Daglegt Líf

MEÐ ÖRLÆTI, 25. nóvember

Sumir miðla öðrum mildilega og eignast æ meira og aðrir halda í meira en rétt er og verða þó fátœkari. Velgerðasöm sál mettast ríkulega og sá sem gefur öðrum að drekka skal og sjálfur drykkjadur verða. Orðskv. 11, 24. 25 DL 335.1

Það er Guð sem blessar menn með eignum og hann gerir það til þess að þeir geti gefið til framgangs málefnis hans. Hann sendir sólarljós og regn. Hann lætur gróðurinn dafna. Hann veitir heilsu og hæfileika til að ávinna sér fjármuni. Allar blessanir koma úr hendi hans. Hann vill því aftur á móti að menn og konur sýni þakklæti sitt með því að skila honur aftur hluta meó tíundum og fórnum — í þakkarfórnum, frjálsum gjöfum, syndafórnum. Ef fjármunir streymdu inn í fjárhirsluna í samræmi við þetta áform Guðs — tíundi hluti af öllum tekjum og svo frjálsar gjafir — yrði yfrid nóg til þess að stuðla að framgangi verks Guðs. DL 335.2

En hjörtu mannanna verða hörð af eigingirni og eins og Ananias og Saffíra freistast þeir til að halda eftir hluta af verðinu þó að þeir þykist hafi orðið við kröfum Guðs. Margir sóa peningum til að láta eftir sjálfum sér. Karlar og konur fara eftir því sem þau langar í og uppfylla eigin óskir á sama tíma og þau færa Guði af ófúsum huga nauma fórn. Þeir gleyma því að Guð mun dag einn krefjast nákvæmra reikningsskila af hvernig varningur hans hefur verið notaður. ⁵⁹ DL 335.3

Stöðug góðgerðarsemi af fórnarlund er læknisráð Guðs við krabbameini eigingirni og ágirndar. Guð hefur tilskipað kerfisbundnar gjafir til að styðja málefni sitt og að sjá fyrir nauðþurftum þjáðra og fátækra. Hann hefur ákveðið að við ættum að venja okkur á að gefa til þess að hamla á móti hinni hættulegu synd sem heitir ágirnd. Stöðugar gjafir svelta ágirndina til dauða... Hann krefst þess að við sýnum stöðugt góðgerðarsemi svo að kraftur vanans í góðum verkum megi brjóta kraft venjunnar í gagnstæða átt. ⁶⁰ DL 335.4