Ang mga Buhat sa mga Apostoles

“HAPIT MO AKO MAKABIG”

Si Pablo midangop ngadto kang Cesar, ug si Festo walay nahimo sa laing paagi kay sa pagpadala kaniya ngadto sa Roma. Apan milabay ang pipila ka panahon sa wala pa ang angay nga sakayan makaplagi; ug tungod kay ang ubang mga binilanggo igapadala man uban ni Pablo, ang paghusay sa ilang mga kaso nakadugang usab sa kalangan. Kini nakahatag ni Pablo ug higayon sa pagpresentar sa mga katarungan sa iyang pagtoo sa atubangan sa punoang mga tawo sa Cesarea, ug sa atubangan usab ni Hari Agripa II, ang katapusan sa mga Herodes. ABA 369.1

“Sa paglabay na sa pipila ka adlaw, si Agripa nga hari ug si Bernice nahiabut sa Cesarea aron sa pagyukbo kang Festo. Ug kay nagpabilin man sila didto sulod sa daghang mga adlaw, sa atubangan sa hari ang asunto ni Pablo gibutyag ni Festo nga nagingon, Aniay usa ka tawo dinhi nga gibiyaang binilanggo ni Felix: ug sa didto ako sa Jerusalem, ang punoan nga mga sacerdote ug ang mga tigulang sa mga Judiyo mihatag kanakog kasayuran mahitungod kaniya, ug nangayo nga kahukman siyag silot.” Iyang gisaysay ang mga kalabudabutang mga higayon nga naghatud sa pagdangop sa binilanggo ngadto ni Cesar, nga nagtug-an sa bag-o pa nga husay ni Pablo diha sa iyang atubangan, ug nagaingon nga ang mga Judiyo nagdala ug mga sumbong batok ni Pablo nga dili mao ang iyang gihunahuna nga ilang pagadad-on, apan “diha hinoon ilang gipakiglalisan...mahitungod sa ilang kaugalingong patootoo ug mahitungod sa usa ka Jesus nga patay na, apan gilabanan ni Pablo nga kono buhi.” ABA 369.2

Samtang giasoy ni Festo ang iyang sugilanon, nainteres si Agripa ug miingon, “Buot kong pamatian kining tawhana.” Uyon sa iyang handum, gihikay ang usa ka tigum alang sa sunod nga adlaw. “Ug tuod sa pagkasunod nga adlaw, si Agripa ug si Bernice miabut uban sa dakung pagpasundayag, ug misulod sila sa kawanan nga husayanan, kinoyugan sa mga pangulong kapitan ug sa mga kadagkoan sa siyudad. Ug tuman sa sugo ni Festo gipaatubang si Pablo.” ABA 369.3

Agi ug pasidungog sa iyang mga dumoduaw, naninguha si Festo sa paghimo niini nga usa ka higayon sa mabulokon nga pasundayag. Ang ambongan nga mga kupo sa gobemador ug sa iyang mga bisita, ang mga espada sa mga sundalo, ug ang nagalkidlapkidlap nga kalasag sa ilang mga komander, mihatag ug kasilaw sa talan-awon. ABA 370.1

Ug karon si Pablo, tinangkolan pa sa talikala, mitindog sa atubangan sa natigum nga katawhan. Daw unsa ka lahi ang nakita dinhi! Si Agripa ug si Bernice nagkuput ug gahum ug katungdanan, ug tungod niini ginakahimut-an sila sa kalibutan. Apan sila kabus kaayo sa mga taras nga gidayeg sa Dios. Mga malapason sila sa Iyang kasugoan, mga mahilayon sa kasingkasing ug kinabuhi. Ang ilang paagi sa kalihokan gidumtan sa langit. ABA 370.2

Ang tigulang nga binilanggo, nga gikadenahan lingkit sa sundalo nga guwardya niya, wala sa iyang panagway ang bisan unsa nga makadani sa kalibutan sa paghatag kaniya ug pasidungog. Apan diha niining tawhana, nga dayag nga walay mga higala o bahandi o katungdanan, ug nahimong usa ka binilanggo tungod sa iyang pagtoo diha sa Anak sa Dios, naikag ang tibuok nga langit. Ang mga manolunda mao ang iyang mga alagad. Kong ang himaya sa usa niadtong nagsidlak nga mga mensahero milkilab pa, mapalong unta ang kaambong ug garbo nga kahianon; mangatumba unta ngadto sa yuta, ang hari ug mga tigalagad sa balay sa hari, ingon sa mga bantay nga Romanhon diha sa lubnganan ni Cristo. ABA 370.3

