Προφήτες και βασιλείς

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 31—ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ

Σε όλο το διάστημα της διακονίας του, ο Ησαΐας έδωσε σαφή μαρτυρία σχετικά με την πρόθεση του Θεού για τους εθνικούς. Άλλοι προφήτες είχαν αναφέρει για το θεϊκό σχέδιο, αλλά η γλώσσα τους δεν έγινε πάντοτε κατανοητή. Στον Ησαΐα είχε ανατεθεί να κάνει ευκρινέστατη την αλήθεια στους Ιουδαίους.Ανάμεσα στον λαό του Ισραήλ του Θεού επρόκειτο να συναριθμήσουν πολλοί που δεν ήταν κατά σάρκα απόγονοι του Αβραάμ. Η διδασκαλία αυτή δεν εναρμονιζόταν με τη θεολογία της γενεάς του, αλλά εκείνος εξήγγειλε άφοβα τις δοσμένες απ’ το Θεό εξαγγελίες, φέρνοντας ελπίδα σε πολλές ψυχές που διακατέχονταναπό βαθιά επιθυμία να αποκτήσουν τις πνευματικές ευλογίες τις υποσχόμενες στο σπέρμα του Αβραάμ. PG 253.1

Ο απόστολος των εθνών στην επιστολή του προς τους πιστούς της Ρώμης εφιστά την προσοχή στη χαρακτηριστική αυτή πτυχή της διδαχής του Ησαΐα. Δηλώνει ο Παύλος: “Ο δε Ησαΐας αποτολμά και λέγει, Ευρέθην παρά των μη ζητούντων Με, εφανερώθην εις τους μη ερωτώντας περί Εμού.” (Ρωμ. 10:20). PG 253.2

Πολλές φορές οι Ισραηλίτες φαίνονταν ανήμποροι ή απρόθυμοι να καταλάβουν την πρόθεση του Θεού για τους εθνικούς. Αλλά αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός που τους έκανε ένα ξεχωριστό λαό και τους είχε καθιερώσει σαν ένα ανεξάρτητο έθνος ανάμεσα στα έθνη της Γης. Ο πατέρας τους ο Αβραάμ, στον οποίο για πρώτη φορά δόθηκε η υπόσχεση της διαθήκης, είχε κληθεί να απομακρυνθεί από τη φυλή του στις παρακείμενες περιοχές για να μεταφέρει το φως στους εθνικούς. Παρόλο που η προς αυτόν υπόσχεση περιλάμβανε απο-γόνους τόσο πολυάριθμους όσο η άμμος της θάλασσας, δεν ήταν για λόγους εγωιστικούς. Με αυτό το τρόπο θα γινόταν ο ιδρυτής ενός μεγάλου έθνους στη χώρα της Χαναάν. Η διαθήκη που έκανε ο Θεός με αυτόν, περιλάμβανε όλα τα έθνη. Ο Κύριος δήλωσε: “Θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα, και θέλω σε ευλογήσει, και θέλω μεγαλύνει το όνο μά σου, και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν. Και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντας σε, και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή, και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι ττάσαι αι φυλαί της γης.” (Γέν. 12:2,3). PG 253.3

Με την ανανέωση της διαθήκης, λίγο πριν τη γέννηση του Ισαάκ, η πρόθεση του Θεού για την ανθρωπότητα διασαφηνίσθηκε και πάλι. “Θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα τα έθνη”, ήταν η διαβεβαίωση του Κυρίου για το τέκνο της Επαγγελίας. Και αργότερα ο ουράνιος επισκέπτης δήλωσε άλλη μια φορά, “εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης.” (Γέν. 22:18). PG 254.1

Οι όροι της προς όλους εφικτής αυτής διαθήκης ήταν γνωστοί στα παιδιά του Αβραάμ και στα παιδιά των παιδιών τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να γίνουν ευλογία στα έθνη και για να καταστεί το όνομα του Θεού γνωστό “εν πάση τη γη” (Έξ. 9:16) για την απελευθέρωση από την αιγυπτιακή σκλαβιά. Αν υπάκουαν στις αξιώσεις Τουθα υπερτερούσαν από τους άλλους λαούς σε σοφία και γνώση. Η υπεροχή όμως αυτή θα γινόταν εφικτή και θα διατηρείτο με το άδικό σκοπό να εκπληρωθεί μέσω αυτών της πρόθεση του Θεού για “πάντα τα έθνη της γης”. PG 254.2

