Η Χριστιανική Οικογένεια

17. - ΑΜΟΙΒΑΙΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

Ο καθένας έχει ατομικές ευθύνες. Δύο άτομα που ενώνουν τα ενδιαφέροντά τους στη ζωή, αποκτούν κοινά χαρακτηριστικά και αναλαμβάνουν ατομικές υποχρεώσεις. Ο καθένας έχει το δικό του έργο να κάνει, αλλά η αξία της γυναίκας δεν πρέπει να υπολογίζεται από την ποσότητα της εργασίας που μπορεί να προσφέρει, σαν να είναι υποζύγιο. Η γυναίκα στολίζει με τη χάρη της τον οικογενειακό κύκλο ως σύζυγος και σύντροφος ενός συνετού συζύγου. Σε κάθε βήμα της πρέπει να διερωτάται: «Είναι αυτός ο κανόνας της γυναικείας φύσης;» και «πώς μπορώ να ασκήσω χριστιανική επιρροή στην οικογένειά μου;» Ο σύζυγος πρέπει να κάνει γνωστό στη γυναίκα του ότι εκτιμάει την εργασία της. ΧΟ 79.1

Η σύζυγος οφείλει να σέβεται τον άνδρα της. Ο σύζυγος πρέπει να αγαπάει και να περιποιείται τη γυναίκα του. Και όπως οι υποσχέσεις που έδωσαν στο γάμο τούς ενώνουν σε ένα, το ίδιο και η πίστη τους στο Χριστό πρέπει να τους κάνει ένα με Αυτόν. Τι περισσότερο μπορεί να ευαρεστήσει το Θεό από το να βλέπει αυτούς που έρχονται σε γάμου κοινωνία, να ζητούν μαζί να γνωρίσουν καλύτερα το Χριστό και να εμποτισθούν περισσότερο από το Πνεύμα Του; ΧΟ 79.2

Έχετε τώρα να εκτελείτε καθήκοντα που δεν είχατε πριν από το γάμο σας. «Ενδύθητε λοιπόν . . . σπλάχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν » (Κολ. γ’[3]12). «Περιπατείτε εν αγάπη καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς.” (Εφεσ. ε’[5]2). Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην ακόλουθη παραίνεση: «Αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας. . . . Αλλά καθώς η εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσωνται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα. Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν Εαυτόν υπέρ αυτής.» (Εφεσ. ε’[5]22-25). ΧΟ 79.3

Οδηγίες του Θεου προς την Εύα. Η Εύα έμαθε για τη λύπη και τον πόνο που θα ήταν στο εξής το μερτικό της. Ο Κύριος της είπε: «Προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει». (Γέν. γ’[3]16). Στη δημιουργία ο Θεός την είχε πλά- σει Ιση με τον Αδάμ. Αν είχαν μείνει υπάκουοι στο Θεό, εναρμονισμένοι με το νόμο της αγάπης Του, θα είχαν και μεταξύ τους αρμονία. Η αμαρτία όμως δημιούργησε τη σύγχυση, και τώρα η ένωσή τους θα μπορούσε να συνεχισθεί και η αρμονία τους να διατηρηθεί μόνο με την υποταγή του ενός μέλους στο άλλο. Η Εύα αμάρτησε πρώτη. Παρασύρθηκε στον πειρασμό επειδή, αντίθετα με τη θεία καθοδήγηση, απομακρύνθηκε από το σύντροφό της. Αυτή παρέσυρε στην αμαρτία τον Αδάμ, και τώρα είχε τεθεί κάτω από την εξουσία του άνδρα της. Αν οι αρχές που επιβάλλονται από το νόμο του Θεού είχαν τηρηθεί από την έκπτωτη φυλή, η καταδικαστική αυτή απόφαση, παρά το γεγονός ότι προήλθε από τα αποτελέσματα της αμαρτίας, θα γινόταν ευλογία γι’αυτούς. Αλλά η κατάχρηση της υπεροχής που δόθηκε στον άνδρα για τους λόγους αυτούς, συχνά έκανε τη μοίρα της γυναίκας αφάνταστα πικρή και κατάντησε η ζωή της φορτική. Η Εύα ήταν ευτυχισμένη πλάι στον άνδρα της στην εδεμική κατοικία τους. Αλλά - όπως οι σύγχρονες Εύες - κολακεύθηκε με την ελπίδα να εισχωρήσει σε σφαίρες ανώτερες από ό,τι της είχε ορίσει ο Θεός. Στην προσπάθειά της να υψωθεί παραπάνω από την αρχική θέση της, βρέθηκε πολύ πιο χαμηλά από αυτή. Τα ίδια αποτελέσματα θα έχουν όσες δε θέλουν να αναλάβουν με προθυμία τα καθήκοντά τους στη ζωή σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού. ΧΟ 79.4

