Daglegt Líf

SÝNIÐ ÖLLUM MÖNNUM SAMÚÐ, 4 júlí

Hinum óstyrku hefi ég verið óstyrkur til þess að ég áynni hina óstyrku. Eg er orðinn öllum allt til þess að ég yfir höfuð geti frelsað nokkura. 1. Kor. 9, 22 DL 191.1

Allir ættu að athuga vandlega hvernig þeir geti orðið sem nytsamastir og hvernig þeir geti orðið blessun þeim sem þeir hafa samskipti við. DL 191.2

Allir sem segjast vera börn Guðs ættu stöðugt að hafa í huga að þeir eru trúboðar sem í störfum sínum komast í snertingu við alls konar fólk. Þar mun vera fólk sem er óheiðarlegt í viðskiptum sínum við samferðamennina. Þar munu finnast heldri stéttar menn, hinir hégómlegu, hinir steigurlátu, hinir léttúðugu, hinir sjálfstæðu, þeir sem kvarta og þeir sem örvænta, hinir huglausu, hinir ofstækisfullu, hinir eigingjörnu, hinir feimnu, hinir viðkvæmu, hinir göfugu, hinir háttvísu, hinir gjálífu, hinir ókurteisu, og hinir yfirborðskenndu... Ekki er hægt að koma fram við alla þessa á sama hátt. Samt þurfa þeir allir í vingjarnleika, samúð, sannleika og kærleika að halda, hvort sem þeir eru ríkir eða fátækir, hátt settir eða lágt settir, öðrum háðir eða sjálfstæðir. Fyrir snertingu við aðra ætti hugur okkar að öðlast fágun og slípun. Við erum háð hvert öðru, nátengd böndum mannlegs bræðralags. DL 191.3

Það er í félagslegum samskiptum sem kristindómurinn kemst í snertingu við heiminn. Hver karl og kona sem hefur fengið að smakka kærleika Krists og hefur meðtekið í hjarta sitt guðlegt ljós á að dreifa því ljósi á vegferð þeirra sem eru ókunnugir hinni betri leið... DL 191.4

Við verðum að játa Krist opinberlega og djarflega og sýna í lundemi okkar auðmýkt hans, lítillæti og kærleika þar til menn hrífast af fegurð heilagleikans. ⁷ DL 191.5

Við verðum að nota mátt félagshyggjunnar sem helguð er af Anda Krists til að leiða sálir til frelsarans... Við eigum að hafa Krist í okkur sem uppsprettulind sem vellur upp til eilífs lífs og nærir alla þá sem koma í snertingu við okkur. ⁸ DL 191.6