Οι θαυμαστές αποδείξεις της θείας πρόνοιας σχετικά με την αποτίναξη των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία και με την κατάκτηση της Γης της Επαγγελίας, έκαναν πολλούς ειδωλολάτρες να αναγνωρίσουν το Θεό τουλαού του Ισραήλ ως τον ύπατο Άρχοντα. Η υπόσχεση έλεγε: “Θέλουσι γνωρίσει οι Αιγύπτιοι ότι Εγώ είμαι ο Κύριος, όταν εκτείνω την χείρα Μου εις την Αίγυπτον και εξαγάγω τους υιούς Ισραήλ εκ μέσου αυτών.” Και αυτός ο αγέρωχος Φαραώ αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει τη δύναμη του Κυρίου. Συνέστησε παρακαλώντας το Μωυσή και τον Ααρών: “Υπάγετε, λατρεύσατε τον Κύριον, ευλογήσατε δε και εμέ.” (Έξ. 7:5, 12:31,32). PG 254.3

Τα προελαύνοντα στρατεύματα του Ισραήλ ανακάλυψαν ότι η γνώση των θαυμαστών επιτευγμάτων του Θεού των Εβραίων είχε προηγηθεί και ότι μερικοί από τους ειδωλολάτρες γνώριζαν ότι Αυτός μόνο είναι ο αληθινός Θεός. Στην ασεβή πόλη της Ιεριχώ η μαρτυρία μιας ειδωλολάτρισσας γυναίκας ήταν: “Κύριος ο Θεός σας, Αυτός είναι Θεός εν τω ουρανώ άνω και επί της γης κάτω.” Η επίγνωση για τον Κύριο που είχε αποκτήσει με τον τρόπο αυτό, επέφερε τη σωτηρία της. “Διά πίστεως η πόρνη Ραάβ δεν συναπωλέσθη με τους απειθήσαντας.” (Ιησούς 2:11, Εβρ. 11:31). Και η δική της μεταλλαγή δεν ήταν μια απομονωμένη περίπτωση της ευσπλαχνίας του Θεού προς τους ειδωλολάτρες που αναγνώριζαν τη θεϊκή εξουσία. Στην καρδιά της χώρας, ένας πολυάριθμος λαός - οι Γαβαωνίτες - αποκήρυξαν την ειδωλολατρία τους και ενώθηκαν με τον Ισραήλ, γινόμενοι συμμέτοχοι των ευλογιών της διαθήκης. PG 254.4

Ο Θεός δεν κάνει καμιά εθνική, φυλετική ή κοινωνική διάκριση. Αυτός είναι ο Πλάστης ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ξεκινώντας από τη δημιουργία, όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από την ίδια οικογένεια, και με την απολύτρωση λογίζονται πάλι ένα. Ο Χριστός ήρθε για να γκρεμίσει κάθε μεσοτοίχιοφραγμό, να ανοίξει διάπλατα κάθε διαμέρισμα στις αυλές του ναού, ώστε ο καθένας να μπορεί να πλησιάζει στο Θεό. Η αγάπη Του είναι τόσο πλατιά, τόσο βαθιά και τόσο περιεκτική που εισχωρεί παντού. Αποσπά από την επιρροή του Σατανά αυτούς που παρασύρθηκαν από τις απάτες του, και τους τοποθετεί σε προσιτή απόσταση από το θρόνο του Θεού, το θρόνο που περιβάλλεται από το τόξο της υπόσχεσης. Εν Χριστώ δεν είναι Ιουδαίος ή Έλληνας, δούλος ή ελεύθερος. PG 255.1

Στα χρόνια που ακολούθησαν την κατάκτηση της Γης της Επαγγελίας, τα καλοπροαίρετα σχέδια του Κυρίου για τη σωτηρία των εθνών είχαν σχεδόν εξολοκλήρου εξαφανισθεί, και ήταν απαραίτητο ο Θεός να εκθέσει απαρχής το σχέδιό Του. Ο ψαλμωδός είχε εμπνευσθεί να υμνήσει: PG 255.2

