Geçmişten Sonsuzluğa - 2. Cilt

Bölüm 17—Elişa'nın Çağrılması

Allah İlyas'a, peygamber olarak kendisinin yerine bir başkasının meshetmesini söylemişti. “Avel-Meholalı Şafat'ın oğlü Elişa'yı da kendi yerine peygamber olarak meshedeceksin” (1.Krallar 19:16). İlyas Allah'ın sözünü dinledi ve Elişa'yı buldu. Kuzeye doğru yolculuk yaparken manzaranın kısa süre öncesine göre ne kadar hızlı değişmiş olduğuna tanık oldu. O zaman zemin çatlaktı ve tarımsal bölgeler terkedilmişti. Toprak üç buçuk yıl boyunca çiğ ya da yağmur yüzü görmemişti. Oysa şimdi, sanki kıtlığın ve kuraklığın kaybettirdiği zamanı kazanmak istercesine her yerde yeşillikler bitmişti. 2GS 129.1

Elişa'nın babası zengin bir çiftçiydi; evrensel sapkınlığın hüküm sürdüğü bir dönemde Baal'a diz çökmemiş sayılı insanlardan biriydi. Allah'ı onurlandıran ev halkı, günlük yaşamlarında eski İsrail'in inancına bağlıydılar. Elişa'nın ilk yılları böyle bir ortamda geçti. Kır yaşamının sessizliği, Allah'ın ve doğanın öğretişi ve yararlı işlerin disiplini sayesinde sadelik alışkanlığını kazandığı gibi hem ailesinin hem de Allah'ın sözünü dinlemeyi öğrendi. Böylece, ileride kendisini bekleyen yüksek mevkiiye uygun bir karaktere kavuştu. 2GS 129.2

Elişa'nın peygamberlik çağrısı, babasının uşaklarıyla birlikte tarlada çalıştığı sırada geldi. Üzerine düşen görevi hiç çekinmeden yerine getiriyordu. Hem bir önderin üstün yeteneklerine hem de hizmete hazır birinin yumuşaklığına sahipti. Sakin ve sessiz bir ruhu olmasına rağmen enerjiyle ve gayretle doluydu. Namus, sadakat, Allah sevgisi ve korkusu gibi niteliklere sahipti. Günlük mücadelenin alçakgönüllü düzeni sayesinde amaç duygusuna ve karakter soyluluğuna kavuşmuş, bilgisi ve lütfu büyük ölçüde artmıştı. Ev ve yaşam görevlerinde işbirliği yaparak Allah'la işbirliği yapmayı da öğreniyordu. 2GS 129.3

Küçük görevlerde sadık kalarak daha ağırlıklı görevlere hazırlanıyordu. Daha büyük işler için her gün pratik deneyim kazanıyordu. Hizmet etmeyi ve onunla birlikte öğretmenliği ve önderliği öğrenmişti. Bu ders herkes için geçerlidir. Kimse Allah'ın disiplinle ilgili tasarısını bilemez, ama herkes küçük işlerde güvenilir olmanın büyük sorumlulukların bir gereği olduğundan emin olmalıdır. Yaşamın her eylemi, kişinin karakterini ortaya koyar. Küçük işlerde Allah'a makbul ve alnı ak bir işçi olan kişi, Allah tarafından daha büyük hizmetlerle onurlandırılacaktır (2.Timoteyus 2:15.) 2GS 129.4

Küçük işlerde baştan savma davrananlar, daha onurlu bir mevki için uygun olmadıklarını ortaya koymuş olacaklardır. Kişi kendisinin daha büyük görevlere hazır olduğunu düşünebilir, ama Allah yüzeyden daha derinlere bakmaktadır. Sınavdan geçirdiği kişiye şöyle bir hüküm verecektir: “Tartıldın ve eksik bulundun.” Kişinin sadakatsizliğinin sonuçları kendisine de yansır. Tam bir teslimiyetle kazanılabilen lütuf, güç ve karakter gibi nitelikleri elde edemez. 2GS 130.1

Bunlar doğrudan doğruya dinsel işlerle bağlantılı olmadığından, birçok kişi yaşamlarının yararsız olduğunu, Allah'ın egemenliğinin ilerlemesi için hiçbir şey yapmadıklarını sanırlar. Eğer önlerine büyük bir iş gelse, onu memnuniyetle alacaklardır. Ama sadece küçük şeylerde hizmet edebildikleri için hiçbir şey yapmadıklarını sanırlar. Kişi günlük yaşamın sıradan görevleriyle meşgulken - ağaçları budamak, yerleri silip süpürmek, saban sürmek, vb -Allah'ın etkin hizmetini yürütebilir. Çocuklarını Mesih için eğiten bir anne, Allah için kürsüdeki bir vaiz kadar çok şey yapmaktadır. 2GS 130.2

