Ang mga Buhat sa mga Apostoles

SI APOLOS DIDTO SA CORINTO

Tapus biyai ang Corinto, ang sunod nga dapit sa buhat ni Pablo mao ang Efeso. Nagpaingon siya sa Jerusalem sa pagtambong sa usa ka nagakahaduul nga pangilin, ug ang iyang pagpabilin sa Efeso kinahanglan dili dugay! Nangatarungan siya uban sa mga Judiyo diha sa sinagoga, ug hilabihan ka pabor ang impresyon nga nahimo diha kanila nga sila naghangyo kaniya sa pagpadayon sa iyang pagpangabudlay taliwala kanila. Ang iyang piano sa pagduaw sa Jerusalem maoy nakapugong kaniya sa pagpabilin niadtong higayona, apan siya misaad sa pagbalik nganha kanila, “kong itugot man sa Dios.” Si Aguila ug si Priscila ningkuyog kaniya ngadto sa Efeso, ug iyang gibilin sila didto aron sa pagpadayon sa buhat nga iyang gisugdan. ABA 229.1

Niining higayona may miabut sa Efeso “usa ka Judiyo nga ginganlan si Apolos, nga didto matawo sa Alejandria. Siya maoy usa ka tawo nga maayo manulti ug batid sa mga Kasulatan.” Nakadungog siya sa wali ni Juan Bautista, nakadawat sa bautismo sa paghinulsol, ug maoy usa ka buhi nga saksi nga ang buhat sa manalagna wala mahimong kawang. Ang kapanghimatuoran sa Kasulatan mahitungod kang Apolos mao nga “siya gikaton-an mahitungod sa dalan sa Ginoo; ug maingon nga madasigon man siya sa espiritu, siya nagsulti ug nanudlo sa sibo gayud sa kaagi ni Jesus, bisan tuod nga ang bautismo nga iyang nasinati mao ra ang kang Juan.” ABA 229.2

Samtang diha sa Efeso, si Apolos “misugod sa pagsulti nga masaligon kaayo.” Taliwala sa iyang mga dgpatalinghug mao sila si Aguila ug si Priscilla, kinsa, nga sa nakasabut nga siya wala pa makadawat sa hingpit nga kahayag sa maayong balita, “siya ilang gidala sa ila, ug kaniya ang dnuhoan sa Dios ilang gisaysay sa labi pang sibo gayud.” Pinaagi sa ilang pagpanudlo siya nakabaton ug usa ka madn-aw pa nga pagsabut sa mga Kasulatan ug siya nahimong usa sa labing takus nga mga dumadapig sa Cristohanon nga pagtoo. ABA 229.3

Si Apolos matinguhaon nga mopadayon ngadto sa Acaya, ug ang mga kaigsoonan sa Efeso “misulat sa mga tinon-an didto aron siya ilang hinangpon sa pagdawat” ingon nga usa ka magtutudlo nga hingpit nga uyon sa iglesya ni Cristo. Miadto siya sa Corinto, diin, sa iyang pagpangabudlay sa katilingban ug sa iyang pagpamalaybalay, “ang mga Judiyo iyang gidaug sa dakung kadasig,...nagpanghimatuod pinaagi sa kasulatan nga ang Cristo mao si Jesus.” Si Pablo maoy nagtanum sa binhi sa kamatuoran; si Apolos karon mao ang nagbisibis niini. Ang kalampusan nga nag-uban ni Apolos diha sa pagwali sa maayong balita maoy nakapatuboy sa iyang mga kahago labaw sa kang Pablo. Kini nga pag-indigay nakapahimugso diha sa iglesya sa espiritu sa partido nga mihulga sa daku gayud nga pagsanta sa pag- uswag sa maayong balita. ABA 230.1