“Θέλουσιν ενθυμηθή και επιστραφή προς τον Κύριον πάντα τα πέρατα της γης, και θέλουσι προσκυνήσει ενώπιόν Σου.” “Θέλουσιν ελθεί μεγιστάνες εξ Αιγύπτου. Η Αιθιοπία ταχέως θέλει εκτείνει τας χείρας αυτής προς τον Θεόν.” “Τότε τα έθνη θέλουσι φοβηθή το όνομα του Κυρίου, και πάντες οι βασιλείς της γης την δόξαν Σου.” “Τούτο θέλει γραφθή διά την γενεάν την επερχομένην, και ο λαός όστις θέλει δημιουργηθή, θέλει αινεί τον Κύριον. Διότι έκυψεν εκ του ύψους του αγιαστηρίου Αυτού, εξ ουρανού επέβλεψεν ο Κύριος επί την γην, διά να ακούση τον στεναγμόν των δεσμίων, διά να λύση τους καταδεδικασμένους εις θάνατον, διά να κηρύττωσιν εν Σιών το όνομα του Κυρίου και την αίνεσιν Αυτού εν Ιερουσαλήμ. Όταν συναχθώσιν ομού οι λαοί και αι βασιλείαι, διά να δουλεύσωσι τον Κύριον.” (Ψαλμ. 22:27, 68:31102:15,18-22). PG 255.3

Αν ο Ισραήλ είχε μείνει πιστός στο καθήκον του, όλα τα έθνη της γης θα είχαν γίνει συμμέτοχα των ευλογιών Του. Οι καρδιές όμως εκείνων στους οποίους ήταν εμπιστευμένη η επίγνωση της σώζουσας αλήθειας έμειναν ασυγκίνητες από τις ανάγκες αυτών που ζούσαν γύρω τους. Όταν ο σκοπός του Θεού χάθηκε από μπροστά τους, έφθασαν στο σημείο να θεωρούν τους εθνικούς εντελώς απόβλητους της ευσπλαχνίας του Θεού. Το φως της αλήθειας κατακρατήθηκε και το σκότος υπερίσχυσε. Τα έθνη είχαν καλυφθεί από το πέπλο της άγνοιας. Η αγάπη του Θεού ήταν ελάχιστα γνωστή. Η πλάνη και η δεισιδαιμονία άκμαζαν. PG 255.4

Αυτή ήταν η κατάσταση που αντιμετώπισε ο Ησαΐας όταν κλήθηκε στο προφητικό του λειτούργημα. Μολαταύτα δεν αποθαρρύνθηκε, επειδή στα αυτιά του αντηχούσαν οι θριαμβευτικές υμνωδίες των αγγέλων που περιβάλλουν το θρόνο του Θεού: “Πάσα η γη είναι πλήρης της δόξης Αυτού.” Και η πίστη του δυνάμωνε από τις ενοράσεις των ενδόξων επιτευγμάτων της εκκλησίας του Θεού, τότε που “η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν”. “Το πρόσωπόν του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς, και το κάλυμμα το καλύπτον επί πάντα τα έθνη”, τελικά θα εξαφανίζονταν. Το Πνεύμα του Θεού επρόκειτο να διαχυθεί επάνω σε κάθε σάρκα. Εκείνοι που πεινούσαν και διψούσαν για τη δικαιοσύνη, επρόκειτο να συναριθμηθούν με τον Ισραήλ του Θεού. Ο προφήτης είπε: “Θέλουσι βλαστήσει ως μεταξύ χόρτου, ως ιτέαι παρά τους ρύακας των υδάτων. Ο μεν θέλει λέγει, Εγώ είμαι του Κυρίου, ο δε θέλει ονομάζεσθαι με το όνομα Ιακώβ, και άλλος θέλει υπογράφεσθαι με την χείρα αυτού εις τον Κύριον, και επονομάζεσθαι με το όνομα Ισραήλ.” (Ησ. 6:3, 11:9, 25:7, 44:4,5). PG 256.1