Birçok kişi harika bir iş yapmak için özel bir yetenek ister, oysa gözlerinin önünde çok sayıda görev durmaktadır. Yaşamı hoş kokulu kılacak birçok fırsat kaçırılır. Böyleleri, yollarına çıkan görevleri üstlenmelidirler. Başarı yetenekten ziyade enerji ve istekli olmaya bağlıdır. Kabul edilebilir bir hizmeti yürütmek için gereken unsurlar olağanüstü yetenekler değil, günlük görevleri vicdanen yerine getirmek, halinden memnun olmak ve içtenlikle başkalarının iyiliğini gözetmektir. Gerçek yetkinlik alçakgönüllülükte yatar. Sevgiyle yürütülen en basit işler bile Allah'ın gözünde güzeldir. 2GS 130.3

İlyas, Allah'ın buyruğuyla varisini ararken Elişa'nın çalıştığı tarladan geçti. Genç adamı Allah'ın görevlendirdiğini göstermek için omuzlarına Allah'ın cüppesini attı. Şafat ailesi kıtlık döneminde İlyas'm etkinliğini ve hizmetini tanımıştı. Elişa Kutsal Ruh sayesinde peygamberin eyleminin ne anlama geldiğini biliyordu. Allah'ın kendisini İlyas'ın varisi olarak atadığını anlamıştı. 2GS 130.4

Elişa öküzleri bırakıp İlyas'ın ardından koştu ve, “İzin ver, annemle babamı öpeyim, sonra seninle geleyim” dedi. İlyas, “Geri dön, ben sana ne yaptım ki?” diye karşılık verdi. Bu bir reddediş değil, iman sınavıydı. Elişa bedeli düşünmeli, çağrıyı kabullenmek ya da reddetmek arasında bir karar vermeliydi. Eğer evi ve evin avantajlarını arzuluyorsa, orada kalma özgürlüğüne sahipti. Ancak Elişa çağrının anlamını kavramıştı. Bunun Allah'tan geldiğini biliyordu ve söz dinlemekten çekinmedi. Hiçbir dünyasal avantaj uğruna Allah'ın habercisi olmaktan ya da O'nun hizmetkarıyla özdeşleşme ayrıcalığı için özveride bulunmaktan kaçınmayacaktı. Böylece Elişa gidip sürdüğü çiftin öküzlerini kesti. Boyunduruklarıyla ateş yakıp etleri pişirdikten sonra, yesinler diye halka dağıttı. Sonra, İlyas'ın ardından gidip ona hizmet etti (1.Krallar 19:20,21). Elişa çok sevildiği evini terk ederek peygamberle birlikte belirsiz bir yaşama koştu. 2GS 130.5

Eğer Elişa İlyas'a görevinin ne olacağını sorsaydı, kendisine Allah bilir denecekti; ne yapacağını sana Allah bildirecek. Rab'bi beklersen, senin her sorunu yanıtlayacaktır. Allah'ın seni çağırdığına inanıyorsan benimle gelebilirsin. Allah'ın benim arkamda olduğunu ve O'nun sesini işittiğini bil. Eğer Allah'ın beğenisi uğruna her şeyi süprüntü sayabilirsen, gel. 2GS 131.1

Elişa'nın çağrısı, genç bir yöneticinin Mesih'e yönelttiği soruya aldığı karşılığı andırmaktadır: Adamın biri İsa'ya gelip, “Öğretmenim, sonsuz yaşama kavuşmak için nasıl bir iyilik yapmalıyım?” diye sordu. İsa ona, “Eğer eksiksiz olmak istersen, git, varını yoğunu sat, parasını yoksullara ver; böylece göklerde hazinen olur. Sonra gel, beni izle” dedi ( Matta 19:16,21). 2GS 131.2

Elişa hizmet çağrısını kabul etti, geride bıraktığı zevk ve konfora dönüp bakmadı. Oysa, Kurtarıcının sözlerini işiten genç yönetici, üzüntü içinde oradan uzaklaştı. Çünkü çok malı vardı (22.ayet). Özveride bulunmaya razı değildi. Mal sevgisi Allah sevgisine baskın çıkmıştı. Mesih uğruna her şeyi bırakmayı reddederek Efendinin hizmetine girmeye layık olmadığını gösterdi. 2GS 131.3