Niadtong usa ka tuig ug tunga nga si Pablo nagbuhat sa Corinto, sa tinuyo iyang gipresentar ang maayong balita diha sa laing yano nga paagi. “Dili pinaagi sa hinashasan nga mga pulong ni sa kaalam” nga siya mianha sa mga taga-Corinto; apan uban sa kahadlok ug sa pagkurog ug “sa pagpadayag sa Espiritu ug sa gahum,” iyang gipahayag “ang pamatuod sa Dios,” nga ang ilang “pagtoo magasukad dili diha sa kaalam sa mga tawo kondili diha sa gahum sa Dios.” 1 Corinto 2:1,4, 5. ABA 230.2

Kinahanglan nga gipahiangay ni Pablo ang iyang paagi sa pagpanudlo ngadto sa kahimtang sa iglesya. “Ako, mga kaigsoonan, dili makahimo sa pagsulti kaninyo ingon sa paagi sa pagsulti ko ngadto sa mga tawo espirituhanon,” siya mipatin-aw kanila sa ulahi, “kondili sa mga tawong kalibutanon, sa mga masusu pa sila diha kang Cristo. Gibuhi ko kamog gatas, dili sa magahi nga kalan-on; kay kamo dili pa andam niini; ug bisan pa gani karon, kamo dili pa man andam.” 1 Corinto 3:1, 2. Daghan sa mga tumotoo nga Corintohanon mahinay sa pagkat-on sa mga leksyon nga iyang gipaningkamutan sa pagtudlo kanila. Ang ilang kauswagan sa espirituhanon nga kahibalo dili timbang sa ilang mga katungod ug mga kahigayonan. Sa diha nga sila halayo na unta kaayo ang ilang pag-uswag diha sa Cristohanon nga eksperensya, ug makahimo sa pagsabut ug sa paggamit sa halalom pa nga mga kamatuoran sa pulong, ang ilang kahimtang sama sa gibarugan sa mga dnon-an sa diha nga si Cristo miingon ngadto kanila, “Daghan pa akog igsusuld kaninyo, apan dili pa kamo makadaug sa pagdala niini karon.” Juan 16:12. Ang pangabugho, ang sulti sa pagdaot, ug ang pagpasangil maoy nakasira sa mga kasingkasing sa kadaghanan sa mga tumotoo nga Corintohanon batok sa hingpit nga pagbuhat sa Balaan nga Espiritu, nga “nagatugkad sa tanang mga butang, lakip sa mga kinahiladman sa Dios.” 1 Corinto 2:10. Bisan unsa ka maalamon sila diha sa kalibutanon nga kinaadman, sila ingon lamang ug mga puya diha sa kahibalo mahitungod ni Cristo. ABA 230.3

Maoy buhat ni Pablo ang pagtudlo sa mga kinabig nga mga Conntohanon diha sa unang mga sugoranan, ang sinugdanan gayud sa Cristohanon nga pagtoo. Napilit siya sa pagpahimangno kanila sama kanila nga mga ignorante mahitungod sa mga pagpalihok sa diosnon nga gahum diha sa kasingkasing. Niadtong higayona sila wala makahimo sa pagsabut sa mga katingalahan mahitungod sa kaluwasan; tungod kay “ang tawo nga kalibutanon dili magadawat sa mga igatudlo sa Espintu sa Dios, kay alang kaniya kini mga binuang, ug siya dili arang makasabut niini tungod kay kini ugod kinahanglan mang pagatugkaron sa espirituhanon nga paagi.” Bersikulo 14. Naningkamot si Pablo sa pagpugas sa binhi, nga pagabisibisan sa uban. Kadtong magsunod kaniya kinahanglan magpadayon sa buhat gikan sa dapit nga iyang gibiyaan, nga magahatag sa espirituhanon nga kahayag ug sa kahibalo sa nagakaigo nga panahon, sumala sa mahimo sa iglesya sa pagdala niini. ABA 231.1