Στον Ησαΐα είχε αποκαλυφθεί το ευεργετικό σχέδιο του Θεού για τον αμεταμέλητο και διασκορπισμένο στα έθνη της γης ιουδαϊκόλαό. Ο Κύριος δήλωσε: “Ο λαός Μου θέλει γνωρίσει το όνομά Μου, διά τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τη ημέρα ότι εγώ είμαι ο λαλών.” Όχι μόνο εκείνοι θα διδάσκονταν το μάθημα της υπακοής και της εμπιστοσύνης, αλλά στους τόπους της εξορίας τους θα μετέδιδαν και σε άλλους τη γνώση του ζώντος Θεού. PG 256.2

Πολλοί απόγονοι των ξένων θα μάθαιναν να Τον αγαπούν ως Δημιουργό τους και Λυτρωτή τους. Επρόκειτο να αρχίσουν να τηρούν την ημέρα του αγίου Σαββάτου ως αναμνηστικό της δημιουργικής Του δύναμης. Και όταν θα γύμνωνε “τον άγιον βραχίονα Αυτού ενώπιον πάντων των εθνών”, για να απολυτρώσει το λαό Του από την αιχμαλωσία, “πάντα τα πέρατα της γης” θα έβλεπαν τη σωτηρία του Θεού. Πολλοί από τους πρώην ειδωλολάτρες θα επιθυμούσαν να ενωθούν πραγματικά με τους Ισραηλίτες και να τους συνοδεύσουν στο ταξίδι της επι-στροφής στην Ιουδαία. Κανείς από αυτούς δεν επρόκειτο να πει “ο Κύριος διόλου θέλει με χωρίσει από του λαού Αυτού”, επειδή ο λόγος που απεύθυνε ο Θεός με τους προφήτες Του σε εκείνους οι οποίοι θα Του παραχωρούσαν τον εαυτό τους και θα τηρούσαν το νόμο Του, ήταν ότι στο εξής θα συναριθμούντο με τον πνευματικό Ισραήλ - δηλαδή την επίγεια εκκλησία Του. (Ησ. 52:6,10, 56:3). PG 256.3

“Περί δε των υιών του αλλογενούς, οίτινες ήθελον ττροστεθή εις τον Κύριον, διά να δουλεύωσιν εις Αυτόν και να αγαπώσι το όνομα του Κυρίου, διά να ήναι δούλοι Αυτού, όσοι φυλάττουσι το Σάββατον ώστε να μη βεβηλώσωσιν αυτό, και κρατούσι την διαθήκην Μου, και τούτους θέλω φέρει εις το άγιόν Μου όρος, και θέλω ευφραίνει αυτούς εν τω οίκω της προσευχής Μου. Τα ολοκαυτώματα αυτών και αι θυσίαι αυτών θέλουσιν είσθαι δεκταί επί το θυσιαστήριόν Μου, διότι ο οίκος Μου θέλει ονομάζεσθαι, Οίκος προσευχής διά πάντας τους λαούς. Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός ο συνάγων τους διεσκορπισμένους του Ισραήλ, Θέλω συνάξει έτι και άλλους εις Αυτόν εκτός των συνηγμένων Αυτού.” (Ησ. 56:6-8). PG 257.1

Ο προφήτης είχε το προνόμιο να βυθίσει το βλέμμα του στους αιώνες, στην εποχή του ερχομού του αναμενόμενου Μεσσία. Στην αρχή διέκρινε μόνο “ταραχή και σκότος, θάμβωμα αγωνίας”. (Ησ. 8:22). Πολλοί που λαχταρούσαν το φως της αλήθειας, παραπλανήθηκαν από ψευδείς δασκάλους στον καταπληκτικό λαβύρινθο της φιλοσοφίας και του πνευματισμού. ‘Άλλοι έδειξαν εμπιστοσύνη σε μια μορφή ευσέβειας, χωρίς όμως να την εφαρμόζουν στη ζωή τους. Η προοπτική φαινόταν απελπιστική. Σε λίγο η σκηνή άλλαξε. Μπροστά στα μάτια του προφήτη εκτυλίχθηκε μια θαυμάσια οπτασία. Είδε τον Ήλιο της Δικαιοσύνης να υψώνεται “με ίασιν εν ταις πτέρυξιν Αυτού”, και συνεπαρμένος από θαυμασμό, αναφώνησε: “Δεν θέλει είσθαι όμως τοιούτον θάμβωμα εις την γην την τεθλιμμένην. Εν τοις προτέροις καιροίς εξουθένισε την γην Ζαβουλών και την γην Νεφθαλείμ, εν δε τοις υστέροις καιροίς έκαμεν ένδοξα τα μέρη τα προς την οδόν της θαλάσσης, πέραν του Ιορδάνου, την Γαλιλαίαν των εθνών. Ο λαός ο περιπατών εν τω σκότει είδε φως μέγα, εις τους καθημένους εν γη σκιάς θανάτου, φως έλαμψεν επ’αυτούς.” (Ησ. 9:1,2). PG 257.2

