Daglegt Líf

240/366

VERIÐ AUGU FYRIR BLINDA, FÆTUR FYRIR HALTA, 27. ágúst

Ég var auga hins blinda og fótur hins halta. Job. 29, 15 DL 245.1

Gætið ykkar vandlega, samviskusamlega og af bænrækni svo að hugurinn fyllist ekki af mörgum þýðingarmiklum viðskiptamálum þannig að sönn guðrækni gleymist og kærleikurinn dofni í sálinni á sama tíma og þið hafíð mikla þörf fyrir það að vera hjálpandi hendur Guðs fyrir blinda og alla aðra sem eru minni máttar. Þeir sem fæsta eiga vinina þarfnast mestrar athygli. Notið tíma ykkar og styrk í það að læra að vera “brennheit í andanum,” vera réttlát í viðskiptum, sýna náð og “þjóna Drottni.” Minnist þess að Kristur segir: “Svo framarlega sem þér hafíð gjört þetta einum þessara minna minnstu bræðra, þá hafið þér gjört mér það.” 75 DL 245.2

Guð ætlast til þess að fólk hans sé mun samúðarfyllra og hugulsamara við þá sem eru minnimáttar... Guð ætlast til þess að sama hugsunarsemin sem sýnd er ekkjum og munaðarlausum sé sýnd blindum og þeim sem þjást af öðrum líkamsgöllum. Óhlutdræg góðgerðasemi er mjög fágæt á þessu skeiði heimssögunnar...það er undarlegt að þeir sem játa kristna trú skuli varpa fyrir róða skýrri og ákveðinni kenningu Guðs orðs og ekki finna til neins samviskubits. Guð leggur þeim á herðar þá ábyrgð að annast um minnimáttar, blinda, halta, ekkjur og munaðarlausa. En margir sýna enga viðleitni í þessa átt. 76 DL 245.3

Það er mikið sem þarf að gera í heiminum og er við nálgumst lokastig heimssögunnar dregur ekki neitt úr þessu verki. En þegar hinn fullkomni kærleikur Guðs er í hjartanu munu undursamlegir hlutir vera gerðir. 77 DL 245.4