Sa pagsugod sa apostol sa iyang buhat sa Corinto, siya nakaamgo nga kinahanglan iyang ipagula sa labing maampingon ang dagkung mga kamatuoran nga gusto niya itudlo. Siya nasayud nga taliwala sa iyang mga dgpatalinghug anaa ang mga mapahitas-ong mga tumotoo sa tawhanong mga pangagpas, ug mga maghuhubit sa dili tinuod nga mga sistema sa pagsimba, nagakarapkarap uban sa buta nga mga mata, nagalaum sa pagkaplag diha sa basahon sa kinaiyahan sa mga tiyoriya nga mosupak sa katinuoran sa espirituhanon ug kinabuhi nga dayon sumala sa gipadayag diha sa mga Kasulatan. Nahibalo usab siya nga ang mga mananaway maningkamot sa pagsupak sa Cristohanon nga hubad mahitungod sa gipadayag nga pulong, ug ang mga maduhaduhaon magatagad sa maayong balita ni Cristo uban sa pagyubit ug sa pagtamay. Samtang naningkamot siya sa pagdala sa mga kalag ngadto sa tiilan sa krus, si Pablo wala mangahas sa pagbadlong, sa direkta, kanila nga mga mapatuyangon, o sa pagpakita kong unsa ka daotan kaayo sa ilang sala diha sa panan-aw sa usa ka balaan nga Dios. Sa baylo niini, iyang gibutang sa ilang atubangan ang matuod nga katuyoan sa kinabuhi ug naninguha siya sa pagpasantup diha sa ilang mga kaisipan sa mga leksyon sa diosnon nga Magtutudlo, nga kong dawaton, magatuboy kanila gikan sa pagkakalibutanon ug sa sala ngadto sa kaputli ug sa pagkamatarung. Ilabina nga iyang gihisgutan ang pagkadiosnon diha sa buhat ug ang kabalaan nga kinahanglan pagakab-uton sa gusto nga maisip nga takus sa usa ka dapit diha sa kahayag sa maayong balita ni Cristo nga makalagbas sa kangitngit sa ilang mga hunahuna, aron sila makakita unta kong unsa ka makauulaw diha sa panan-aw sa Dios sa ilang mga pagginawi nga malaw-ay. Busa ang lulan sa iyang pagpanudlo taliwala kanila mao si Cristo ug Siya nga gilansang sa krus. Naninguha siya sa pagpakita kanila nga ang ilang labing mga ikagon nilang pagtoon ug ang ilang labing kado nga kalipay mao ang kahibulongan nga kamatuoran mahitungod sa kaluwasan pinaagi sa paghinulsol ngadto sa Dios ug sa pagtoo diha ni Ginoong Jesu-Cristo. ABA 231.2

Ang pilosopo mosuringiw gikan sa kahayag sa kaluwasan, tungod kay mahimutang man sa kaulawan ang iyang mapahitas-on nga mga tiyoriya; ang kalibutanon modumili sa pagdawat niini, tungod kay kini makapahimulag kaniya gikan sa iyang yutan-ong mga diosdios. Nakita ni Pablo nga ang kinaiya ni Cristo kinahanglan masabtan sa dili pa ang mga tawo mahigugma Kaniya o sa dili pa nila makita ang krus sa mata sa pagtoo. Dinhi kinahanglan magsugod ang maong pagtoon nga mahimong siyensya ug ang alawiton sa mga tinubos lahus sa tibuok nga eternidad. Diha lamang sa kahayag sa krus mabanabana ang matuod nga bili sa tawhanon nga kalag. ABA 232.1

