คำแนะนำสำหรับคริสต์จักร เล่มที่ 2

145/197

บทที่... 53—ความบริสุทธิ์ของจิตใจและชีวิต

พระเจ้าได้ทรงประทานที่อยู่อาศัยให้ท่านระวังรักษาให้ อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเพื่อท่านจะได้ปรนนิบัติรับใช้และถวาย เกียรติยศแก่พระองค์ ร่างกายของท่านมิได้เป็นของ ๆ ท่าน “ท่านไม่ทราบหรือว่าร่างกายของท่านเป็นวิหารของ พระวิญญาณบริสุทธิ์ ท่านไม่ทราบหรือว่าท่านเป็นวิหาร ของพระเจ้า? และพระวิญญาณของพระเจ้าสถิตอยู่ใน ท่าน ถ้าผู้ใดทำให้วิหารของพระเจ้าเป็นมลทินไป พระ เจ้าจะทรงทำลายผู้นั้นเสีย เพราะวิหารของพระเจ้าเป็น สถานที่ ๆ บริสุทธิ์และท่านเป็นวิหารนั้น” CChTh 419.1

ในยุคแห่งความเสื่อมทรามทางศีลธรรมจรรยานี้ เมื่อ ซาตานผู้เป็นศัตรูของเราดุจสิงห์โตที่คำรามแผดร้องออกไป เที่ยวแสวงหาเหยื่อของมัน ข้าพเจ้าจำเป็นที่จะตักเตือน ท่านทั้งหลายว่า “จงเฝ้าระวังและอธิษฐานเพื่อท่านจะไม่ ได้เข้าในการทดลอง” (มาระโกบท 14:38) หลายคนที่ มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดได้ใช้สติปัญญาและความสามารถ นั้นปรนนิบัติรับใช้ซาตาน ข้าพเจ้าจะตักเตือนสั่งสอนคน เหล่านั้นได้อย่างไร... คนที่แสดงว่าได้แยกตัวเองออกจาก พวกที่อยู่ฝ่ายโลก และไม่ทำความชั่วร้ายตามแบบอย่าง ของชาวโลกและกลับเป็นพลไพร่ของพระเจ้าที่ได้ถือรักษา และประพฤติตามพระบัญญัติของพระองค์ คนเหล่านั้น เป็นเหมือนต้นมะเดื่อที่มีใบดกงดงามยืนอยู่ฉะเพาะพระ พักตรพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพแต่มิได้บังเกิดผลเพื่อถวาย รัศมีภาพแก่พระเจ้า หลายคนที่มีความคิดที่ไม่บริสุทธิ์ความ ปรารถนาที่ไม่บริสุทธิ์และมีจิตใจฝักใฝ่ในทางที่ต่ำช้า พระ เจ้าทรงเกลียดชังผลที่เกิดจากคนเหล่านี้ เหล่าทูตสวรรค์ที่ บริสุทธิ์ชอบธรรม พิจารณาดูความประพฤติของคนเหล่า นั้นด้วยความหวาดกลัว (แต่ซาตานมีความชื่นชมยินดี) CChTh 419.2

คนทั้งหลายที่มีใจบริสุทธิ์จะได้เห็นพระเจ้า ความ คิดที่ไม่บริสุทธิ์ทุกอย่าง ทำให้จิตวิญญาณเป็นมลทิน ทำ ให้ศีลธรรมจรรยาเสื่อมและทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ สถิตอยู่ในใจเรา และเราไม่เข้าใจสิ่งที่อยู่ฝ่ายวิญญาณจิต และมนุษย์ไม่สามารถจะมองเห็นพระเจ้าได้ พระเจ้าอาจ จะยกโทษให้คนผิดบาปที่กลับใจเสียใหม่ แต่ถึงแม้ว่าพระ เจ้าจะทรงยกโทษให้คนผิดบาปที่กลับใจเสียใหม่ แต่ถึงแม้ ว่าพระเจ้าจะทรงยกโทษให้แล้ว จิตวิญญาณของผู้นั้นยังมี รอยแห่งความผิดบาป (เปรียบเหมือนเอาตาปูตอกไม้ เมื่อถอนตาปูออกแล้ว รอยตาปูก็ยังติดอยู่ที่ไม้นั้น) คนทั้ง หลายที่ปรารถนาจะเรียนรู้ถึงความจริงเกี่ยวกับวิญญาณจิต จะต้องหลีกเลี่ยงไม่พูดหรือคิดในสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ CChTh 420.1

บางคนยอมรับว่าการตามใจตัวเองในการทำสิ่งที่ผิดบาปนั้นเป็นสิ่งชั่วร้าย แต่เขาจะหาข้อแก้ตัวโดย กล่าวว่าเขาไม่สามารถจะเอาชนะกิเลสในใจของเขา ผู้ที่ ออกพระนามของพระคริศต์ ไม่ควรจะกล่าวเช่นนี้เลย “และให้ทุกคนซึ่งออกพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าหัน หน้าไปเสียจากความอธรรม” (2 ติโมเธียวบท 2:19) CChTh 421.1

การที่มนุษย์ทั้งชายหญิงมีศีลธรรมจรรยาเสื่อมก็เพราะ เขาไม่มีความบังคับตัวเอง เขาตามใจตัวเองในการบริโภค และทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพอใจ เขายอมให้ธรรมดาฝ่าย ต่ำเอาชนะธรรมดาฝ่ายสูงในใจเขา จิตวิญญาณของเขา ตกเป็นทาสของความชั่วร้าย ความใฝ่ใจในกามารมณ์ทำ ให้เขาไม่มีใจปรารถนาในทางบริสุทธิ์ชอบธรรม และไม่มี ความเจริญก้าวหน้าฝ่ายวิญญาณจิต CChTh 421.2