Οι γυναίκες υποτάσσονται, οι άνδρες αγαπούν. Συχνά τίθεται το ερώτημα: «Η γυναίκα δε θα έχει τη δική της θέληση;” Η Γραφή με σαφήνεια αναφέρει ότι η κεφαλή της οικογένειας είναι ο άνδρας. «Αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας.» Αν η παραίνεση σταματούσε στο σημείο αυτό, θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι η θέση της γυναίκας δεν είναι αξιοζήλευτη. Σε πολύ συχνές περιπτώσεις, είναι μια δυσκολότατη και σκληρότατη θέση, και θα ήταν καλύτερα να συνάπτονταν λιγότεροι γάμοι. Πολλοί σύζυγοι σταματούν στα λόγια «αι γυναίκες υποτάσσεσθε”, αλλά στην κατάληξη της ίδιας παραίνεσης διαβάζουμε, «ως εις Κύριον.” ΧΟ 80.1

Ο Θεός απαιτεί η σύζυγος να θέτει πάντοτε μπροστά της το φόβο και τη δόξα του Θεού. Την απόλυτη υποταγή οφείλει μόνο στον Ιησού Χριστό, ο οποίος την εξαγόρασε για παιδί Του με τα ανυπολόγιστα λύτρα της ζωής Του. Ο Θεός τής έδωσε μια συνείδηση, την οποία δεν μπορεί αυτή να παραβιάσει χωρίς δυσάρεστες συνέπειες. Η ατομικότητά της δεν μπορεί να συγχωνευθεί με την ατομικότητα του συζύγου της, επειδή αυτή έχει αγορασθεί από το Χριστό. Είναι λάθος να σκεφθεί ότι με τυφλή αφοσίωση πρέπει να κάνει καθ’όλα όπως ακριβώς της λέει ο άνδρας της, ενώ ξέρει ότι κά- νοντας αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη στο σώμα και στο πνεύμα της, τα οποία απολυτρώθηκαν από τη σκλαβιά του Σατανά. Υπάρχει Κάποιος που στέκεται υψηλότερα από ό,τι ο άνδρας στη γυναίκα. Αυτός είναι ο Λυτρωτής της, και η υποταγή της στο σύζυγό της οφείλει να απονεμηθεί με τον τρόπο που διέταξε ο Θεός: «ως εις Κύριον”. ΧΟ 80.2

Όταν οι σύζυγοι απαιτούν απόλυτη υποταγή από τις συζύγους τους, δηλώνοντας ότι οι γυναίκες δεν έχουν το δικαίωμα του λόγου ή της προβολής του θελήματός τους μέσα στην οικογένεια, αλλά ότι είναι υποχρεωμένες να υποτάσσονται απόλυτα, βάζουν τις γυναίκες τους σε θέση αντίθετη προς τη Γ ραφή. Ερμηνεύοντας τη Γραφή με τον τρόπο αυτόν, παραβιάζουν τον προγραμματισμό του θεσπίσματος του γάμου. Αυτή την ερμηνεία μεταχειρίζονται μόνο και μόνο για να εξασκήσουν αυθαίρετη κυριαρχία, πράγμα που δεν είναι το αποκλειστικό δικαίωμά τους. Στη συνέχεια όμως διαβάζουμε: «Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας σας και μη είσθε πικροί προς αυτάς.» (Κολ. γ’[3]19). Οι άνδρες γιατί είναι πικροί στις γυναίκες τους; Αν ο σύζυγος βρίσκει τη γυναίκα του φταίχτρα, γεμάτη ελαττώματα, η πικρία του πνεύματος δεν πρόκειται να διορθώσει το κακό. ΧΟ 81.1