Ang makapahapsay nga inpluwensya sa grasya sa Dios makausab sa natural nga gawi sa tawo. Ang langit dili mahimong tilinguhaon sa kalibutanon ug hunahuna; ang ilang natural, ug dili balaan nga mga kasingkasing dili madani nganha nianang putli ug balaan nga dapit, ug kong mahimo alang kanila sa pagsulod, wala siisay makaplagan bisan unsa nga kaangayan. Ang mga kahiligan nga nagmando sa natural nga kasingkasing kinahanglan pagabuntogon sa grasya ni Cristo sa dili pa ang nahulog nga tawo matakus sa pagsulod sa langit ug magpahimulos sa pagpakigkauban sa puti ug balaan nga mga manolunda. Sa diha nga ang tawo mamatay ngadto sa pagpakasala ug mabuhi ngadto sa bag-o nga kinabuhi diha kang Cristo, ang diosnong gugma magapuno sa iyang kasingkasing; mabalaan ang iyang panabut; magainom siya gikan sa usa ka tuburan sa kalipay ug sa kahibalo nga walay pagkahubas, ug ang kahayag sa usa ka adlaw nga walay katapusan magadan-ag sa iyang dalan, kay uban kaniya kanunay mao ang Kahayag sa kinabuhi. ABA 232.2

Si Pablo naninguha sa pagpasantup diha sa mga hunahuna sa iyang mga kaigsoonan nga Corintohanon sa kamatuoran nga siya ug ang mga sulogoon nga kauban niya mga tawo lamang nga gisugo sa Dios sa pagtudlo sa kamatuoran, nga silang tanan nagbuhat sa sama nga buluhaton, ug nga silang tanan managsama nga nagsalig sa Dios alang sa kalampusan sa ilang mga kabudlay. Ang lantugi nga ninggula diha sa iglesya mahitungod sa nahilabut nga katakus sa nagkalainlain nga mga sulogoon dili kamandoan sa Dios, kondili mao ang resulta sa paghamdum sa mga hiyas sa natural nga kasingkasing. “Kay sa diha nga ang usa magaingon, Ako iya ni Pablo; ug ang usa, Ako iya ni Apolos; dili ba kamo igo lang nagagawi ingon nga mga lawasnon? Unsa man lang diay si Apolos? Unsa man si Pablo? Sila mga mag- aalagad lamang nga ang matag-usa gipiyalan sa Ginoo ug buluhaton, nga pinaagi kanila kamo managpanoo. Ako mao ang nagtanum, si Apolos mao ang nagbisibis, apan ang Dios mao ang nagpatubo. Sa ingon niana, ang may bili dili ang nagtanum o ang nagbisibis, kondili ang nagpatubo, nga mao ang Dios lamang.” 1 Corinto 3:4-7. ABA 233.1

Si Pablo mao ang una nga miwali sa maayong balita sa Corinto, ug mao ang nag-organisar sa iglesya didto. Mao kini ang buluhaton nga gigahin kaniya sa Ginoo. Sa ulahi, pinaagi sa mando sa Dios, ang ubang mga magbubuhat gipadala dinhi, aron sa pagtindog sa ilang buluhaton ug dapit. Ang binhi nga napugas kinahanglan pagabisibisan, ug mao kini gibuhat ni Apolos. Iyang gisunod si Pablo diha sa iyang buhat, sa paghatag ug dugang nga pahimangno, ug aron sa pagtabang sa pagpalambo sa binhi nga napugas. Nadaug niya ang mga kasingkasing sa katawhan, apan ang Dios maoy naghatag sa pagpatubo. Dili kini tawhanon, kondili gahum nga diosnon, nga naghimo ug kausaban sa kinaiya. Kadtong nagtanum ug kadtong nagbisibis wala makahimo sa pagtubo sa binhi; sila nagbuhat ilalom sa Dios, ingon nga Iyang tinudlo nga mga ahensya, nga nagatambayayong Kaniya diha sa Iyang buhat. Iya sa Pangulong Magbubuhat ang kadungganan ug himaya nga nagaabut nga may kalampusan. ABA 233.2

