Daglegt Líf

AÐ VERA GÓÐUR OG GJÖRA GOTT, 13. júní

Treyst Drottni og gjör gott, bú þú í landinu og iðka ráðvendni. Sálm. 37, 3 DL 170.1

Raunverulega hamingju er einungis að finna í því að vera góður og gera gott. Þeim, sem uppfylla tilsettar skyldur sínar með trúmennsku veitist hinn hreinasti og æðsti fögnuður... DL 170.2

Kristur hefur gefið öllum þjónsstarfið. Hann er konungur dýrðarinnar, en samt lýsti hann yfir: “Manns-sonurinn er ekki kominn til að láta þjóna sér heldur til að þjóna öðrum.” Hann er hátign himinsins en samþykkti þó fúslega að koma til þessarar jarðar til að inna það starf af hendi sem faðir hans fól honum. Hann hefur göfgað starfið. Hann vann með höndum sínum við trésmíðar til að gefa okkur eftirdæmi um iðni. Hann var ekki gamall þegar hann fór að leggja sitt til að vinna fyrir fjölskyldunni. Hann gerði sér grein fyrir að hann var hluti af fjölskyldunni og tók á sig með gleði hluta af byrðinni. Börn og ungmenni ættu að hafa ánægju af að létta undir byrðar pabba og mömmu, að hafa óeigingjarnan áhuga á heimilinu. Er þau með gleði lyfta byrðum þeim sem falla í þeirra hlut hljóta þau þjálfun sem mun gera þau hæf fyrir ábyrgðarstöður. Á hverju ári eiga þau að taka stöðugum framförum og láta smám saman en örugglega reynslu bernskuára víkja fyrir reynslu fullorðins ára. Með því að framkvæma af trúmennsku hinar einföldu skyldur heimilisins eru drengir og stúlkur að leggja grundvöll að vitsmunalegum, siðfeðilegum og andlegum yfirburðum sínum. ⁴¹ DL 170.3

Sumir álíta auðæfi og iðjuleysi vera sannarlegar blessanir. En þeir sem eru alltaf önnun kafnir og inna dagleg störf sín af hendi með gleði eru hinir hamingjusömustu og búa við besta heilsu. Sú heilnæma þreyta sem orsakast af vel skipulögðu starfi tryggir endurnærandi svefn. Sá úrskurður að maðurinn yrði að strita fyrir daglegu brauði sínu og fyrirheitið um hamingju og dýrð í framtíðinni kom hvort um sig frá sama hásætinu og hvort tveggja er blessun. ⁴² DL 170.4