Daglegt Líf

SAMFÉLAG VIÐ GUÐ AUGLITI TIL AUGLITIS, 27. desember

Og musteri sá ég ekki í henni því að Drottinn Guð, hinn alvaldi er musteri hennar og lambið. Op. 21, 22 DL 367.1

Fólk Guðs fær að hafa samfélag við föðurinn og soninn augliti til auglitis. “Nú sé ég svo sem í skuggsjá, í óljósri mynd.” Við sjáum endurskinið af mynd Guðs eins og í spegli í verkum náttúrunnar og í afskiptum hans af mönnunum en þá munum við sjá hann augliti til auglitis án þess að nokkur hula sé þar á milli. Við munum standa í návist hans og líta dýrð ásjónu hans. ⁶⁶ DL 367.2

Við megum ávarpa hann hinu hlýlega nafni, “faðir vor,” sem er tákn um kærleika okkar til hans og fullvissa um hlýhug hans til okkar og samband hans við okkur. Og þegar sonur Guðs lítur erfingja náðarinnar, “fyrirverður hann sig ekki að kalla þá bræður.” Þeir hafa jafnvel enn helgara samband en englarnir sem aldrei hafa fallið. DL 367.3

Allur sá föðurkærleikur sem borist hefur frá einni kynslóð til annarrar og búið hefur í mannlegum hjörtum, öll sú blíða sem birst hefur í sálum mannanna eru aðeins sem lítil lækjarsytra sem vætlar í óendanlegt úthafið sé þetta borið saman við óendanlegan og ótæmandi kærleika Guðs. ⁶⁷ DL 367.4

Á himnum verður stöðugt verið að nálgast Guð fyrir Krist. Því lengur sem við verðum í sælunni á himnum því meira mun birtast okkur af dýrðinni og þeim mun meira sem við lærum um Guð vex hamingja okkar. ⁶⁸ DL 367.5

Og hvað er hamingja himinsins annað en það að sjá Guð? Hvaða meiri gleði gaeti veist syndara sem frelsaður er fyrir náð Krists en sú að líta ásjónu Guðs og fá að þekkja hann sem föður? ⁶⁹ DL 367.6

Hversu mikla huggun það veitir okkur að sjá hann hér með augum trúarinnar svo við getum orðið honum lík. En hvernig verður það að sjá hann eins og hann er án þess að nokkur hula sé á milli? ⁷⁰ DL 367.7