Ang mga sulogoon sa Dios wala ang tanan magbaton sa sama nga mga gasa, apan silang tanan mao ang Iyang mga magbubuhat. Ang matag-usa magatoon sa Dakung Magtutudlo, ug unya magtudlo ngadto sa uban sa iyang nakat-onan. Ang Dios naghatag ngadto sa matag-usa sa Iyang mga mensahero sa tinagsatagsa nga buluhaton. Adunay kalainlainan sa mga gasa, apan ang tanan nga mga magbubuhat magasagol diha sa pagpahiangay, nga gimandoan sa balaanong inpluwensya sa Balaan nga Espiritu. Samtang ilang ipaila ang maayong balita sa kaluwasan, daghan ang motoo ug makabig sa gahum sa Dios. Ang galamiton nga tawhanon natago kang Cristo diha sa Dios, ug si Cristo magpakita ingon kinalabwan taliwala sa napulo ka libo, ang Usa nga sa ngatanan hiligugmaon. ABA 233.3

“Siya nga nagatanum ug siya nga nagabisibisa managsamara, ug ang matag-usa magadawat sa iyang suhol nga magaagad sa iyang pagpangabudlay. Kay kami mga masigkamagbubuhat nga iya sa Dios; kamo mao ang inuma sa Dios, ang binalay sa Dios.” Mga bersikulo 8, 9. Niining mao nga kasulatan gitandi ni Pablo ang iglesya ngadto sa usa ka tinikad nga umahan, diin ang mga mag-uuma naghago sa pag-atiman sa mga parras nga tinanum sa Ginoo; ug ngadto usab sa usa ka tinukod, nga patuboon ngadto sa usa ka tinukod, nga patuboon ngadto sa usa ka balaan nga templo alang sa Ginoo. Ang Dios mao ang Pangulong Magbubuhat, ug Siya nagtudlo ngadto sa matag tawo sa iyang buluhaton. Ang tanan pabuhaton ilalum sa Iyang pagdumala, nga magatugot Kaniya sa pagbuhat alang ug pinaagi sa Iyang mga magbubuhat. Siya maghatag kanila sa kaalam ug sa kahanas, ug kong sila magtuman sa Iyang pahamatngon, pagapurongpurongan ang ilang mga paningkamot sa kalampusan. ABA 234.1

Ang mga sulogoon sa Dios patrabahoon nga managkauban, nga magahiusa diha sa mapuanguron, ug matalamdon nga kahusay, “nga magpalabwanay sa pagtahud ang usa sa usa.” Roma 12:10. Walay makaplagan nga dili maloloy-on nga pagsaway, walay pagguba sa buhat sa laing magbubuhat; ug walay pagahimoon nga mga lainlain nga mga pundok. Ang matag tawo nga gipiyalan sa Dios sa usa ka mensahe may iya siya nga piho nga buluhaton. Ang matag-usa adunay iyang kaugalingon nga pagkatalagsaon nga molahi siya sa ubang tawo. Apan bisan pa niini siya pabuhaton diha sa pagpahiuyon sa iyang mga kaigsoonan. Sa ilang pagalagad ang mga magbubuhat sa Dios kinahanglan maghiusa. Walay usa nga magbutang sa iyang kaugalingon ingon nga sumbanan, nga sa walay pagtahud magasulti mahitungod sa iyang isigkamagbubuhat o magatagad kanila ingon nga ubos. Sa ilalom sa Dios ang matag-usa pabuhaton sa natudlo niyang buluhaton, nga ginatahud, gihigugma, ug gipadasig sa ubang mga magbubuhat. Manag-uban sila sa pagpadayon sa buluhaton ngadto sa kahumanan. ABA 234.2

Kining maong mga prinsipyo maoy gihisgutan pag-avo ni Pablo diha sa iyang unang sulat ngadto sa iglesya sa Corinto. Ang apostol nagpasabut ngadto “sa mga mimstro ingon nga “mga piniyalan sa mga tinago sa Dios,” ug mahitungod sa ilang buhat siya nagpahayag: “Ug labut pa niini, gikinahanglan sa mga piniyalan nga sila magapakita nga sila kasaligan. Apan sa kanakong bahin, wala nako tagda pag-ayo nga ako pagausisahon ninyo, o sa bisan unsang hukmanan nga tawhanon: bisan gani sa akong kaugalingon. Wala man ako mag- usisa. Ako walay hingmatikdan nga bisan unsa batok sa akong kaugalingon, hinoon kini dili makapakamatarung kanako. Ang magausisa kanako mao ang Ginoo. Busa, ayaw ipakanaug ang hukom sa dili pa panahon, sa dili pa moabut ang Ginoo, nga mao ang magapadayag sa mga butang nga karon natago diha sa kangitngit ug magapadayag sa mga katuyoan sa kasingkasing. Ug unya ugaling ang matag-usa ka tawo magadawat og pagdalayeg gikan sa Dios.” 1 Corinto 4:1-5. ABA 235.1

