Daglegt Líf

HÓFSÖM í STARFI, 18. maí

Sjá það sem ég hef séð að er gott, að er fagurt, það er, að maðurinn eti og drekki og njóti fagnaðar af öllu striti sínu, því er hann streitist við undir sólinni, alla œfidaga sína, þá er Guð gefur honum, því að það er hlutdeild hans. Préd. 5, 17 DL 144.1

Þeim tíma er varið á allra besta hátt, sem er notaður til að styrkja og vernda góða líkamlega og andlega heilsu... Það er auðvelt að missa heilsuna, en það er erfitt að fá hana aftur... Við höfum ekki efni á að hindra vöxt eða lama nokkra starfsemi hugar eða líkama með því að ofþreyta eða misbeita einhverjum hluta mannslíkamans. ⁸¹ DL 144.2

Þeir, sem leggja mikið á sig til að framkvæma ákveðið magn vinnu á ákveðnum tíma og halda áfram að vinna þegar skynsemi þeirra segir þeim að hvílast, ávinna ekki neitt. Þeir lifa af leigðum höfuðstól. Þeir eyða lífskraftinum, sem þeir munu þarfnast á ókomnum tíma. Og þegar þörf er á þróttinum, sem þeir hafa notað svo hirðuleysislega, mistekst þeim vegna þess að hann vantar... Stund þarfarinnar er komin, en líkamsforði þeirra er tæmdur. Hver, sem brýtur lögmál heilsunnar, verður einhvern tímann að líða að meira eða minna leyti. ⁸² DL 144.3

Mikið af þeirri þreytu og striti sem er að slíta þeim út og gera þá gamla eru byrðar, sem Guð hefur ekki lagt á þá, en sem þeir hafa leitt yfir sig sjálfir með því að gera einmitt það, sem orð Guðs hefur sagt þeim að eigi ekki að gera. ⁸³ DL 144.4

Það er ekki skylda okkar að koma okkur í þær aðstæður sem leiða til að við ofþreytumst. Sumir kunna stundum að vera settir þar sem þetta er nauðsynlegt, en það ætti að vera undantekning, fremur en regla... Ef við heiðrum Drottin með því að gera okkar hluta, mun hann fyrir sitt leyti varðveita heilsu okkar... Með því að iðka hófsemi í mat, drykk, klæðaburði, starfi og í öllum hlutum, getum við gert það fyrir okkur sjálf, sem enginn læknir getur gert fyrir okkur. ⁸⁴ DL 144.5

Reynið ekki að safna starfi tveggja daga á einn. ⁸⁵ DL 144.6