Οι γυναίκες υποτάσσονται μόνο καθώς οι άνδρες είναι υποταγμένοι στο Χριστό. Η σχέση του Ιησού προς την εκκλησία Του έχει παραποιηθεί από πολλούς συζύγους όσον αφορά στις σχέσεις τους προς τις γυναίκες τους, επειδή αυτοί δεν ακολουθούν την πορεία του Κυρίου. Δηλώνουν ότι οι γυναίκες τους είναι υποχρεωμένες να υποτάσσονται σε αυτούς «κατά πάντα”. Το σχέδιο του Θεού δεν ήταν να ασκεί ο άνδρας απόλυτο έλεγχο, ως κεφαλή της οικογένειας, όταν αυτός ο ίδιος δεν υποτάσσεται στο Χριστό. Πρέπει να τεθεί κάτω από την εξουσία του Χριστού για να παρουσιάσει τη σχέση του Χριστού προς την εκκλησία. Αν είναι άνθρωπος σκληρός, απότομος, βίαιος, εγωιστής, αγροίκος και αυταρχικός, ας μη χρησιμοποιεί ποτέ τα λόγια ότι ο άνδρας είναι η κεφαλή της γυναίκας και ότι αυτή οφείλει να του δείξει υποταγή σε όλα, επειδή αυτός δεν είναι ο Κύριος και ούτε είναι ο κύριος στην κυριολεξία. ΧΟ 81.2

Οι σύζυγοι πρέπει να μελετήσουν το πρότυπο και να προσπαθήσουν να καταλάβουν ποια σημασία έχει το σύμβολο που παρουσιάζεται στην προς Εφεσίους επιστολή, η σχέση δηλαδή που διατηρεί ο Χριστός με την εκκλησία. Ο σύζυγος πρέπει να φέρεται σαν ένας σωτήρας στην οικογένειά του. Θα σταθεί στο ύψος του ευγενικού, θεόδοτου ανδρισμού του, επιδιώκοντας τη συνεχή εξύψωση της συζύγου και των παιδιών του; Θα αναδίδει μια αγνή, γλυκιά ατμόσφαιρα γύρω του; Με το δικαίωμα της εξουσίας του, θα προσπαθήσει να καλλιεργήσει με επιμονή την αγάπη του Ιησού, καθιστώντας την μόνιμη αρχή της οικογένειάς του; ΧΟ 81.3

Ο κάθε σύζυγος και πατέρας πρέπει να μελετήσει με σκοπό να καταλάβει τα λόγια του Χριστού, όχι με μονόπλευρο τρόπο, εμμένοντας στην υποταγή της συζύγου στον άνδρα της, αλλά υπό το φως του σταυρού του Γολγοθά να αναλογισθεί τη δική του θέση μέσα στον οικογενειακό κύκλο. «Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν, και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής, διά να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου.» (Εφεσ. ε’[5] 25, 26). Ο Ιησούς παρέδωσε τον εαυτό Του να πεθάνει στο σταυρό προκειμένου να μας εξαγνίσει και να μας διαφυλάξει από την αμαρτία και τη μόλυνση με την επιρροή του Αγίου Πνεύματος. ΧΟ 82.1

