ករចប់ផ្តើមៃនទីបញចប់ (ភគទី១)

២៣ មេសា

ជីវិតរបស់លោកម៉ូសេនៅពេលអនាគត មហាបេសកកម្មជាមេដឹកនាំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលគាត់បានបំពេញ បញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃការងាររបស់ម្តាយគាត់។ គ្មានការងារផ្សេងឯណាទៀតអាចប្រៀបផ្ទឹមស្មើនឹងការងារនេះឡើយ។ ម្តាយនេះកំពុងធ្វើការបណ្តុះគំនិត អត្តចរិតមិនមែនគ្រាន់តែសម្រាប់ពេលនេះទេ ប៉ុនែ្តសម្រាប់ពេលអនាគតដ៏អស់កល្បជានិច្ច។ នាងកំពុងសាបព្រោះគ្រាប់ពូជដែលនឹងដុះឡើងហើយផ្តល់ផលផ្លែ ទោះអាក្រក់ ឬល្អក្តី។ ការងាររបស់នាងមិនមែនផាត់ពណ៌នៅលើផ្ទាំងគំនូរយ៉ាងស្អាត នៅលើសំយ៉ាប ឬដាប់ឆ្លាក់នៅលើថ្មម៉ាប់ប៉ុណ្ណោះទេ។ ប៉ុន្តែគឺផ្តិតរូបភាពរបស់ព្រះនៅលើព្រលឹងរបស់មនុស្ស។ ការផ្តិតរូបដោយបណ្តុះគំនិតនេះនៅគង់វង្សអស់មួយជីវិត។ ព្រះបានប្រទានកូនចៅមកឱ្យយើងថែទាំ ទាំងមិនមែនជាទាយាទនៃបល្ល័ង្ករបស់ស្តេចនៅលើផែនដីនេះទេ ប៉ុនែ្តជាព្រះមហា-ក្សត្រ និងម្ចាស់ក្សត្រីយ៍របស់ព្រះ ដែលសោយរាជ្យមិនចេះចប់។ PPKh1 234.2

នៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ យើងនឹងរកឃើញថាបទឧក្រិដ្ឋជាច្រើនដែលបានកើតឡើង គឺជាលទ្ធផលដែលបណ្តាលមកពីភាពល្ងង់ខ្លៅនិងការធ្វេសប្រហែសរបស់អ្នកដែលមានកាតព្វកិច្ចដឹកនាំជើងរបស់កូនចៅ ឱ្យដើរតាមផ្លូវត្រឹមត្រូវ។ បន្ទាប់មក យើងក៏រកឃើញផងដែរថាមនុស្សជាច្រើនដែលបាន ផ្តល់ព្រះពរដល់ពិភពលោកនេះ ដោយមានពន្លឺនៃទេពកោសល្យនិងសេចក្តីពិតនិងភាពបរិសុទ្ធ គឺជាជោគជ័យនៃការអធិស្ឋាននៃម្តាយរបស់គេ។ PPKh1 235.1

នៅក្នុងព្រះរាជវាំងរបស់ស្តេចផារ៉ោន លោកម៉ូសេបាទទួលការ បណ្តុះបណ្តាលផ្នែករដ្ឋបវេណី និងយោធាខ្ពស់បំផុត។ ព្រះមហាក្សត្របានតាំងចិត្តថានឹងតែងតាំងចៅចិញ្ចឹមរបស់ទ្រង់ឱ្យស្នងរាជ្យបន្ត ហើយុវជន ម៉ូសេបានទទួលការអប់រំសម្រាប់តំណែងដ៏ខ្ពស់នេះ។ “លោកបានរៀនសូត្រគ្រប់អស់ទាំងចំណេះវិជ្ជានៃសាសន៍អេស៊ីព្ទ ហើយក៏មានពាក្យសម្តីនិងការធ្វើយ៉ាងចំណាន” កិច្ចការ ៧:២២។ សមត្ថភាពជាមេដឹកនាំខាងយោធា របស់គាត់បានធ្វើឱ្យគាត់ក្លាយជាមនុស្សដ៏មានប្រជាប្រិយ នៅក្នុងចំណោមកងទ័ពអេស៊ីព្ទ ហើយគេបានចាត់ទុកលោកថាជាមនុស្សដ៏ខ្លាំងពូកែ។ គោលបំណងរបស់សាតាំងត្រូវបរាជ័យ។ ព្រះរាជបញ្ជាឱ្យសម្លាប់កូនប្រុសរបស់សាសន៍ហេព្រីរនោះ ត្រូវបានព្រះបង្វែរឱ្យក្លាយទៅជាការបំពាក់បំប៉ន សម្រាប់ អនាគតអ្នកដឹកនាំនៃរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ទៅវិញ។ PPKh1 235.2

