Η Χριστιανική Οικογένεια

18. - ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Ο Ιησούς δεν υποστήριξε την αγαμία. Εκείνοι που θεωρούν τη σχέση του γάμου ως ένα από τα ιερά του Θεού θεσπίσματα, προστατευμένα από την αγία εντολή Του, κατευθύνονται από τις υποδείξεις της λογικής. Ο Ιησούς δεν επέβαλε την αγαμία σε καμιά κατηγορία ανθρώπων. Δεν ήρθε να ακυρώσει τον ιερό δεσμό του γάμου, αλλά να τον ανυψώσει και να τον επαναφέρει στον αρχικό άγιο χαρακτήρα του. Βλέπει με ευχαρίστηση τη σχέση της οικογένειας όπου βασιλεύει η αγιασμένη και ανιδιοτελής αγάπη. ΧΟ 85.1

Ο γάμος είναι νόμιμος και άγιος. Δεν είναι αμαρτία να τρώγουν και να πίνουν οι άνθρωποι, ή να παντρεύονται και να παντρεύουν τα παιδιά τους. Ήταν σύμφωνα με το νόμο να παντρεύονται οι άνθρωποι στην εποχή του Νώε, και είναι σύμφωνα με το νόμο να παντρεύονται σήμερα, εάν αυτό που είναι σύμφωνα με το νόμο πραγματεύεται όπως πρέπει και δεν οδηγείται σε ανόσιες υπερβολές. Στην εποχή του Νώε όμως οι άνθρωποι παντρεύονταν χωρίς να συμβουλεύονται το Θεό ή να ζητούν την καθοδήγησή Του. ΧΟ 85.2

Από το γεγονός ότι όλες οι σχέσεις στη ζωή έχουν παροδικό χαρακτήρα, πρέπει να ασκείται επιρροή με μετριότητα επάνω σε ό,τι λέμε ή πράττουμε. Στις ημέρες του Νώε εκείνο που καθιστούσε το γάμο αμαρτωλό στα μάτια του Θεού ήταν η υπερβολική αγάπη για εκείνο που βασικά ήταν νόμιμο. Πολλοί χάνουν τις ψυχές τους στο σύγχρονο κόσμο μας, απορροφημένοι από τη σκέψη για το γάμο και από τη σχέση του γάμου. ΧΟ 85.3

Η σχέση του γάμου είναι ιερή. Στην τωρινή όμως εκφυλισμένη γενεά αυτή καλύπτεται από απερίγραπτες ποταπότητες. Γίνεται κατάχρησή της και κατάντησε σε ανοσιούργημα που τώρα αποτελεί ένα από τα σημεία των εσχάτων ημερών, όπως ανοσιούργημα θεωρούντο οι γάμοι οι οποίοι συνάπτονταν με τον τρόπο των προκατακλυσμιαίων. Όταν κατανοούνται ο ιερός χαρακτήρας και οι απαιτήσεις που συνεπάγεται ο γάμος, τότε αυτός θα εγκρίνεται και σήμερα από τον Ουρανό. Το αποτέλεσμα θα είναι η ευτυχία των δύο συμβαλλομένων και θα δοξάζεται ο Θεός. ΧΟ 85.4

Τα προνόμια της σχέσης του γάμου. Αυτοί που θεωρούνται Χριστιανοί, οφείλουν να σκεφθούν σοβαρά το αποτέλεσμα κάθε προνομίου της έγγαμης ζωής, και η βάση κάθε πράξης πρέπει να είναι η καθαγιασμένη ζωή. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι γονείς έχουν κάνει κατάχρηση των προνομίων της έγγαμης σχέσης τους και με ανοχή ενίσχυσαν τα κτηνώδη πάθη τους. ΧΟ 86.1

Καθήκον να αποφεύγονται οι ακρότητες. Το να φέρει κανείς στα άκρα κάτι το νόμιμο, το καθιστά σοβαρό αμάρτημα. ΧΟ 86.2

