Daglegt Líf

EKKI EITT ORÐ AF FYRIRHEITUM HANS HEFUR BRUGÐIST, 29. nóvember

Lofaður sé Drottinn sem veitt hefur hvíld lýð sínum Ísrael eins og hann hefur heitið. Ekkert af öllum hans dýrðlegu fyrirheitum sem hann gaf fyrir þjón sinn Móse hefur brugðist. 1. Kon. 8, 56 DL 339.1

Við fengum að sjá hið dýrðlegasta sólsetur sem ég hef nokkurn tíma séð. Mannleg tunga er þess ekki megnug að draga upp mynd af fegurð þess. Síðustu geislar sólarinnar við sólsetur voru sem silfur, gull og purpuri og sendu þeir dýrðarliti sína yfir himinhvolfið og urðu þeir skærari og skærari og stigu hærra og hærra upp á himininn þar til svo virtist sem hlið borgar Guðs hefðu verið skilin eftir opin og skinið frá dýrðinni að innan glampaði í gegn. Í tvær stundir hélt þessi dýrð áfram að lýsa upp kaldan norðlægan himininn — mynd sem var máluð af litameistaranum mikla á breytilegan litadúk himinsins. Okkur virtist þetta vera eins og bros Guðs fyrir ofan öll jarðnesk heimili, ofar öllum sléttum, úfnum fjöllum og einmanalegum skógum sem leið okkar lá um. DL 339.2

Englar náðarinnar virtust hvísla: “Lítið upp. Þessi dýrð er aðeins glampi af því ljósi sem streymir frá hásæti Guðs. Lifið ekki fyrir jörðina einungis. Lítið upp og sjáið fyrir trú híbýli hið efra.” Þessi sjón var mér sem regnbogi fyrirheitisins var Nóa og gerði hún mér kleift að grípa fyrirheitið um óhvikula umönnun Guðs og líta fram til þeirrar hvíldar sem bíður hins trúa starfsmanns. Ávallt síðan hefur mér fundist að Drottinn hafi veitt okkur tákn um kærleika sinn okkur til hvatningar. Aldrei mun ég geta gleymt þessari fegurðarsýn og þeirri huggun og þeim friði sem hún veitti. ⁶⁵ DL 339.3

Það er ómögulegt fyrir neinn huga að skilja þann mikilleika og þá dýrð sem birtist í hverju fyrirheiti Guðs. Einn grípur dýrðina frá einum sjónarhóli, annar fegurð og náð frá öðrum sjónarhóli og sálin fyllist af himnesku ljósi. ⁶⁶ DL 339.4

Í þeim talar hann til okkar einstaklingslega... Það er í þessum fyrirheitum sem Guð ber okkur náð sína og kraft. ⁶⁷ DL 339.5