Wala ikahatag ngadto ni bisan kinsa nga tawo ang paghukom tali sa nagkalainlain nga mga sulogoon sa Dios. Ang Ginoo lamang mao ang maghukom sa buhat sa tawo, ug Siya magahatag ngadto sa matag- usa sa iyang makatarunganon nga ganti. ABA 235.2

Sa iyang pagpadayon, gihisgutan sa direkta sa apostol ang mga pagtandi nga nahimo tali sa iyang mga kabudlay ug sa kang Apolos: “Karon kining mga butanga, mga igsoon, akong gikapadapat kanako ug kang Apolos tungod kaninyo, aron nga pinaagi kanamo ingon nga sulondon, kamo makakat-on sa pagkinabuhi nga dili mahisaylo na sa kasulatan, aron wala kaninyoy magpaburot sa pagdapig sa usa batok sa usa. Kay kinsa bay naghimo kanimo nga lahi sa uban? Ug unsa bay anaa kanimo nga dili mo dinawat? Ug kong kini dinawat man, nganong magpasigarbo man ikaw mga morag dili kini hinatag?” Alga bersikulo 6, 7. ABA 235.3

Sa matin-aw giplastar ni Pablo diha sa atubangan sa iglesya ang mga katalagman ug ang mga kalisdanan nga sa mapailubon giagwanta niya ug sa iyang mga katabang diha sa ilang pagalagad alang kang Cristo. “Bisan hangtud niining taknaa karon,” siya mipahayag, “kami mga gutom ug uhaw, ug walay mga saput, ug ginadagmalan kami ug kami walay kaugalingong mga puloy-anan, ug kami nagabudlay, nga nagabuhat ginamit ang among kaugalingong mga kamot. Sa diha nga pasipalahag sulti, kami manalangin lang; sa diha nga lutoson, kami pailub lang; sa diha nga butangbutangan, kami magpakiluoy lang, bisan gani hangtud karon kami gipanag-isip man ingon nga mga hugaw nga sinilhig sa yuta, ug kinahig gikan sa tanang mga butang. Ako wala magsulat niini aron sa pagpakaulaw kaninyo, kondili aron sa pagtambag kaninyo ingon nga akong pinalanggang mga anak. Kay bisan pa kong dili maisip ang gidaghanon sa inyong mga mag- aagak diha kang Cristo, dili daghan ang inyong mga amahan. Kay ako nahimong inyong amahan diha kang Cristo Jesus pinaagi sa maayong balita.” Mga bersikulo 11-15. ABA 235.4

Siya nga magpadala ug mga magbubuhat sa Maayong Balita ingon nga Iyang mga embahador mapakaulawan sa diha nga adunay magpaila taliwala sa mga tigpatalinghug sa usa ka malig-on nga pagbad ngadto sa ampay nga ministro sa pagkaagi nga adunay walay gusto modawat sa mga kahago sa ubang magtutudlo. Ang Ginoo magpadala ug tabang ngadto sa Iyang katawhan, nga dili kanunay sumala sa ilang pagpili, apan ingon sa ilang gikinahanglan; tungod kay ang mga tawo hiktin ug panglantaw; ug dili makaila kong unsa ang alang sa ilang labing hataas nga kaayohan. Talagsa ra nga ang usa ka ministro magbaton sa tanang mga kasarang nga gikinahanglan sa paghingpit sa usa ka iglesya diha sa tanang mga kinahanglanon sa Cristiyanismo; busa kanunay ipadala sa Dios ngadto kanila sa ubang mga ministro, nga ang matag-usa magabaton sa pipila ka mga kasarang nga wala sa ubang mga magbubuhat. ABA 236.1