Πολλοί γονείς δεν αποκτούν τη γνώση που οφείλουν να έχουν στην έγγαμη ζωή τους. Δεν προφυλάγονται για να μην τους εκμεταλλευτεί ο Σατανάς, ώστε να ελέγχει τη σκέψη και τη ζωή τους. Δε βλέπουν ότι ο Θεός απαιτεί από αυτούς να ασκούν έλεγχο στην έγγαμη ζωή τους αποφεύγοντας τις υπερβολές. Ελάχιστοι νιώθουν θρησκευτικό καθήκον τους να κυβερνούν τα πάθη τους. Με το γάμο ενώνονται με το αντικείμενο της εκλογής τους, και για το λόγο αυτό κρίνουν ότι ο γάμος αγιάζει την εντρύφηση των χυδαιότερων παθών. Ακόμη, και άνδρες και γυναίκες που προφασίζονται αγιοσύνη, χαλαρώνουν τα ηνία των σαρκικών πόθων τους και δε σκέπτονται ότι ο Θεός τούς θεωρεί υπεύθυνους για την ανάλωση ζωτικής ενέργειας, πράγμα που εξασθενεί την κυριαρχία της ζωής και εξαντλεί ολόκληρο τον οργανισμό. ΧΟ 86.3

Αυταπάρνηση και εγκράτεια να είναι σύνθημα. Ω, αν μπορούσα να κάνω όλους να καταλάβουν την υποχρέωση που έχουν έναντι του Θεού να διατηρήσουν το πνευματικό και σωματικό τους σύστημα όσο γίνεται καλύτερα, για να προσφέρουν τέλεια υπηρεσία στον Πλάστη τους! Ας αποφύγει η χριστιανή σύζυγος να εξάπτει τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις τα ζωώδη πάθη του συζύγου της. Πολλοί δεν κατέχουν καμιά απολύτως δύναμη να τη διαθέσουν στον τομέα αυτόν. Από τα νιάτα τους έχουν εξασθενήσει το νου και έχουν υποσκάψει την κράση τους εντρυφώντας στα ζωώδη πάθη τους. Αυταπάρνηση και εγκράτεια πρέπει να γίνουν το σύνθημα της έγγαμης ζωής τους. ΧΟ 86.4

Έχουμε ιερή υποχρέωση απέναντι στο Θεό να διατηρούμε το πνεύμα αγνό και το σώμα υγιές για να είμαστε ωφέλιμοι στην ανθρωπότητα και να προσφέρουμε τέλεια υπηρεσία στο Θεό. Ο απόστολος δίνει τις ακόλουθες συμβουλές: «Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν.» (Ρωμ. ς’[6]12). Αλλού πάλι αναφέρει: «Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται.” (Α’ Κορ. θ’[9]25). Προτρέπει όλους εκείνους που ονομάζονται Χριστιανοί, να παραστήσουν τα σώματά τους «θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν”. (Ρωμ. ιβ’[12]1). Και προσθέτει ακόμη: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος.” (Α’Κορ. θ’[9]27). ΧΟ 86.5

Δεν είναι αγνή η αγάπη εκείνη που παρακινεί έναν άνδρα να κάνει τη γυναίκα του όργανο για να ικανοποιήσει τις σαρκικές επιθυμίες του. Είναι τα κτηνώδη πάθη αυτά που κραυγάζουν για ικανοποίηση. Λίγοι άνδρες εξωτερικεύουν την αγάπη τους με τον τρόπο που υποδεικνύει ο απόστολος: «Καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν Εαυτόν υπέρ αυτής, διά να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος ... διά να ήναι αγία και άμωμος.” (Εφεσ. ε’[5]26,27). Ο Θεός αναγνωρίζει ως άγιο αυτό το είδος της αγάπης στη σχέση του γάμου. Η αγάπη είναι μια αγνή και άγια αρχή, ενώ το σαρκικό πάθος δεν υπόκειται σε περιορισμούς και ούτε ανέχεται να ελέγχεται από τη λογική. Εθελοτυφλεί για τις συνέπειες. Δε λογικεύεται ως προς την αιτία και το αποτέλεσμα. ΧΟ 87.1