Varımızı yoğumuzu hizmet sunağına koyma çağrısı her birimize gelmektedir. Hepimizden Elişa gibi hizmet sunmamız ya da her şeyimizi satıp savmamız istenmeyebilir. Ancak Allah, kendisine sunduğumuz hizmetin yaşam önceliğimiz olmasını, her gün O'nun yeryiizündeki etkinliğine katkıda bulunmamızı ister. Bir kişi yabancı bir ülkede hizmet etmeye çağrılabilir; başka biri müjdenin yayılması için destek sağlamaya çağrılabilir. Allah her kişinin sunusunu kabul eder. Gerekli olan temel unsur, yaşamın Allah'a adanmış olmasıdır. Allah'a yaşamlarını adayanlar, Göklerin çağrısını işitecek ve buna uyacaklardır. 2GS 131.4

Allah bu Iütfa ortak olan herkesi başkalarına hizmet etmek için görevlendirir. Bizim görevimiz, “İşte buradayım, beni gönderin” demektir. Kişi Allah Sözünün vaizi, hekim, tüccar, çiftçi ya da tamirci olabilir, ama her durumda omuzlarında bu sorumluluğu taşımalıdır. Görevi başkalarıyla kurtuluş müjdesini paylaşmaktır. Her girişimi bu amaca yönelik olmalıdır. 2GS 132.1

Elişa'dan ilk başta büyük işler beklenmiyordu; sıradan ödevleri vardı. Örneğin, efendisi İlyas'm ellerine su döktüğü söylenmektedir. Rab'bin yönlendirişine uygun düşen her şeyi yapmaya razıydı, alçakgönüllülükle hizmet etmeyi öğretiyordu. Peygamberin kişisel yardımcısı olarak küçük işlerde güvenilir olduğunu kanıtlamaya çalışıyor, Allah'ın verdiği günlük görevleri yerine getirerek güçleniyordu. 2GS 132.2

İlyas'a katılan Elişa'nın yaşamı ayartılardan yoksun değildi. Çok sayıda deneme vardı, ama her durumda Allah'a güvendi. Geride bıraktığı evini düşünmek için ayartıldı, ama bu ayartıya kulak asmadı. Elini sabana attıktan sonra geri dönmemeye kararlıydı, denemelerde ve sınavlarda güvenilir olduğunu kanıtladı. 2GS 132.3

Ruhsal hizmet, Sözün vaaz edilmesinden çok daha kapsamlı bir şeydir. İlyas Elişa'yı nasıl eğittiyse, bizim de gençleri aynı şekilde eğitmemiz gereklidir. Allah'ın etkinliğine hazırlanmaları için onlara sıradan görevler vermeli, küçük sorumluluklar aracılığıyla güç ve deneyim kazanarak büyük sorumlulukları üstlenebilecek hale gelmelerini sağlamalıyız. İman ve duada güçlü olan ruhsal hizmetliler şöyle diyebilir: “Yaşam Sözüyle ilgili olarak başlangıçtan beri var olanı, işittiğimizi, gözlerimizle gördüğümüzü, seyredip ellerimizle dokunduğumuzu ilan ediyoruz. Yaşam açıkça göründü, onu gördük ve ona tanıklık ediyoruz. Evet, sizin de bizlerle paydaşlığınız olsun diye gördüğümüzü ve işittiğimizi size ilan ediyoruz. Bizim paydaşlığımız da Baha'yla ve O'nun Oğlu İsa Mesih'ledir” ( 1 Yuhanna 1:1-3) Genç ve deneyimsiz işçiler, Allah'ın deneyimli işçileriyle birlikte çalışarak eğitim görebilirler. Böylece, yük taşımayı öğreneceklerdir. 2GS 132.4

Genç işçileri eğitme sorumluluğunu üstlenenler soylu bir görev aldıklarını bilmelidirler. Rab'bin kendisi onlarla işbirliği yapmaktadır. Allah'a bütün yaşamlarını adamaları için çağrı alan, Allah'ın deneyimli işçileriyle yakın bir beraberlikte bulunan gençler bu fırsattan mümkün olduğu kadar çok yararlanmalıdır. Allah onları hizmetine kabul ederek onurlandırmış, üstelik bu hizmete uygun bir gelişim sağlamaları için onları uygun bir konuma yerleştirmiştir. Bu nedenle alçakgönüllü, güvenilir, söz dinler ve özverili davranmalıdırlar. Allah'ın disiplinine teslim olurlar, O'nun buyruklarını yerine getirirler ve O'nun deneyimli kullarının öğütlerine kulak verirlerse, doğru, yüksek ilkeli ve sağlam kişiler olacaklardır. Allah da onlara büyük sorumluluklar verecektir. 2GS 132.5