Ang iglesya magadawat nga mapasalamaton niining maong mga sulogoon ni Cristo, bisan ingon nga sila magadawat sa Agalon Mismo. Sila magpaninguha sa pagdawat sa tanan nga kaayohan kutob sa mahimo gikan sa panudlo nga igahatag kanila sa matag ministro gikan sa pulong sa Dios. Ang mga kamatuoran nga pagadad-on sa mga sulogoon sa Dios pagadawaton ug pagapasalamatan diha sa kaaghop sa pagpaubos, apan walay ministro nga pagahalaran. ABA 236.2

Pinaagi sa grasya ni Cristo, ang mga ministro sa Dios mahimong mga mensahero sa kahayag ug sa panalangin. Samtang nga pinaagi sa mainiton ug sa mapinadayonon nga pagampo ilang madawat ang tuga sa Balaan nga Espiritu ug mogula nga gipabug-atan sa lulan sa pagluwas ug kalag, ang ilang mga kasingkasing napuno sa kadasig sa pagpalapad sa mga kadaugan sa krus, ilang makita ang bunga sa ilang mga kahago. Desidido nga modumili sa pagpasundayag sa tawhanon nga kaalam o sa pagtuboy sa kaugalingon, ilang mahimo ang usa ka buluhaton nga makabarug sa mga ataki ni Satanas. Daghan nga mga kalag ang maliso gikan sa kangitngit ngadto sa kahayag, ug daghang mga iglesya ang matukod. Ang mga tawo mangakabig, dili ngadto sa tawo, kondili ngadto kang Cristo. Ang kaugalingon pagatagoan diha sa likod; si Jesus lamang, ang Tawo sa Calbaryo, ang makita. ABA 236.3

Ang magabuhat alang kang Cristo karon magpadayag sa sama nga linain nga mga kamaayo nga gipakita nila nga sa panahon sa mga apostoles nagmantala sa maayong balita. Ang Dios ingon kaandam sa paghatag ug gahum ngadto sa Iyang mga sulogoon karon sama sa Iyang paghatag ug gahum ngadto kang Pablo ug kang Apolos, ngadto kang Silas ug kang Timoteo, ngadto kang Pedro, Santiago, ug kang Juan. ABA 237.1

Sa kaadlawan sa mga apostoles dihay pipila ka mga kalag nga nahisalaag nga nag-angkon nga ningtuo kang Cristo, apan nagdumili sa pagpakita ug pagtahud sa Iyang mga embahador. Sila mipahayag nga sila wala magsunod sa tawhanon nga magtutudlo, apan nga natudloan gayud ni Cristo nga walay ayuda sa mga ministro sa maayong balita. Sila may espiritu nga dili magpasakop ug dili buot monunot sa tingog sa iglesya. Ang maong mga tawo anaa sa grabe nga katalagman nga malimbongan. ABA 237.2

Gibutang sa Dios diha sa iglesya, ingon nga Iyang tinudlo nga mga katabang, mga tawo nga may nagkalainlain nga mga talento, aron nga pinaagi sa hiniusa nga kaalam sa daghan matagbaw ang hunahuna sa Espiritu. Ang mga tawo nga molihok sumala sa ilang kaugalingon nga kusgang taras sa kinaiya, nga modumili sa pagpakigyugo sa uban nga may taas nga kasinatian sa buhat sa Dios, mabutaan sa pagsalig sa kaugalingon, nga dili makahimo sa pag-ila sa kalainan tali sa bakak ug sa tinuod. Dili luwas alang sa maong mga tawo nga pagapilion ingon nga mga pangulo diha sa iglesya; kay sila mosunod unya sa ilang kaugalingon nga paghukom ug mga piano, sa walay pagtagad sa paghukom sa ilang mga kaigsoonan. Masayon alang sa kaawav ang pagbuhat pinaagi kanila kinsa, nga sa ilang kaugalingon nagakinahanglan ug tambag sa mataglakang, mosagubang sa pagkamagbalantay sa mga kalag diha sa ilang kaugalingong kusog, nga wala makakat-on sa pagkamapainubsanon ni Cristo. ABA 237.3