Το ένδοξο αυτό Φως του κόσμου επρόκειτο να φέρει σωτηρία σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό. Σχετικά με το προκείμενο έργο, ο προφήτης άκουσε τον αιώνιο Πατέρα να δηλώνει: PG 257.3

“Μικρόν είναι το να ήσαι δούλος Μου διά να ανορθώσης τας φυλάς του Ιακώβ και να επαναφέρης το υπόλοιπον του Ισραήλ. Θέλω προσέτι σε δώσει φως εις τα έθνη διά να ήσαι η σωτηρία Μου έως εσχάτου της γης.” “Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου, και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα, και θέλω σε διαφυλάξει και θέλω σε δώσει εις διαθήκην των λαών, διά να ανόρθωσης την γην και να κληροδοτήσης κληρονομιάς ηρημωμένας, λέγων προς τους δέσμιους, Εξέλθετε, προς τους εν σκότει, Ανακαλύφθητε.” PG 257.4

“Ιδού, ούτοι θέλουσιν ελθεί μακρόθεν, και ιδού, ούτοι από βορρά και από νότου, και ούτοι από της γης του Σινείμ.” (Ησ. 49:6,8,9,12). PG 258.1

Παρατηρώντας ακόμη πιο μακριά μέσα από τους αιώνες, ο προφήτης διέκρινε την εκπλήρωση των ενδόξων αυτών υποσχέσεων. Είδε τους κομιστές των αγαθών αγγελιών της σωτηρίας να πηγαίνουν στα άκρα της Γης, σε κάθε φυλή και λαό. Άκουσε τον Κύριο στην εκκλησία του Ευαγγελίου: “Ιδού, εις αυτήν θέλω στρέψει την ειρήνην ως ποταμόν, και την δόξαν των εθνών ως χείμαρρον πλημμυρούντα”, και άκουσε την εντολή: PG 258.2

“Πλάτυνον τον τόπον της σκηνής σου, και ας εκτείνωσι τα παραπετάσματα των κατοικιών σου. Μη φεισθής. Μάκρυνον τα σχοινία σου και στερέωσον τους πασσάλους σου. Διότι θέλεις εκτανθή εις τα δεξιά και εις τα αριστερά, και το σπέρμα σου θέλει κληρονομήσει τα έθνη.” (Ησ. 66:12, 54:2,3). PG 258.3

Ο Κύριος είπε στον προφήτη ότι θα έστελνε τους μάρτυρές Του “εις τα έθνη, εις Θαρσείς, Φουλ και Λουδ, οίτινες σύρουσι τόξον, εις Θουβάλ και Ιαβάν, εις τας νήσους τας μακράν. ” (Ησ. 66:19). PG 258.4

“Πόσον ωραίοι είναι επί των ορέων
Οι πόδες του ευαγγελιζομένου,
Του κηρύττοντος ειρήνην!
Του ευαγγελιζομένου αγαθά,
Του κηρύττοντος σωτηρίαν,
Του λέγοντος προς την Σιών,
Ο Θεός σου βασιλεύει!” Ησαΐας 52:7 PG 258.5

Ο προφήτης άκουσε τη φωνή του Θεού να καλεί την εκκλησία Του στο καθορισμένο έργο της, ώστε να προετοιμασθεί ο δρόμος για την έλευση της αιώνιας βασιλείας Του. Η αγγελία ήταν σαφής: PG 258.6