ពួកទេវតាបានប្រាប់ពួកចាស់ទុំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឱ្យដឹងថា ពេល វេលាដែលត្រូវរំដោះពួកគេឱ្យមានសេរីភាពនោះជិតមកដល់ហើយ ហើយលោកម៉ូសេគឺជាមនុស្សដែលព្រះប្រើ។ ពួកទេវតាបានណែនាំលោកម៉ូសេថា ព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសគាត់ឱ្យបំបាក់ចំណងទាសភាពនៃរាស្ត្ររបស់ ទ្រង់។ លោកម៉ូសេបានគិតថាពួកគេទទួលបានសេរីភាពដោយការប្រយុទ្ធនៅលើសមរភូមិ ហើយគាត់រំពឹងថានឹងនាំសាសន៍ហេព្រើរច្បាំងនឹងកងទ័ពអេស៊ីព្ទ។ PPKh1 235.3

ព្រះបានសាកល្បងឃើញថាលោកម៉ូសេនៅក្មេងពេក

តាមច្បាប់ប្រទេសអេស៊ីឰ អស់អ្នកណាដែលឡើងគ្រងរាជ្យនៅលើ បល្ល័ង្ករបស់ស្តេចផារ៉ោន ត្រូវតែក្លាយទៅជាសមាជិកនៃពួកសង្ឃជាមុនសិន។ ដើម្បីបង្ហាញឱ្យឃើញច្បាស់ថាលោកម៉ូសេគឺជាអ្នកស្នងរាជ្យបន្ត គេត្រូវតែបញ្ចូលលោកម៉ូសេទៅក្នុងសាសនារដ្ឋជាសម្ងាត់។ ប៉ុន្តែគេមិនអាចជំរុញគាត់ឱ្យថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយបានទេ។ គេបានគំរាមថាគាត់នឹងត្រូវបាត់បង់មកុដ ហើយគេបានព្រមានថាគាត់នឹងត្រូវម្ចាស់ក្សត្រីយ៍កាត់កាល់ចេញ ប្រសិនបើគាត់នៅតែបន្តរក្សាជំនឿរបស់សាសន៍ហេព្រើរតទៅទៀត។ ប៉ុនែ្ត គាត់មិនបានងាកបែរចេញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់គាត់ទេ គឺគាត់មិនព្រមថ្វាយ បង្គំព្រះឯណាទៀត ក្រៅពីព្រះនៃឋានសួគ៌និងផែនដីនោះឡើយ។ លោកបាន សន្ទនាជាមួយពួកសង្ឃនិងពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះទាំងនោះ ដោយបង្ហាញភាពល្ងង់ខ្លៅនៃជំនឿខុសឆ្គងរបស់ពួកគេដោយថ្វាយបង្គំរបស់គ្មានវិញ្ញាណដូច្នោះ។ គេបានអនុគ្រោះដល់ជំហរដ៏រឹងមាំរបស់គាត់មួយរយៈដោយសារតែមុខតំណែងដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់គាត់ និងការពេញចិត្តពីព្រះមហាក្សត្រ និងប្រជារាស្ត្រ។ PPKh1 236.1