คำแนะนำสำหรับคริสต์จักร เล่มที่ 2.

สารบาญ

บทที่… 25—การรับบัพติศมา

พิธีรับบัพติศมา และพิธีถือศีลระลึกเป็นพิธีสองอย่าง ที่ตั้งไว้อย่างมั่นคงถาวร พิธีหนึ่งจัดทำภายนอกคริศต์จักร และอีกพิธีหนึ่งจัดทำภายในคริศต์จักร พระคริศต์ได้ทรง จารึกพระนามของพระเจ้าเที่ยงแท้ไว้ในพิธีเหล่านี้ CChTh 1.1

พระคริศต์ทรงตั้งพิธีรับบัพติศมาเป็นหมายสำคัญแห่ง การเข้าใจในอาณาจักรฝ่ายวิญญาณจิตของพระองค์ พระ องค์ได้ทรงตั้งพิธีนี้ไว้เป็นเงื่อนไขที่แน่นอนสำหรับทุกๆคน ที่ปรารถนาจะอยู่ภายใต้อำนาจของพระบิดา พระบุตร และ พระวิญญาณบริสุทธิ์จะต้องปฏิบัติตาม ก่อนที่บุคคลผู้หนึ่ง จะได้เข้าเป็นสมาชิกของคริศต์จักร ก่อนที่เขาจะได้ก้าว ข้ามธรณีประตูของอาณาจักรฝ่ายวิญญาณจิตของพระเจ้า เขาจะต้องได้รับหมายสำคัญแห่งพระนามของพระเจ้า… “พระยะโฮวาผู้เป็นความชอบธรรมของเรา” (ยิระมะยา บท 23:6) CChTh 1.2

พิธีรับบัพติศมาคือการสละทิ้งทางโลก พิธีนี้เป็นพิธี ที่สำคัญ คนทั้งหลายที่รับบัพติศมาในนามของพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ ทั้งสามพระองค์ได้ ประกาศให้ประชาชนทราบ ตั้งแต่เขาเริ่มดำเนินชีวิตคริส- เตียนว่าเขาได้เลิกปรนนิบัติรับใช้ซาตานและได้เป็นสมาชิก ของครอบครัวของพระมหากษัตริย์ และเป็นบุตรของพระ มหากษัตริย์แห่งแผ่นดินสวรรค์ เขาได้เชื่อฟังคำสั่งว่า “เจ้าจงออกมาจากท่ามกลางเขาเหล่านั้น และจงอยู่ต่าง หาก อย่าถูกต้องสิ่งซึ่งมลทิน” และคำสัญญาที่ว่า “และ เราจะรับเจ้าทั้งหลายไว้ เราจะเป็นบิดาของเจ้าทั้งหลาย และเจ้าทั้งหลายจะเป็นบุตรชายหญิงของเรา พระเจ้าผู้ทรง ฤทธิ์เดชทุกประการได้ตรัสดังนั้น” (2โกรินโธบท6:17,18) จะสำเร็จบริบูรณ์แก่คนเหล่านั้น CChTh 2.1

ข้อปฏิญาณซึ่งเราได้กล่าวปฏิญาณด้วยตัวเอง ในพิธี รับบัพติศมามีความหมายอย่างลึกซึ้ง ในนามของพระ บิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์เราได้ถูกฝังไว้เช่น เดียวกับที่พระคริศต์ถูกฝังไว้ในอุโมงค์ และได้กลับฟื้น จากตายเหมือนอย่างที่พระเยซูทรงฟื้นคืนชีพ และเราจะ ต้องดำเนินชีวิตใหม่ ชีวิตของเราจะต้องผูกมัดไว้กับชีวิต ของพระคริศต์ นับแต่นี้ไป ผู้เชื่อถือจะต้องจดจำไว้ว่าเขา ได้ถูกมอบถวายไว้แล้วแก่พระเจ้า พระคริศต์และพระวิญ ญาณบริสุทธิ์ เขาจะต้องถือว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ฝ่าย โลกมีความสำคัญรองจากความสัมพันธ์ใหม่ของเขานี้ เขา ได้ประกาศต่อหน้าประชาชนว่า เขาจะไม่มีชีวิตอยู่ด้วย ความเย่อหยิ่งจองหองหรือการตามใจตัวเองต่อไป เขาจะ ไม่ดำเนินชีวิตอย่างประมาทเลินเล่อ และเฉื่อยชาเฉยเมย เขาได้ทำสัญญากับพระเจ้า เขาไม่มีชีวิตอยู่เพื่อฝ่ายโลก แต่มีชีวิตอยู่เพื่อพระคริศต์ และใช้สมรรถภาพทุกอย่างที่ พระองค์มอบให้เขาทำกิจการของพระองค์ และระลึกอยู่ เสมอว่าเขาเป็นผู้ถือพระนามของพระเจ้า เขาเป็นพลเมือง แห่งแผ่นดินของพระคริศต์ และเป็นผู้มีส่วนร่วมในธรรม ชาติอันประเสริฐของพระเจ้า เขาต้องมอบถวายทุกสิ่งทุก อย่างที่เขามีแก่พระเจ้า และใช้ของประทานทุก ๆ อย่างที่ เขาได้รับจากพระเจ้า เพื่อสง่าราศรีแห่งพระนามของพระ องค์ CChTh 2.2