“Σηκώθητι, φωτίζου, διότι το φως σου ήλθε
Και η δόξα του Κυρίου ανέτειλεν επί σε.
Διότι, ιδού σκότος θέλει σκεπάσει την γην και ζόφος τα έθνη.
Επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Κύριος,
Και η δόξα Αυτού θέλει φανερωθή επί σε.
Και τα έθνη θέλουσιν ελθεί εις το φως σου,
Και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου.
Ύψωσον κύκλω τους οφθαλμούς σου και ιδέ.
Πάντες ούτοι συναθροίζονται, έρχονται προς σε,
Οι υιοί σου θέλουσιν ελθεί μακρόθεν PG 258.7

Και αι θυγατέρες σου θέλουσι τραφή εις τα πλευρά σου.”
“Και οι υιοί των αλλογενών θέλουσιν οικοδομήσει τα τείχη σου,
Και οι βασιλείς αυτών θέλουσι σε υπηρετήσει,
Διότι εν τη οργή Μου σε επάταξα,
Πλην διά την εύνοιάν Μου σε ηλέησα.
Και αι πύλαι σου θέλουσιν είσθαι πάντοτε ανοικταί,
Δεν θέλουσι κλεισθή ημέραν και νύκτα,
Διά να εισάγωσιν εις σε τας δυνάμεις των εθνών,
Και να εισφέρωνται οι βασιλείς αυτών.”
“Εις Εμέ βλέψατε και σώθητε πάντα τα πέρατα της γης,
Διότι Εγώ είμαι ο Θεός, και δεν υπάρχει άλλος.” Ησ. 60:1-4,10,11, 45:22 PG 259.1

Οι προφητείες αυτές που αναφέρονται σε μια μεγάλη πνευματική αφύπνιση, σε μια εποχή ζοφερού σκότους, βρίσκονται σήμερα στην εκπλήρωσή τους στις προκεχωρημένες γραμμές των ιεραποστολικών σταθμών που προσεγγίζουν τα σκοτεινά σημεία της Γης. Οι ιεραποστολικοί όμιλοι στις ειδωλολατρικές χώρες παρομοιάζονται από τον προφήτη με λάβαρα υψωμένα για την καθοδήγηση εκείνων που αναζητούν το φως της αλήθειας. Ο Ησαΐας λέει: PG 259.2

“Εν εκείνη τη ημέρα, προς την ρίζαν του Ιεσσαί, ήτις θέλει ίστασθαι σημαία των λαών, προς αυτόν θέλουσι προστρέξει τα έθνη, και η ανάπαυσις αυτού θέλει είσθαι δόξα. Και εν εκείνη τη ημέρα ο Κύριος θέλει βάλει την χείρα Αυτού πάλιν δευτέραν φοράν διά να αναλάβη το υπόλοιπον του λαού Αυτού ... Και θέλει υψώσει σημαίαν εις τα έθνη, και θέλει συνάξει τους απερριμένους του Ισραήλ και συναθροίσει τους διεσκορπισμένους του Ιούδα από των τεσσάρων γωνιών της γης.” (Ησ. 11:10-12). PG 259.3

Η ημέρα της απολύτρωσης πλησιάζει. “Οι οφθαλμοί του Κυρίου περιτρέχουσι διά πάσης της γης, διά να δειχθή δυνατός υπέρ των εχόντων την καρδίαν αυτών τελείαν προς Αυτόν.” (Β.',Χρον. 16:9). Μέσα σε όλα τα έθνη, τις γλώσσες και τις φυλές, βλέπει άνδρες και γυναίκες που προσεύχονται για φως και γνώση. Η ψυχή τους δεν ικανοποιείται. Χρόνια ολόκληρα τρέφονται με στάχτες (Δείτε Ησ. 44:20). Ο εχθρός της δικαιοσύνης τούς έχει αποπλανήσει και αυτοί ψάχνουν,ψηλαφώντας σαν τυφλοί Αν και στα σκοτεινά βάθη της ειδωλολατρίας, χωρίς τη γνώση του γραπτού νόμου του Θεού ή του Υιού Του Ιησού, με διάφορους τρόπους έχουν αποκαλύψει μια θεϊκή δύναμη που επιδρά στο νου και στο χαρακτήρα. PG 259.4

