Ζωή και Υγεία

62/178

ΝΟΣΟΚΟΜΙΑΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Στα νοσοκομεία και στα αναρρωτήρια όπου οι νοσοκόμοι έρχονται συνεχώς σε επαφή με ένα μεγάλο αριθμό αρρώστων, τους χρειάζεται να καταβάλλουν συνεχείς προσπάθειες προκειμένου να παρουσιάζονται πάντοτε ευχάριστοι και χαρούμενοι καθώς και για να δείχνουν επιμελημένη φροντίδα με κάθε τους λόγο και πράξη. Για τα ιδρύματα αυτά είναι ζήτημα μεγίστης σημασίας να εκτελούν οι νοσοκόμοι τα καθήκοντά τους με σύνεση και επαγγελματισμό. Χρειάζεται να θυμούνται πάντοτε ότι ενώ εκπληρώνουν τα καθημερινά τους χρέη, υπηρετούν τον Κύριό Ιησού Χριστό. ZY 194.3

Οι άρρωστοι χρειάζονται να ακούν λόγια συνετά. Οι νοσοκόμοι θα πρέπει να μελετούν καθημερινά τη Γραφή προκειμένου να είναι σε θέση να αναφέρουν λόγια που διαφωτίζουν και ανακουφίζουν τους πάσχοντες. Άγγελοι του Θεού βρίσκονται στα δωμάτια των πασχόντων αυτών και η ατμόσφαιρα που περιβάλλει την ψυχή εκείνων που τους νοσηλεύουν πρέπει να είναι αγνή και ευωδιαστή. Γιατροί και νοσοκόμοι οφείλουν να αγαπούν με την καρδιά τους τις αρχές του Χριστού. Οι αρετές Του πρέπει να παρουσιάζονται στη ζωή τους. Και τότε θα μπορέσουν με τα λόγια και τις πράξεις να προσελκύσουν τους ασθενείς στο Σωτήρα. ZY 194.4

Οι χριστιανοί νοσοκόμοι, ενώ παρέχουν τα θεραπευτικά μέσα για την αποκατάσταση της υγείας, θα μπορέσουν με ένα ευχάριστο και επιτυχημένο τρόπο να προσελκύσουν το νου του αρρώστου στο Χριστό, το θεραπευτή του σώματος όπως και της ψυχής. Οι ολιγόλογες σκέψεις που εκφράζουν κατά διαστήματα, θα ασκήσουν την επιρροή τους. Οι πεπειραμένοι νοσοκόμοι δεν θα πρέπει να χάνουν καμία ευκαιρία για να στρέψουν την προσοχή του αρρώστου στο Χριστό. Θα πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμοι να συμπεριλάβουν την πνευματική θεραπεία στη σωματική θεραπεία. ZY 195.1

Με μεγάλη καλοσύνη και λεπτότητα οι νοσοκόμοι πρέπει να διδάσκουν ότι εκείνος που αποκτά τη θεραπεία του πρέπει να σταματήσει να παραβαίνει το νόμο του Θεού. Πρέπει να πάψει να προτιμά την αμαρτωλή ζωή. Ο Θεός δεν μπορεί να ευλογήσει αυτόν που εξακολουθεί να επιφέρει στον εαυτό του βάσανα και αρρώστιες με την εσκεμμένη παράβαση των νόμων του ουρανού. Ο Χριστός όμως έρχεται μέσω του Αγίου Πνεύματος σαν δύναμη θεραπευτική γι’ αυτούς που παύουν να κάνουν το κακό και μαθαίνουν να κάνουν το καλό. ZY 195.2

Όσοι δεν έχουν αγάπη για το Θεό θα ζουν διαρκώς αντίθετα στα ανώτερα συμφέροντα της ψυχής και του σώματος. Αλλά όσοι αφυπνίζονται και αντιλαμβάνονται τη σημασία του να ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού στον παρόντα αμαρτωλό κόσμο, προθυμοποιούνται να κόψουν κάθε κακή συνήθεια. Η ευγνωμοσύνη και η αγάπη θα γεμίσουν τις καρδιές τους. Ξέρουν ότι ο Χριστός είναι φίλος τους. Σε πολλές περιπτώσεις, η αναγνώριση ότι έχουν ένα τέτοιο Φίλο έχει μεγαλύτερη σημασία για την ανάρρωση των πασχόντων από ότι η καλύτερη θεραπεία που θα μπορούσε να τους προσφερθεί. Και οι δύο όμως αυτοί θεραπευτικοί παράγοντες είναι απαραίτητοι. Πρέπει να βαδίζουν χέριχέρι. ZY 195.3