Si Festo mismo ang nagpresentar ni Pablo ngadto sa natigum nga katawhan uban sa mga pulong nga nagingon: “Hari Agripa, ug tanan kamo nga ania dinhi uban kanamo, nakita ninyo kining tawhana bahin kang kinsa ang tibuok panon sa mga Judiyo nanaghangyo kanako didto sa Jerusalem ug dinhi usab, nga kinahanglan dili siya tugotan nga mabuhi pa. Apan akong nasuta nga wala siyay nabuhat nga takus sa kamatayon; ug sanglit siya gayud midangop man sa emperador, gihukman ko nga ipadala siya ngadto kaniya. Apan wala akoy bisan unsa nga ikasulat sa akong agalon mahitungod niini kaniya. Busa gipaatubang ko siya kaninyo, labi na gayud kanimo, Hari Agripa, aron nga tapus nato siya masukitsukit, aduna akoy ikasulat. Kay alang kanako daw dili makatarunganon ang pagpadalag binilanggo nga wala lamay pagpaila sa mga sinumbong batok kaniya.” ABA 370.4

Karonsi Hari Agripa mihatag kang Pablo sa kagawasan sa pagsulti alang sa iyang kaugalingon. Ang apostol wala matarantar sa magilakon nga pasundayag o sa hataas nga matang sa maminaw kaniya; kay siya nasayud kong unsa ka gamaya ug bili sa kalibutanon nga bahandi ug katungdanan. Ang yutan-on nga kaambong ug gahum wala makapalisang o makakoha kaniya sa iyang pamugong sa kaugalingon bisan sulod lamang sa usa ka gudo. ABA 370.5

“Giisip ko nga palaran ang akong kaugalingon, Han Agripa, nga anhi ako sa imong atubangan magahimo sa akong panalipod karon,” siya mipahayag, “batok sa tanang mga sumbong sa mga Judiyo, labina gayud kay ikaw nakasinati man pag-ayo sa tanang mga batasan ug mga gikalantugian sa mga Judiyo. Busa magapakiluoy ako kanimo nga unta uban sa pailub magapatalinghug ikaw kanako.” ABA 371.1

Giasoy ni Pablo ang sugilanon sa iyang pagkakabig gikan pinating nga walay pagtoo ngadto sa pagtoo diha kang Jesus nga Nazaretnon nga mao ang Manonubos sa kalibutan. Iyang gihulagway ang langitnon nga panan-awon nga sa sinugdan nagtugob kaniya sa dili ikasuld nga kalisang, apan sa ulahi namatud-an nga usa ka tuburan sa labing daku nga kalipay—usa ka pagpadayag sa diosnong himaya, nga sa taliwala niini Siya naglingkod sa trono sa gahum, Siya nga iyang gidumtan ug gitamay, kinsang mga sumosunod bisan sila iya pang gitinguha sa paglaglag. Sukad niadtong taknaha si Pablo nahimong usa ka bag-ong tawo, usa ka matinuoron ug matinguhaon nga magtutoo ni Jesus, nga nahimo sa ingon pinaagi sa makapausab nga kaluoy. ABA 371.2

Uban sa kadin-aw ug sa gahum gisaysay ni Pablo sa atubangan ni Agripa ang nag-unang mga hitabo kalabut sa kinabuhi ni Cristo dinhi sa yuta. Iyang gipamatud-an nga ang Mesiyas sa tagna mitungha nga diha ni Jesus nga Nazaretnon. Iyang gipakita kong giunsa sa mga Kasulatan sa Daang Tugon pagpahayag nga ang Mesiyas motungha ingon nga usa ka tawo taliwala sa mga katawhan, ug giunsa diha sa kinabuhi m Jesus natuman ang tagsatagsa ka detalye nga gisaysay ni Moises ug sa mga manalagna. Tungod sa tuyo sa paglukat sa usa ka kalibutan nga nawala,- ang Anak sa Dios miantos sa krus, wala magsapayan sa kaulawan, ug misaka ngadto sa langit nga madaugon sa kamatayon ug sa lubnganan. ABA 371.3

Ngano man, si Pablo nangatarungan, nga daw dili katuohan nga si Cristo nabanhaw gikan sa mga patay? Kaniadto daw ingon kawalay pagtoo siya, apan unsaon man niya sa paghimakak sa iyang nakita ug nadungog? Didto sa ganghaan sa Damasco iya gayud nakita ang nalansang ug nabanhaw nga Cristo, ang nakalakawlakaw sa mga kadalanan sa Jerusalem, ang namatay sa Calbaryo, ang nakabunggo sa mga tangkol sa kamatayon, ug ang nakasaka ngadto sa langit. Sama kang Cefas, Santiago, Juan, o sa bisan kinsa sa ubang mga tinon-an, si Pablo gayud nakakita ug nakapakigsulti Kaniya. Ang Tingog nagmando kaniya sa pagmantala sa maayong balita sa usa ka nabanhaw nga Manluluwas, ug unsaon niya kini sa pagsuki? Didto sa Damasco, sa Jerusalem, sa tibuok Judea, ug didto sa galayong mga dapit iyang gipamatud-an si Jesus nga Nalansang, nagpahayag sa tanang mga matang “nga kinahanglan maghinulsol sila ug magpamali ngadto sa Dios ug maghimog mga buhat nga mahiangay sa ilang paghinulsol. ABA 371.4