Müjde pak bir şekilde duyurulursa, insanlar zihinlerini çok fazla meşgul eden tarla ya da ticaret işlerinden çağrılarak deneyimli kişiler tarafından eğitileceklerdir. Etkili bir şekilde emek vermeyi öğrendikçe gerçeği kudretle ilan edeceklerdir. Allah'ın sağlayışıyla büyük harikalar olacak, dağ gibi zorluklar yerinden kalkıp denize taşınacaktır. Yeryüzüne yönelik Allah bildirisi işitilip anlaşılacaktır. İnsanlar gerçeğin ne olduğunu bileceklerdir. Allah'ın etkinliği tüm yeryüzüne yayılacak, herkes uyarılacak ve sonra da son gelecektir. 2GS 133.1

Elişa'nın çağrısını takip eden birkaç yıl boyunca İlyas ve Elişa birlikte çalıştılar, genç adam her gün işine daha çok hazırlanıyordu. İlyas Allah'ın aracılığıyla dev kötülükleri söküp atmıştı. Ahav'la putlara tapan İzevel'in desteklediği putperestlik bütün ulusu yanlış yola itmişti. İlyas buna kararlı bir şekilde dur dedi. Baal'ın peygamberleri öldürüldü. İsrail halkının tümü derinden etkilendi, birçokları Allah'a döndü. İlyas'ın varisi olan Elişa da titiz ve sabırlı bir eğitimden geçtikten sonra İsrail'in doğru yolda yürümesini sağlayacaktı. Musa'dan beri en büyük peygamber olan İlyas'la iliskisi, onu yakında üstlenmesi gereken göreve hazırlamıştı. 2GS 133.2

Bu ortak çalışma döneminde İlyas zaman zaman pervasız kötülüğü sertçe azarlamak zorunda kaldı. Kötü yürekli Ahav Nabot'un bağını ele geçirdiği zaman hem onun hem de ev halkının sonunu bildiren İlyas olmuştu. Ahazya, babası Ahav'ın ölümünden sonra yaşayan Allah'ı bırakıp Ekron ilahı Baal-zebub'a dönmüştü. Buıııı ciddiyetle protesto eden yine İlyas'ın sesi oldu. 2GS 133.3

Samuel'in kurduğu peygamberlik okulu, İsrail'in sapkınlık yıllarında çürümeye başlamıştı. İlyas bu okulları yeniden kurdu, böylece gençlerin yasayı onurlandıracak bir eğitim almalarını sağladı. Bu okullardan Gilgal'de, Beyt-El'de ve Eriha'da olan üçü kayıtlıdır. İlyas göğe alınmadan hemen önce Elişa bu eğitim merkezlerini ziyaret etti. Allah peygamberinin önceki ziyaretlerde verdiği dersleri o burada tekrarladı. Öğrencilere göklerin Allah'ına bağımlı kalmanın onurunu öğretti. Eğitimlerinin her alanında sadeliğin hüküm sürmesi gerektiğini anlattı. Göklerin isteğini yerine getirmek ve Rab'bin yolunda yürümek sadece bu şekilde mümkün olabilirdi. 2GS 133.4

Bu okulların verdiği meyveleri görünce İlyas'ın yüreği sevinçle doldu. Reform henüz tamamlanmamıştı, ama krallığın tümümde Rab'bin sözünün sonuçları görülüyordu. Rab şöyle diyordu: “Ancak İsrail'de Baal'a diz çöküp onu öpmemiş yedi bin kişiyi ben koruyacağım” (1.Krallar 19:18). 2GS 134.1

Elişa, İlyas peygamberi okuldan okula takip ederken imanı ve kararlılığı bir kez daha sınandı. İlyas Gilgal'de, Beyt-El'de ve Eriha'da ona geri dönmesini önerdi. “Lütfen sen burada kal, çünkü Rab beni Beyt-El'e gönderdi.” Ne var ki Elişa, saban sürerek geçirdiği yıllarda vazgeçmemeyi ve cesaretini yitirmemeyi öğrenmişti. Şimdi de başka bir görevde elini sabana attığından hedefinden dönmeye niyeti yoktu. 2GS 134.2

Hizmette gelişmek için önünde başka bir olanak varken efendisinden ayrılmayacaktı. İlyas'm göğe alınacağı kendisi tarafından bilinmiyordu, ama peygamber okullarındaki öğrencilere ve özellikle Elişa'ya bildirilmişti. Genç peygamber tekrarlanan geri dönme önerisine şöyle karşılık verdi: “Yaşayan Rab'bin adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam.” 2GS 134.3