Πολλές φορές εκείνοι που γνωρίζουν το Θεό μόνο από ότι τους μετέδωσε η θεϊκή χάρη, φέρθηκαν με καλοσύνη στους δούλους Του, προστατεύοντας τους με κίνδυνο της ζωής τους. Το Πνεύμα εμφυτεύει τη χάρη του Χριστού στην καρδιά πολλών ευλαβών ερευνητών της αλήθειας, καθοδηγώντας τα συναισθήματά τους με τρόπο αντίθετο προς τη φύση τους, αντίθετο προς την πρότερη ανατροφή τους. “Το φως το αληθινόν, το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον”, φέγγει στην ψυχή τους. Και αν στο φως αυτό δοθεί προσοχή, θα οδηγήσει τα βήματά τους στη βασιλεία του Θεού. Ο προφήτης Μιχαίας είπε: “Αν και εκάθισα εν σκότει, ο Κύριος θέλει είσθαι φως εις εμέ . . . Θέλει με εξάξει εις το φως, θέλω ιδεί την δικαιοσύνην Αυτού.” (Ιωάν. 1:9, Μιχ. 7:8,9). PG 259.5

Το σχέδιο του ουρανού για τη σωτηρία είναι τόσο ευρύ που μπορεί να συμπεριλάβει όλο τον κόσμο. Ο Θεός λαχταράει να εμφυσήσει στην εξασθενημένη ανθρωπότητα την πνοή της ζωής. Δε θα επιτρέψει να απογοητευθεί καμιά ψυχή που έχει την ειλικρινή επιθυμία για κάτι το ανώτερο και πολυτιμότερο από οτιδήποτε ο κόσμος μπορεί να προσφέρει. Στέλνει διαρκώς τους αγγέλους Του σε εκείνους που περιβάλλονται από τις πιο δυσμενείς συνθήκες και συνεχιζουν να προσεύχονται με πίστη. Με αυτό το τρόπο, καταλαμβάνονταιαπό μια δύναμη α-νώτερη από αυτούς, που να τους φέρει την λύτρωση και τη γαλήνη. Με ποικίλους τρόπους ο Θεός αποκαλύπτεται σε αυτούς και με την πρόνοιά Του σταθεροποιεί την εμπιστοσύνη τους σε Εκείνον ο οποίος θυσιάστηκε για όλους, “διά να θέσωσιν επί τον Θεόν την ελπίδα αυτών και να μη λησμονώσι τα έργα του Θεού, αλλά να φυλάττωσι τας εντολάς Αυτού”. (Ψαλμ. 78:7). PG 260.1

“Δύναται το λάφυρον να αφαιρεθή από του ισχυρού, ή να ελευθερωθώσιν οι δικαίως αιχμαλωτισθεντες; Αλλ’ο Κύριος ούτω λέγει, Και οι αιχμάλωτοι του ισχυρού θέλουσιν αφαιρεθή, και το λάφυρον του τρομερού θέλει αποσπασθή.” “Κατησχύνθησαν οι θαρρούντες επί τα γλυπτά, οι λέγοντες προς τα χωνευτά, Σεις είσθε οι θεοί ημών.” (Ησ. 49:24,25, 42:17). PG 260.2

“Μακάριος εκείνος του οποίου βοηθός είναι ο Θεός του Ιακώβ, του οποίου η ελπίς είναι επί Κύριον τον Θεόν αυτού.” “Επιστρέψατε εις το οχύρωμα της ελπίδος!” Για τους ειλικρινείς την καρδιά στις ειδωλολατρικές χώρες - τους “ευθείς” στα μάτια του Ουρανού - “φως ανατέλλει εν τω σκότει”. Ο Κύριος μίλησε: “Θέλω φέρει τους τυφλούς δι’οδού την οποίαν δεν ήξευρον, θέλω οδηγήσει αυτούς εις τρίβους τας οποίας δεν εγνώριζον. Το σκότος θέλω κάμει φως έμπροσθεν αυτών, και τα σκολιά ευθέα. Ταύτα τα πράγματα θέλω κάμει εις αυτούς και δεν θέλω εγκαταλείψει αυτούς.” (Ψαλμ. 146:5, Ζαχ. 9:12, 112:4, Ησ. 42:16). PG 260.3