“Tungod niining maong hinungdan,” mipahayag ang apostol, “gidakup ako sa mga Judiyo sa sulod sa templo, ug ilang gihanahanaan sa pagpatay. Ug sanglit nakabaton man ako ug panabang gikan sa Dios hangtud mining adlawa karon, busa ania ako nagabarug dinhi nga nagapanghimatuod ngadto sa mga gagmay ug sa mga dagku, sa walay pagsulti sa bisan unsa gawas lamang sa gipahayag sa mga profeta ug ni Moises nga kinahanglan magakahitabo: nga si Cristo kinahanglan magaantos, ug tungod sa Iyang pagkahiuna sa pagkabanhaw gikan sa mga patay, siya mao ang magamantala sa kahayag ngadto sa mga tawo, ug sa mga Hentil.” ABA 372.1

Ang tibuok nga nagpatalinghug nga nalamat sa asoy ni Pablo sa iyang kahibulongang mga eksperensya. Naghisgut si Pablo sa iyang paborito nga tema. Walay usa sa nagpatalinghug kaniya nga nakaduhaduha sa iyang pagkamatinuoron. Apan diha sa tugob nga bul-ug sa madanihon niyang pagkasulti gipakgang siya ni Festo, nga misinggit, “Pablo, nagsalimoang ka. Ang imong daghang hingkat- onan nakapaboang kanimo.” ABA 372.2

Ang apostol mitubag nga nagingon, “Wala ako magsalimoang, labing halangdon nga Festo, hinonoa nagasulti ako sa tinuod ug mabuot nga pagpahayag. Kay ang hari nasayud na niining mga butanga, ug kaniya magsulti ako sa walay pagpanuko; kay nagatuo ako nga walay bisan unsa niining mga butanga nga nalilong kaniya sanglit wala man kini buhata sa suok.” Unya, sa iyang pagliso ngadto kang Agripa, iyang gipangutana siya, “Hari Agripa, nagtoo ba ikaw sa mga manalagna? Nahibalo ako nga ikaw nagatoo.” ABA 372.3

Ingon nga natandug siya pag-ayo, si Agripa sulod sa diyutay nga gutlo napalong ang iyang panan-aw sa iyang mga palibut ug sa kataas sa iyang katungdanan. Sa nakamatngon lamang sa mga kamatuoran nga iyang nadunggan, sa nakita lamang niya ang mapainubsanong binilanggo nga nagtindog sa atubangan niya ingon nga embahador sa Dios, sa dili pinugos siya mitubag sa pagingon, “Hapit mo ako makabig nga mahimong usa ka Cristohanon.” ABA 373.1

Sa mainiton ang apostol mingtubag sa pagingon, “Ang akong pangamuyo sa Dios mao nga dili lamang ikaw ra kondili usab ang tanang nakadungog kanako karon adlawa mahimo unta nga ingon kanako,” ug siya mipuno samtang iyang giisa ang iyang mga kamot nga gikadenahan, “walay labut hinuon niining mga talikala.” ABA 373.2

Si Festo, si Agripa, ug si Bernice mao unta ang tangkolan sa mga talikala nga naggapus sa apostol kay silang tanan mga sad-an man sa mabangis nga mga sala. Kining maong mga malapason nakadungog niadtong adlawa sa tanyag sa kaluwasan pinaagi sa ngalan ni Cristo. Dihay usa nga hapit na unta modawat sa grasya ug sa pasaylo nga gitanyag. Apan gihikling ni Agripa ang kaluyo nga gitanyag, nagdumili sa pagdawat sa krus sa usa ka nalansang nga Manonubos. ABA 373.3

Sa natagbaw ang pagkamaukit-ukiton sa hari, ug, sa pagtindog niya gikan sa iyang lingkoranan, iyang gipasabut nga natapus na ang iyang pagpakisayud. Sa nabungkag na ang pundok sa katawhan, sila nanagsultihanay sa ilang kaugalingon nga nagingon, “Kining tawhana walay nabuhat nga angay sa kamatayon o sa pagbilanggo.” ABA 373.4

Bisan ug Judiyo si Agripa, siya wala makig-ambit sa panatiko nga kasibut ug sa binuta nga pag-ayad sa mga Fariseo. “Kming tawhana,” misulti siya kang Festo, “makagawas unta kong wala pa siya modangop ngadto kang Cesar.” Apan ang asunto napasaka na sa maong hataas nga hukmanan, ug karon dili na kini katungod ni Festo o ni Agripa. ABA 373.5