İlyas ile Elişa Şeria Irmağı'nın kıyısında durdular. Peygamberler de biraz ötede, onların karşısında durdu. İlyas cüppesini dürüp sulara vurunca, sular ikiye ayrıldı. Elişa ile İlyas kuru toprağın üzerinden yürüyerek karşıya geçtiler. Karşı yakaya geçtikten sonra İlyas Elişa'ya, “Söyle, yanından alınmadan önce senin için ne yapabilirim?” dedi. 2GS 134.4

Elişa dünyasal onur ya da yeryüzünün büyük adamları arasında özel bir yer istemedi. Onun isteği, göklere alınacak olan İlyas'ın üzerindeki Kutsal Ruh'a daha yoğun bir şekilde sahip olmaktı. Allah'ın kendisini İsrail'de çağırdığı görevi yerine getirebilmek için Kutsal Ruh'a büyük ihtiyaç duyacağını biliyordu. Bu nedenle şöyle bir dilekte bulundu: “İzin ver, senin ruhundan iki pay miras alayım” 2GS 134.5

İlyas bu ricaya şöyle karşılık verdi: “Zor bir şey istedin” dedi, “Eğer yanından alındığımı görürsen olur, yoksa olmaz.” Onlar yürüyüp konuşurlarken, ansızın ateşten bir atlı araba göründü, onları birbirinden ayırdı. İlyas kasırgayla göklere alındı ( 2.Krallar 2:1-11). 2GS 135.1

Mesih'in ikinci gelişine yaklaşan dönemde, yeryüzünde yaşayan kutsallar, İlyas'a benzeyecektir. Ölümü tatmadan göz açıp kapayana dek değiştirileceğiz (l.Korintliler 15:51,52). Böyle değiştirilecek olanları temsil eden İlyas, Mesih'in yeryiizündeki hizmetinin sonlarına doğru Musa'yla birlikte Kurtarıcının yanında dağda göründü. Mesih'in öğrencileri yüceliğe kavuşmuş bu iki peygambere baktıkları zaman, kurtarılanların egemenliğinin küçük bir parçasını gördüler. Göklerin ışığına bürünen İsa'nın Allah'ın Oğlu olduğuna tanık oldular ve buluttan çıkan bir ses işittiler (Luka 9:35). Musa, Mesih geldiğinde ölümden dirilenlerin kavuşacağı yüceliği temsil ediyordu. İlyas ise dünyanın sonunda öliimii görmeden ölümsüzlüğe kavuşarak göklere alınanları temsil ediyordu. 2GS 135.2

İlyas yalnızlığa ve ümitsizliğe kapıldığı zaman yaşamaktan bıktığını söylemiş ve ölmek için dua etmişti. Ancak Rab, merhametli davranarak onun bu sözünü dikkate almadı. İlyas'ın yapması gereken biiyiik bir iş daha vardı; yalnızlık ve ümitsizlik içinde ölüp gidemezdi. Allah'ın isteği İlyas'm mezara inmesi değil, meleklerle birlikte Allah'ın yiice huzuruna çıkmasıydı. 2GS 135.3

Olanları gören Elişa şöyle bağırdı: “Baba, baba, İsrail'in arabası ve atlıları!” İlyas'ı bir daha göremedi. Üstünü başını parçaladı. Sonra İlyas'ın üzerinden düşen cüppeyi alıp geri döndü ve Şeria Irmağı'nın kıyısında durdu. İlyas'ın üzerinden diişen cüppeyi sulara vurarak, “İlyas'ın Allahı Rab nerede?” diye seslendi. Cüppeyi sulara vurunca ırmak ikiye ayrıldı, Elişa karşı yakaya geçti. Erihalı peygamberler karşıdan Elişa'yı görünce, “İlyas'ın ruhu Elişa'nın üzerinde!” dediler. Sonra onu karşılamaya giderek önünde yere kapandılar (2.Krallar 2:12-15). 2GS 135.4

Allah bilgelik verdiği kişileri görevden almayı uygun gördüğü zaman, onların varislerine kendi yolunda yürümeleri koşuluyla yardımcı olur ve güç verir. Onlar, kendilerinden önceki kişilerden daha bilge bile olabilirler. Çünkü onların deneyimlerinden yararlanabilir ve hatalarından bilgelik edinebilirler. 2GS 135.5

Elişa o andan sonra İlyas'ın yerine geçti. Küçük işlerde güvenilir olan kişi, büyük işlerde de güvenilir olduğunu gösterecekti. 2GS 136.1