Ráðleggingar Varðandi Ráðsmennsku

Tími fyrir hagsýni og fórn

Guð kallar á fólk sitt til að vakna til skyldu sinnar. Ljósaflóð skín frá Orði hans og það verður að sinna vanræktum skyldum. Þegar þær hafa verið ræktar, með því að gefa Drottni það sem honum tilheyrir í tíundum og gjöfum, mun heiminum opnast leið til að heyra þann boðskap sem, Drottinn hefur ætlað honum að heyra. Ef fólk okkar hefði kærleika Guðs í hjörtum sínum, ef sérhver safnaðarmeðlimur væri mettaður anda sjálfsfórnar, yrði enginn skortur á fjármunum fyrir trúboðsstörf heima og erlendis; auðlindir okkar myndu margfaldast; þúsundir dyra nytsemdar myndu opnast okkur; og okkur yrði boðið að ganga inn. Ef áformi Guðs um að flytja náðarboðskapinn heiminum hefði verið framfylgt, væri Kristur kominn og hinir heilögu þegar búnir að fá inngöngu inn í borg Guðs. RR 25.2

Ef nokkurn tíma hefur verið þörf á fórnum, þá er það nú. Bræður mínir og systur, iðkið hagsýni á heimilum ykkar. Leggið til hliðar þá hjáguði sem þið hafið tekið fram yfir Guð. Látið af eigingjörnum munaði ykkar. Ég grátbið ykkur að eyða ekki efnum ykkar í að skreyta heimili ykkar, því að fjármunir ykkar tilheyra Guði og þið verðið að standa honum reikningsskil á því hvernig þið notið þá. Notið ekki fjármuni Guðs til að fullnægja duttlungum barna ykkar. Kennið þeim að Guð eigi tilkall til alls sem þau eiga og að ekkert geti nokkurn tíma afnumið þetta tilkall. RR 25.3

Peningar eru fjársjóðir sem þörf er á. Eyðið þeim ekki í þá sem ekki þarfnast þeirra. Einhver hefur þörf fyrir fúsleikagjafir þínar. Til eru þeir í heiminum sem eru hungraðir, sveltandi. Ef til vill segir þú: “Ég get ekki brauðfætt þá alla.” En með því að ástunda það sem Kristur kenndi varðandi hagsýni, getur þú gefið einum að borða. “Takið saman brauðbrotin sem afgangs eru, til þess að ekkert fari til ónýtis.” Þessi orð talaði sá sem með mætti sínum framkvæmdi kraftaverk til að uppfylla þarfir hungraðs mannfjölda. RR 26.1

Ef þú lifir í vellystum, skaltu útiloka slíkar venjur úr lífi þínu nú þegar. Þú verður gjaldþrota til eilífðar, nema þú gerir það. Venjur hagsýni, iðjusemi og hófsemi eru börnunum þínum betri hlutdeild en mikill heimanmundur. - R&H 24. des. 1903. RR 26.2