Ráðleggingar Varðandi Ráðsmennsku

Fimmtándi Hluti—Laun dyggilegrar ráðsmennsku

Kafla 65—Þáttur launa sem hvatning til þjónustu

Frelsarinn segir margsinnis: “Og margir þeir, er fyrstir eru, skulu verða síðastir, og síðastir fyrstir.” Jesú vill að þeir sem eru í þjónustu hans séu ekki ásæknir í laun, eða finnist þeir verði að fá greiðslu fyrir allt sem þeir gera. Drottinn vill að hugur okkar renni eftir öðrum rásum, því hann sér ekki eins og mennirnir sjá. Hann dæmir ekki eftir útliti, heldur metur hann einstaklinginn eftir einlægni hjarta hans. RR 178.1

Þeir sem hafa fært inn í starf sinn anda sannrar fórnar og sjálfsauðmýkingar, eru þeir sem munu standa fyrstir í lokin. Verkamennirnir sem voru teknir í vinnu fyrst, voru fulltrúar þeirra sem hafa anda öfundar og sjálfsréttlætis og halda fram, að vegna þjónustu þeirra eigi þeir að ganga fyrir, frekar en aðrir. Húsbóndinn sagði við einn þeirra sem véfengdi rétt hans til að gefa öðrum meira en honum: “Vinur, ekki gjöri ég þér rangt tiL Hafðir þú eigi samið við mig um einn denar?” Ég hef haldið minn hluta samningsins. RR 178.2

Gjöf Guðs er eilíft líf, en Jesús vill að við séum ekki eins áköf varðandi laun eins og það að gera vilja Guðs vegna þess að það er rétt, án tillits til allra launa. RR 178.3

Páll hafði í huga kórónu lífsins sem honum yrði gefin, en ekki aðeins honum, heldur öllum sem elskað höfðu opinberun Jesú. Það var sigurinn sem hafði unnist fyrir trú á Jesú Krist sem gerði kórónuna svo eftirsóknarverða. Hann upphóf alltaf Jesú . . . RR 178.4

Menn fylgja sönnu eðli hjarta síns. Til eru þeir í kringum okkur sem hafa lítillátan og auðmjúkan anda, anda Krists, sem gera mörg smáverk til að hjálpa þeim sem eru í kringum þá, og sem finnst ekkert til um það. Þeir munu verða undrandi að lokum yfir að uppgötva að Kristur hefur tekið eftir vingjarnlegu orðunum sem þeir töluðu til hinna niðurbeygðu og að hann hefur haldið reikning yfir hina minnstu gjöf sem gefin var til hjálpar hinum fátæku, sem kostaði gefandann einhverja sjálfsafneitun. Drottinn metur hugarfarið og launar samkvæmt því, og hinn hreini, auðmjúki, barnslegi andi kærleikans gerir fórnina dýrmæta í augum hans. - R&H 3. júlí 1894. RR 178.5