Γιατί ο Σατανάς επιδιώκει να εξασθενήσει την αυτοκυριαρχία. Ο Σατανάς επιδιώκει να υποστείλει το λάβαρο της αγνότητας και να εξασθενήσει τον έλεγχο εκείνων που έρχονται σε γάμου κοινωνία, επειδή γνωρίζει πως όταν τα χαμερπή πάθη εξίστανται, οι ηθικές δυνάμεις διαρκώς εξασθενούν, και τότε δε χρειάζεται να ανησυχεί για την πνευματική τους ανάπτυξη. Γνωρίζει επίσης ότι με κανέναν άλλο τρόπο δεν μπορεί να θέσει καλύτερη σφραγίδα της δικής του μισητής εικόνας επάνω στα παιδιά τους, δυνάμενος έτσι να μορφώσει το χαρακτήρα τους ευκολότερα ακόμη από ό,τι το χαρακτήρα των γονέων τους. ΧΟ 87.2

Αποτελέσματα των ακροτήτων. Άνδρες και γυναίκες, κάποια μέρα θα μάθετε τι είναι η σαρκική επιθυμία και ποιο το αποτέλεσμα της εντρύφησης σε αυτή. Χαμερπές πάθος της ίδιας ποιότητας απαντάται μέσα στο γάμο και έξω από αυτόν. ΧΟ 87.3

Ποιο είναι το αποτέλεσμα της αχαλίνωτης εξωτερίκευσης των χαμερπών παθών; Η κρεβατοκάμαρα όπου άγγελοι του Θεού θα έπρεπε να προϊστανται, καταντάει ανόσια με ανόσιες πράξεις. Και επειδή επαίσχυντη κτηνωδία κυριαρχεί, τα σώματα διαφθείρονται. Αηδιαστικές πράξεις οδηγούν σε αηδιαστικές αρρώστιες. Εκείνο το οποίο ο Θεός έδωσε ως ευλογία, καταντάει κατάρα. ΧΟ 87.4

Η υπερβολική γενετήσια πράξη καταστρέφει την αγάπη για τη λατρεία του Θεού, αφαιρεί από το μυαλό την απαραίτητη ουσία για τη διατροφή του οργανισμού και παραλύει αποτελεσματικά τη ζωτικότητα. Καμιά γυναίκα δεν πρέπει να βοηθάει το σύζυγό της στο έργο αυτό της αυτοκαταστροφής. Δε θα το κάνει αν είναι φωτισμένη και τρέφει ειλικρινή αγάπη γι’αυτόν. ΧΟ 87.5

Όσο περισσότερο ικανοποιούνται τα κτηνώδη πάθη, τόσο ισχυρότερα καθίστανται και τόσο επιθετικότερες γίνονται οι απαιτήσεις τους για την εντρύφηση. Θεοσεβείς άνδρες και γυναίκες ας ξυπνήσουν μπροστά στο καθήκον τους. Πολλοί διατεινόμενοι Χριστιανοί υποφέρουν από παράλυση των νεύρων και του μυελού εξαιτίας της ακράτειάς τους στον τομέα αυτόν. ΧΟ 88.1

Οι σύζυγοι να είναι αβροί. Οι σύζυγοι πρέπει να είναι προσεκτικοί, περιποιητικοί, καρτερικοί, πιστοί και συμπονετικοί. Οφείλουν να εκδηλώνουν αγάπη και συμπάθεια. Αν εκπληρώνουν τα λόγια του Χριστού, η αγάπη τους δε θα έχει κατώτερο, γήινο, αισθησιακό χαρακτήρα που να επιφέρει την καταστροφή του δικού τους σώματος και να προκαλέσει την ατονία και την ασθένεια της γυναίκας τους. Δε θα παραδίνονται στην ικανοποίηση των κατώτερων παθών ψιθυρίζοντας στα αυτιά της συζύγου ότι αυτή πρέπει να υποτάσσεται κατά πάντα στον άνδρα. Όταν ο σύζυγος κατέχεται από ευγενικό χαρακτήρα, αγνότητα καρδιάς και ανωτερότητα πνεύματος, που κάθε πραγματικός Χριστιανός πρέπει να κατέχει, αυτό θα φανερωθεί στη σχέση του γάμου. Αν έχει το πνεύμα του Χριστού, δε θα γίνει καταστροφέας του σώματος, αλλά θα εμπλησθεί με τρυφερή αγάπη προκειμένου να φθάσει στο ανώτερο εν Χριστώ επίπεδο. ΧΟ 88.2