Η αμοιβαία μακροθυμία είναι αναγκαία. Αν δεν έχουμε το Πνεύμα του Θεού, δεν μπορούμε να έχουμε αρμονία στο σπίτι. Όταν η γυναίκα έχει το χριστιανικό πνεύμα, θα είναι προσεκτική στα λόγια της, θα ελέγχει τις σκέψεις της, θα υποτάσσεται χωρίς όμως να αισθάνεται ότι είναι σκλαβωμένη, αλλά ότι είναι σύντροφος του συζύγου της. Όταν ο άνδρας είναι υπηρέτης του Θεού, δε θα γίνει ο αφέντης της γυναίκας του. Δε θα είναι αυθαίρετος και απαιτητικός. Δεν μπορούμε να απολαύσουμε τη θαλπωρή του σπιτιού εξασκώντας υπερβολική φροντίδα, επειδή το σπίτι, αν το Πνεύμα του Θεού ενοικεί σε αυτό, είναι τύπος του ουρανού. Όταν σφάλλει ο ένας, ο άλλος θα δείξει χριστόμορφη ανεκτικότητα, αντί να αποτραβηχθεί με ψυχρότητα. ΧΟ 82.2

Ούτε ο άνδρας ούτε η γυναίκα πρέπει να ασκούν αυθαίρετο έλεγχο ο ένας στον άλλο. Μην προσπαθείτε να εξαναγκάσετε τον άλλο να υποχωρήσει μπροστά στις επιθυμίες σας. Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό και συγχρόνως να διατηρείτε την αμοιβαία αγάπη σας. Γίνεσθε καλόκαρδοι, υπομονητικοί και ανεκτικοί, ευγενείς και διακριτικοί. Με τη χάρη του Θεού μπορείτε να επιτύχετε να κάνετε ο ένας τον άλλο ευτυχισμένο, όπως δώσατε την υπόσχεση στο γάμο. ΧΟ 82.3

Ο καθένας ας υποχωρεί ευγενικά. Άνδρες και γυναίκες κάποτε στο γάμο τους φέρονται σαν κακομαθημένα, ατίθασα παιδιά. Ο άνδρας θέλει να γίνει το δικό του, η γυναίκα θέλει να γίνει το δικό της, και κανείς δε σκέπτεται να υποχωρήσει. Μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων δεν οδηγεί παρά στη μεγαλύτερη δυστυχία. Τόσο ο άνδρας, όσο και η γυναίκα πρέπει να είναι διατεθειμένοι να μεταβά- λουν τη γνώμη τους. Δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα ευτυχίας όταν και οι δυο επιμένουν να κάνουν όπως τους αρέσει. ΧΟ 82.4

Αν οι άνδρες και οι γυναίκες δεν έχουν μάθει από το Χριστό την πραότητα και την ταπεινοφροσύνη Του, θα φανερώνουν το αυθόρμητο, παράλογο πνεύμα που τόσο συχνά παρουσιάζουν τα παιδιά. Το ισχυρό, ατίθασο πνεύμα θα ζητάει να υπερισχύσει. Τα άτομα αυτά χρειάζονται να μελετήσουν τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην. Ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.” (Α’Κορ. ιγ’[13]11). ΧΟ 83.1

Ρύθμιση οικογενειακών δυσχερείων. Είναι δύσκολο πράγμα η ρύθμιση οικογενειακών δυσχερειών, ακόμη και όταν οι σύζυγοι προσπαθούν να έρθουν σε μια σωστή και δίκαιη συμφωνία σχετικά με τα πολλαπλά τους καθήκοντα, αν δεν έχουν παραχωρήσει την καρδιά τους στο Θεό. Πώς μπορούν ο σύζυγος και η σύζυγος να μοιράζονται τις υποθέσεις του σπιτιού διατηρώντας ταυτόχρονα το σταθερό σύνδεσμο μεταξύ τους; Πρέπει να έχουν κοινό ενδιαφέρον για ό,τι αφορά στην οικογενειακή τους κατάσταση, και η σύζυγος, όταν είναι Χριστιανή, θα παρουσιάζει το ίδιο με το σύζυγό της ενδιαφέρον ως σύντροφός του, ενώ εκείνος πρέπει να στέκει ως η κεφαλή της οικογένειας. ΧΟ 83.2

