บหัศจรรย์แห่อการรักษา

61/191

บทกี่ 15 ในห้องของผู้ป่วย

คนทั้งหลายที่มีหน้าที่รักษาพยาบาลผู้ป่วยควรจะเข้าใจถึงความ สำคัญของการระมัดระวังเอาใจใส่ต่อกฎเกณฑ์ในด้านสุขภาพ ไม่มีสถาน ที่แห่งใดที่การเชื่อฟังต่อกฎเกณฑ์เหล่านี้จะมีความสำค้ญยิ่งไปกว่าในห้อง ของผู้ป่วย ไม่มีสถานที่แห่งใดที่ผู้คอยดูแลผู้ป่วยจะต้องพึ่งพาความซื่อสัตย์ ในสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ของผู้ป่วยมากเช่นนี้ในรายของผู้ป่วยหนัก การเพิกเฉย ละเลยเพียงเล็กน้อย การไม่ใส่ใจดูแลเพียงชั่วประเดี๋ยวเดียวต่อความ ต้องการที่ฉุกเฉินหรืออันตรายของผู้ป่วย การแสดงออกถึงความหวาดกลัว ความตื่นเต้นหรือความโกรธเคือง หรือแม้แต่การขาดซึ่งความเห็นอก เห็นใจ ก็อาจพลิกผันทิศทางของจานตราชูที่กำลังชั่งนํ้าหนักระหว่างความ เป็นและความตาย และทำให้ผู้ป่วยซึ่งน่าจะหายเป็นปกติไต้นั้นต้องกลับ ป่วยหนักและเสียชีวิตลง {MH 219.1} MHTh 238.1

ประสิทธิภาพของพยาบาลขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของร่างกาย ถ้า สุขภาพดีเท่าไร พยาบาลก็จะสามารถอดทนต่อแรงกดดันในการคอยดูแล ผู้ป่วยและประสบผลสำเร็จในการปฏิบ้ติหน้าที่มากเท่านั้น ผู้มีหน้าที่ดูแล คนป่วย ควรจะเอาใจใส่เป็นพิเศษในเรื่องของอาหารการกิน ความสะอาด อากาศที่บริสุทธิ์และการออกกำลังกาย สำหรับสมาชิกอื่นในครอบครัว ความเอาใจใส่ในเรื่องเหล่านี้ในระดับเดียวกันย่อมจะทำให้พวกเขาสามารถ อดทนต่อภารกิจที่เพิ่มขึ้นได้ และจะช่วยป้องกันมิให้พวกเขาต้องติดโรค {MH 21 9.2} MHTh 239.1

ในกรณีของการป่วยหนัก ต้องการการดูแลของพยาบาลไว้คอย ดูแลทั้งในเวลากลางวันและกลางคืน ก็ควรที่จะจัดให้มีพยาบาลที่ชำนาญ งานอย่างน้อยสองคนสำหรับคอยผลัดเปลี่ยนเวรในการดูแลคนไข้ เพื่อให้ แต่ละคนมีเวลาพักผ่อนและออกกำลังกายกลางแจ้งได้ สิ่งนี้มีความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ห้องผู้ป่วยไม่สามารถถ่ายเทอากาศบริสุทธิ้ได้ สะดวก โดยการมองข้ามความสำคัญของอากาศบริสุทธิ์และการถ่ายเท หมุนเวียนอากาศถูกจำกัด บ่อยครั้งชีวิตของทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแลมักจะตก อยู่ในอันตราย {MH 220.1} MHTh 239.2

หากระมัดระวังอย่างเหมาะสมแล้ว คนรอบข้างก็ไม่จำเป็นต้องเจ็บ ป่วยด้วยโรคที่ไม่ติดต่อ จงแกไขนิสัยในการปฏิบัติให้ลูกต้องด้วยการรักษา ความสะอาดและให้มีการหมุนเวียนถ่ายเทอากาศบริสุทธิ์อย่างเหมาะสมใน ห้องผู้ป่วยเพื่อกำจัดสิ่งที่เป็นพิษ ภายใต้สภาพเช่นนี้ ผู้ป่วยก็จะมีโอกาส หายป่วยได้เร็วขึ้น และในหลายกรณี ทั้งผู้ดูแลและสมาชิกในครอบครัวก็ จะไม่ต้องติดโรค {MH 220.2} MHTh 239.3