Ang mga napasantup lamang dili usa ka luwas nga giya ngadto sa katungdanan. Ang kaaway sagad magasugyot sa mga tawo sa pagtoo nga ang Dios maoy nagagiya kanila, bisan ug sa tininuod sila nagasunod lamang sa tawhanon nga sugot. Apan kong kita magbantay pag-ayo, ug magpakitambag sa atong mga kaigsoonan, mahatagan kita ug usa ka pagsabut mahitungod sa kabubut-on sa Ginoo; kay ang saad mao kini, “Sa mga maaghop Siya magatultul ngadto sa dalan sa hustisya: ug ang maaghop pagatudloan Niya sa Iyang dalan.” Salmo 25:9. ABA 238.1

Sa nakaraan nga iglesya nga Cristohanon dihay pipila nga nagdumili sa pag-ila sa bisan kinsa nila ni Pablo o ni Apolos, apan nagtuo nga si Pedro mao ang ilang pangulo. Ilang gimatud-an nga si Pedro mao ang labing suod ni Cristo sa diha nga dinhi pa sa ibabaw sa yuta ang Agalon, samtang si Pablo mao pa ang usa ka manlulutos sa mga tumotoo. Nabugkos diha sa pag-ayad ang ilang mga panglantaw ug mga pagbati. Wala nila ikapakita ang pagkamahatagon, ang pagkamahinatagon, ug ang pagkamalumo nga nagapadayag nga si Cristo. nagapuyo diha sa kasingkasing. ABA 238.2

Dihay katalagman nga kining espiritu sa pagkabahinbahin mosangput sa dakung kadaot ngadto sa Cristohanon nga iglesya, ug gipahimangnoan si Pablo sa Ginoo sa pagbungat ug mga pulong nga matinguhaon sa pagmaymay ug solemni nga pagtutol. Alang kanila nga nagaingon, “Ako iya ni Pablo,” o “Ako iya ni Apolos,” o “Ako iya ni Cepas,” o “Ako iya ni Cristo,” ang apostol nangutana, “Nabahinbahin ba ugod si Cristo? si Pablo ba ang gikalansang sa krus alang kaninyo? o gikabautismohan ba kamo sa ngalan ni Pablo?” “Wala untay usa nga magpasigarbo ug mga tawo,” maoy iya nga pangamuyo. “Kay inyo ang tanang mga butang, si Pablo, o si Apolos, o si Cepas, o ang kalibutan, o ang kinabuhi, o ang kamatayon, o ang pagkakaron, o ang umalabut—ang tanan inyo; ug kamo mga iya ni Cristo, ug si Cristo Iya sa Dios.” 1 Corinto 1:12, 13; 3:21-23. ABA 238.3

Si Pablo ug si Apolos diha sa hingpit nga panagkauyon. Ang naulahi nahigawad ug nasubo tungod sa pagkabahinbahin sa iglesya sa Corinto; wala niya pahimusli ang pagkapinalabi nga ilang gipakita alang kaniya, ni gipadasig niya kini, apan sa dinalian siya mibiya sa dapit nga gikasungian. Sa diha nga si Pablo sa ulahi nag-awhag kaniya sa pagduaw pag-usab sa Corinto, siya mibalibad ug wala na mousab pagpangabudlay didto hangtud milabay ang taas nga panahon sa diha nga ang iglesya nakakab-ot sa usa ka maayo nga kahimtang espirituhanon. ABA 238.4