Όταν υπεισέρχονται οι αμφιβολίες. Κανένας άνδρας δεν μπορεί πραγματικά να αγαπάει τη γυναίκα του όταν αυτή υποτάσσεται καρτερικά, μέχρι που γίνεται σκλάβα του και εκπληρώνει τα εξαχρειωμένα πάθη του. Με την παθητική υποταγή της χάνει την αξία που είχε άλλοτε στα μάτια του. Τη βλέπει να παρασύρεται από υψηλά σε χαμηλά επίπεδα, και σε λίγο υποπτεύεται ότι θα μπορούσε αυτή να υποβιβασθεί εξίσου πειθήνια από κάποιον άλλο όπως από αυτόν τον ίδιο. Αμφιβάλλει για την καρτερικότητα και την αγνότητά της, τη βαριέται και ζητάει καινούργια αντικείμενα να διεγείρει και να εντείνει τα διαβολεμένα πάθη του. Ο νόμος του Θεού δεν υπολογίζεται. Αυτοί οι άνδρες είναι χειρότεροι από τα κτήνη. Είναι δαίμονες σε ανθρώπινη μορφή. Δεν έχουν σχέση με τις εξευγενίζουσες αρχές της πραγματικής, καθαγιασμένης αγάπης. Η γυναίκα ζηλεύει και αυτή τον άνδρα της και υποπτεύεται ότι, δοσμένης της ευκαιρίας, θα έκανε τα ίδια ακριβώς σε μια άλλη γυναίκα όπως κάνει σε αυτή. Βλέπει ότι δεν ελέγχεται από τη συνείδηση ούτε από το φόβο του Θεού. Όλοι αυτοί οι καθαγιασμένοι φραγμοί γκρεμίζονται από τις σαρκικές επιθυμίες. Καθετί το θεοσύστατο στον άνδρα υποδουλώνεται στις αχρείες, κτηνώδεις επιθυμίες. ΧΟ 88.3

Το πρόβλημα των παράλογων απαιτήσεων. Το ζήτημα που πρέπει τώρα να αντιμετωπισθεί, είναι το εξής: Πρέπει η σύζυγος να αισθάνεται υποχρεωμένη να ενδίδει ανεπιφύλακτα στις απαιτήσεις του συζύγου της, όταν αντιλαμβάνεται ότι αυτός δεν κατευθύνεται παρά από αχρεία πάθη, και όταν η λογική και η κρίση της βεβαιώνουν ότι αυτό γίνεται σε βάρος του σώματός της, το οποίο ο Θεός τής συνιστά να το διατηρεί καθαγιασμένο και τιμημένο, φυλαγμένο σαν μια ζωντανή θυσία για το Θεό; ΧΟ 89.1

Δεν είναι αγνή ούτε άγια η αγάπη που οδηγεί τη γυναίκα να ικανοποιεί τις ζωώδεις ροπές του συζύγου σε βάρος της υγείας και της ζωής της. Αν κατέχεται από ειλικρινή αγάπη και σοφία, θα προσπαθήσει να στρέψει τη σκέψη του από την εντρύφηση των σαρκικών επιθυμιών σε ανώτερα και πνευματικά θέματα εμμένοντας σε ενδιαφέροντα πνευματικά ζητήματα. Πιθανόν να χρειασθεί ταπεινά και με αγάπη να τονίσει, έστω και διακινδυνεύοντας να τον δυσαρεστήσει, ότι δεν μπορεί να εξευτελίσει το σώμα της υποχωρώντας σε γενετήσιες υπερβολές. Οφείλει με καλό και ήπιο τρόπο να του υπενθυμίσει ότι ο Θεός ασκεί τον κύριο και ανώτερο έλεγχο σε ολόκληρη την ύπαρξή της, και ότι αυτόν τον έλεγχο δεν μπορεί να τον αγνοήσει, επειδή θα θεωρηθεί υπεύθυνη τη μεγάλη ημέρα της κρίσης του Θεού. ΧΟ 89.2

Εάν ανυψώνει τα αισθήματά της και με αφιέρωση και τιμιότητα διατηρεί τη λεπτή γυναικεία αξιοπρέπειά της, η γυναίκα μπορεί με τη συνετή επιρροή της να αγιάσει τον άνδρα της και με τον τρόπο αυτόν να εκπληρώσει την υψηλή αποστολή της. Κάνοντας αυτό, μπορεί να σώσει και τους δύο, το σύζυγό της και τον εαυτό της, εκτελώντας έτσι ένα διπλό έργο. Σε αυτό το τόσο λεπτό και δύσκολο στο χειρισμό θέμα απαιτείται μεγάλη σοφία και υπομονή, καθώς και ηθικό θάρρος και σθένος. Δύναμη και χάρη απαντώνται στην προσευχή. Η ειλικρινής αγάπη πρέπει να γίνει η κατευθυντήρια αρχή της καρδιάς. Μόνο αγάπη για το Θεό και αγάπη για το σύζυγο προσφέρουν κατάλληλο έδαφος για δράση. ΧΟ 89.3

