Daglegt Líf

HVERNIG ÖÐLAST Á ÞEKKINGU, 14. apríl

Ef þú kallar á skynsemina (þekkinguna) og hrópar á hyggindin, ef þú leitar að þeim sem að silfri og grefst eftir þeim eins og fólgnum fjársjóðum þá munt þú skilja hvað ótti Drottins er og öðlast þekking á Guði. Orðskv. 2, 3-5 DL 110.1

Enginn haldi að það sé ekki meiri þekking fyrir þá að öðlast. Dýpt mannlegrar skynsemi er hægt að mæla. Það er hægt að skilja til hlítar verk mannlegra rithöfunda. En hversu hátt, djúpt eða vítt sem ímyndun mannsins flýgur getur hann ekki komist til botns í Guði. Það er óendanleg víðátta fyrir handan allt það sem við skiljum. Við höfum aðeins séð glætuna af dýrð Guðs og óendanleik þekkingarinnar og viskunnar. Það er sem við værum að starfa á yfirborði námunnar þegar dýrmætt gull er undir yfirborðinu er sá hlýtur að launum sem grefur eftir því. Námugöngin verða að liggja dýpra og dýpra í námuna og þá munum við finna dýrlegan fjársjóð. DL 110.2

Enginn getur rannsakað ritningarnar í anda Krists án þess að hljóta laun fyrir. Þegar maðurinn er fús að láta leiðbeina sér eins og litlu barni, þegar hann gefur sig Kristi að fullu mun hann finna sannleikann í orðum hans. Ef menn væru undirgefnir mundu þeir skilja áform ríkisstjórnar Guðs. Hinn himneski heimur mundi opna fjársjóðu náðar sinnar og dýrðar til rannsóknar. Mannlegar verur mundu verða gerólíkar því sem þær eru nú því menn göfgast við að rannsaka námur sannleikans. Leyndardómur endurlausnarinnar, holdtekja Krists og hans friðþægjandi fórn yrði ekki eins og þetta nú er, óskýrt í huga okkar. Þetta yrði ekki einungis betur skilið heldur mundi þetta allt vera metið miklu meira... DL 110.3

Sú þekking á Guði og Kristi sem fengin er með reynslu ummyndar manninn til líkingar Guðs. Það gefur manninum yfirráð yfir sjálfum sér, setur hverja hneigð og ástríðu ... undir stjórn æðri hæfileika hugans. Hún gerir þann sem býr yfir henni að syni Guðs og erfingja himins. Hún kemur honum í samband við huga hins óendanlega og opnar honum auðuga fjársjóðu alheimsins. ³³ DL 110.4