Συμβουλές σε ασύμφωνες οικογένειες. Το πνεύμα σας δεν είναι σωστό. Όταν παίρνετε μια στάση, δε ζυγίζετε καλά τα πράγματα και δεν αναλογίζεσθε ποιο αποτέλεσμα θα έχει ο ισχυρισμός των απόψεών σας και η ανεξάρτητη συνύφανσή τους με τις προσευχές και τις συζητήσεις σας, όταν γνωρίζετε ότι η σύζυγός σας δε συμμερίζεται τις απόψεις σας. Αντί να σέβεσθε τα αισθήματά της και, σαν πραγματικός κύριος, να αποφεύγετε με ανωτερότητα να θίγετε θέματα στα οποία ξέρετε ότι δε συμφωνείτε, εσείς εξακολουθείτε να καταγίνεσθε με ενοχλητικά θέματα, εκθέτοντας επίμονα τις απόψεις σας και αδιαφορώντας γι’αυτούς που είναι γύρω σας. Νομίζετε ότι οι άλλοι δεν έχουν το δικαίωμα να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά από ό,τι τα βλέπετε εσείς. Αυτού του είδους οι καρποί δεν αναπτύσσονται επάνω σε χριστιανικό δένδρο. ΧΟ 83.3

Αδελφέ μου, αδελφή μου, ανοίξτε τη θύρα της καρδιάς σας για να δεχθείτε τον Ιησού. Καλέστε Τον μέσα στο ναό της ψυχής. Βοηθήστε ο ένας τον άλλο για να υπερνικήσετε τα εμπόδια που παρουσιάζονται σε όλους τους γάμους. Ο αγώνας για τη νίκη σας κατά του εχθρού σας του διαβόλου είναι σκληρός, και αν περιμένετε να σας βοηθήσει ο Θεός στη μάχη αυτή, πρέπει οι δύο σας να συναι- νέσετε, αποφασισμένοι να νικήσετε, σφραγίζοντας τα χείλη σας από του να εκφέρουν οτιδήποτε το άστοχο, και αν ακόμη παραστεί ανάγκη να πέσετε στα γόνατα αναφωνώντας: «Κύριε, επιτίμησε τον εχθρό της ψυχής μου.” ΧΟ 83.4

Ο Χριστός θα φέρει την ενότητα σε κάθε καρδιά. Όταν εκτελείται το θέλημα του Θεού, οι σύζυγοι σέβονται ο ένας τον άλλο και εκδηλώνουν αγάπη και εμπιστοσύνη. Οτιδήποτε μπορεί να καταστρέψει την ειρήνη και την ενότητα της οικογένειας πρέπει να καταστέλλεται σθεναρά και να διατηρείται η καλοσύνη και η αγάπη. Όποιος εκφράζει το πνεύμα της τρυφερότητας, της ανεκτικότητας και της αγάπης, θα διαπιστώσει ότι το ίδιο πνεύμα αντανακλάει επάνω του. Εκεί όπου βασιλεύει το Πνεύμα του Θεού, δεν υπάρχει ακατάλληλη συζήτηση γύρω από τη γαμήλια σχέση. Όταν εσωτερικά σχηματισθεί ο Χριστός - η ελπίδα της δόξας - τότε θα υπάρχει ενότητα και αγάπη στο σπίτι. Η καρδιά της συζύγου όπου ενοικεί ο Χριστός, θα συμφωνεί με την καρδιά του συζύγου όπου επίσης ενοικεί ο Χριστός. Μαζί θα αγωνίζονται για την κατοικία εκείνη την οποία ο Χριστός πήγε να ετοιμάσει για εκείνους οι οποίοι Τον αγαπούν. ΧΟ 84.1