Όταν η σύζυγος παραχωρεί το σώμα και το νου της στον έλεγχο του συζύγου της, παθητικά υποτασσόμενη σε αυτόν κατά πάντα, θυσιάζοντας τη συνείδησή της, την αξιοπρέπειά της, ακόμη και αυτή την ταυτότητά της, χάνει την ευκαιρία να ασκήσει τη μεγάλη εκείνη επιρροή για το καλό, την οποία οφείλει να κατέχει, προκειμενου να ανυψώσει το σύζυγό της. Θα μπορούσε να απαλύνει την άτεγκτη φύση του και η καθαγιάζουσα επιρροή της να ασκηθεί με τρόττο που να τον εκλεπτύνει και να τον εξαγνίσει, κάνοντάς τον να αγωνισθεί σταθερά για να επιβληθεί στα πάθη του και να σκέπτεται περισσότερο πνευματικά. Θα μπορούσαν έτσι να γίνουν και οι δύο συμμέτοχοι της θείας φύσης «αποφυγόντες την εν τω κόσμω υπάρχουσαν διά της επιθυμίας διαφθοράν». (Β’ Πέτρ. α[1]4). Μεγάλη είναι η δύναμη της επιρροής στο να οδηγήσει τη σκέψη σε ανώτερα και ευγενή θέματα, πάνω από τις ποταπές αισθησιακές εντρυφήσεις, τις οποίες η μη αναγεννηθείσα από τη χάρη καρδιά φυσικό είναι να αναζητάει. Εάν η σύζυγος νιώθει ότι, προκειμένου να ευχαριστήσει το σύζυγό της, πρέπει να κατεβεί στο δικό του επίπεδο, όταν τα ζωώδη πάθη αποτελούν την κυριαρχούσα βάση της αγάπης του και εξουσιάζουν τις πράξεις του, δυσαρεστεί τότε το Θεό, επειδή αποτυχαίνει στο σκοπό να εξασκήσει μια αγιάζουσα επιρροή επάνω στο σύζυγό της. Εάν νομίζει ότι είναι υποχρεωμένη να υποταγεί στα κτηνώδη πάθη του χωρίς ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας, δεν καταλαβαίνει ποιο είναι το καθήκον της απέναντι στον άνδρα της ή στο Θεό της. ΧΟ 89.4

Το σώμα μας, μια εξαγορασμένη κτήση. Τα χαμερπή πάθη φωλιάζουν στο σώμα και εκδηλώνονται διαμέσου αυτού. Οι λέξεις «σάρκα» ή «σαρκικός” ή «σαρκικές επιθυμίες” αγκαλιάζουν την κατώτερη, εξαχρειωμένη φύση. Από μόνη της η σάρκα δεν είναι ικανή να δράσει ενάντια στο θέλημα του Θεού. Εντελλόμαστε να σταυρώσουμε τη σάρκα με τις αισθήσεις της και τις επιθυμίες της. Πώς θα το κάνουμε αυτό; Καταπονώντας το σώμα μας; Όχι, αλλά θανατώνοντας τον πειρασμό της αμαρτίας. Οι εξαχρειωμένες σκέψεις πρέπει να αποβληθούν, κάθε σκέψη να αιχμαλωτίζεται για τον Ιησού Χριστό. Όλες οι ζωώδεις ροπές πρέπει να υποταχθούν στις ανώτερες δυνάμεις της ψυχής, η αγάπη του Θεού να είναι η απόλυτη κυρίαρχος. Ο Χριστός πρέπει να κατέχει ακέραιο θρόνο, τα σώματά μας να θεωρούνται εξαγορασμένη κτήση Του. Τα μέλη του σώματός μας πρέπει να γίνουν τα όργανα της δικαιοσύνης Του. ΧΟ 90.1