مبارزه ای بزرگ
بابی چیهل و دوم مبارزه—انجام داده شد
وقتی که هزار سال به اخر می رسد، عیسای مسیح با همراهی انبوهی فدیه گذاری شده گان و سیلی فرشته گان باز به زمین می اید. MBDa 387.1
وقتی که او با جلالتی حرت انگیز نزول می کند، ان گاه به همه ی گناه کارانی مرده اوری احیا شدن را می دهد، تا که قسمتی خود را قبول کنند. MBDa 387.2
انها از قبر ها با شماره ی بزرگی چون ریگی ساحلی بحر بی شمار بیرون می ایند. MBDa 387.3
چی کونه سخت فرق می کنند انها از نفرانی، که هنگامی احیای یکم شده شده بودند. MBDa 387.4
پارسایان جوانی و زیبایی فنا پذیر را صاحب شدند. MBDa 387.5
گناه کاران در خود نقشی بیکاری و مرگ را دارند.. MBDa 387.6
در این اذدهامی بزرگ چشمانی همه جانبی جلالی مسیح روانه شدند. MBDa 387.7
گناه کارانی زیاد یکدلانه خطاب می کنند؛ مبارک است ان که به اسمی خداوند می اید! MBDa 387.8
ولی انها را نه محبت به مسیح به بیانی این سخنان وادار می سازد. MBDa 387.9
انها را به گفتنی این سخنان قدرتی حقیقت مجبور می کنند. MBDa 387.10
گناه کاران از قبر ها با همان عداوت نسبتی مسیح و با خودی همان روحی غضب و اشتی نشونده بیرون وی ایند، که با ان به ان جا رفته بودند. MBDa 387.11
برای انها دیگر دوره ی فیض باقی نمی ماند، MBDa 387.12
حیاتی با گناه ماری گذرانده شده قلب های شان را فروتن نساخت. MBDa 387.13
و اگر دوره ی فیض به انها دوباره داده می شد، انها از اجرای طلبات های خود سر پیچیده و به مقابلی او عصیان برداشته، انرا مثلی پیشینه می گذراندند. MBDa 388.1
عیسای مسیح به بالای کوخی زیتون می براید،که بعدی احیای خود از ان جا به اسمان صعود کرده بود و ان جا فرشته گام وعده ی امدنی اورا تکرار کردند. MBDa 388.2
پیامبر می گوید؛ خداوند خدای من خواهد امد و همه ی مقدسان همراهی او. MBDa 388.3
و پا های او در ام روز بر کوهی زیتون، که از طرفی شرق رو به روی ایرسلیم است، خواهد ایستاد؛ و کوهی زیتون از میانش دو تقسیم شده دره ی بسیار بزرگی به وجود خواهد امد. MBDa 388.4
و خداوند بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود؛ در ان روز خداوند یگانه خواهد بود و اسمی او یگانه ذکریا(۱۴:۵, ۴,۹). MBDa 388.5
وقتی که بعد ایرسلیم نو با حشمتی چشم بر از اسمان پایان می شود، ان به جای برایش پاک و اماده شده فرود می اید. MBDa 388.6
و مسیح به همراهی قومی خود و فرشته گان به شهری مقدس وارد می شود. MBDa 388.7
اکنون شیطان به مبارزه ی اخیرن و بزرگ برای به دست دراوردنی حکمرانی در کاینات امادگی می بیند. MBDa 388.8
از قوه و امکانیتی فریفتن ادمان محروم گردیده، میری بدی در حالتی خونه انگیز و مایوسانه قرار داشت، ولی اکنون، بعدی احیای گناه کاران، می بینند، که شماره ی زیادی جانب داران هستند. MBDa 388.9
او از نو امید وار می شود و قرار می دهد تا در مبارزه ی بزرگ تسلیم نشود. MBDa 388.10
تمامی قشون های گناه کارانی مرده و احیا شده را در زیری لیوای خود به جنگ می برد و کوشش می کند با کمکی انها ارزو های خود را عملی گرداند. MBDa 388.11
گناه کاران اسیرانش هستند. MBDa 388.12
مسیح را رد نموده، حاکمیتی پیشوای عصیان گران را اعتراف کردند و برای به فرمان ها و امر های او اطاعت کردن اماده اند. MBDa 388.13
ولی شیطان، که در مکاری خود استوار است، چهره ی اصلی اش را اشکا نمی سازد. MBDa 388.14
او خود را حاکمی کامل حقوقی این جهان وانمود می کند، که سلطنتش از او به طوری غیری قانونی کشیده گرفته شده است. MBDa 388.15
او خود را چون ازاد کننده ی زیر دستانی فریب خورده ی خود معرفی نموده، باور می کنند، که انها با قوه ای او از قبر بیزون براورده شدند و اکنون او نیت دارد انها را از ظلمی مد هشت ترین ازاد سازد. MBDa 388.16
هنگامی حضور نداشتنی مسیح شیطان معجزه می افرد، تا که قانونی بودنی دعوا های خود را اثبات نماید. MBDa 388.17
همه را با روح و نیروی خود روح بلند نموده، ضعیفان را قدرتمند می گرداند. MBDa 388.18
به انها به باششگاهی مقدسان رفتن و با حمله ذبط نمودند شهری خدا را پیشنهاد می کند. MBDa 388.19
با تن تنه ی بدخواهانه به میلیون ها نفرانی از مرده کتم احیا شده اشاره کرده، اظهار می نماید، که در حالی سروری انها بودن، او قادر است شهر را سرنگون سازد و تخت و سلطنتش را به خود بر گرداند. MBDa 388.20
در این اذدهامی بی شمار مقداری زیادی ادمان دراز عمر دنیای پیش از طوفان، ادمان جسه ی بهادرانه و عقلی توانا داشته ب هستند، که در اختیاری فرشته گانی گناه کار گردیده افتاده، همه ی دانش و استعداد های خود را به خود بالا برداری بخشیدند. MBDa 388.21
این ادمان شاحه سرطانی صنعت افریده اند، در نزدی عقل و ذکاوتی انها جهان سری تعظیم فرود می اورد، ولی با بی رحمی و اختراعاتی مدهش خود زمین را پلید گرداندند، سیمای خدا را ویران نمودند و پروردگار را مجبور نمودند، که انها را از روی زمین نیست کند. MBDa 388.22
این جا پادشاهان و سرلشکرانی قوم های پوره را نیست نموده، مردانی جسوری در یگان زد و خورد شکست نخورده، جنگ اورانی مغرور و حوا بلندی، که هنگامی نزدیک شوی شان سلطنت ها به لرزه می در امدند، حضور دارند. MBDa 389.1
مرگ انها را دیگرگون نساخت. MBDa 389.2
از قبر بیرون امده، در خصوصی ان چیز اندیشه کردن را دوام می دهند، که انها را پیش از مرگ به تشویش می اورد. MBDa 389.3
انها را همان شوق و رغبتی اداره می کند، که در گذشته انها را بی ذابطه می گرداند. MBDa 389.4
شیطان با فرشته گانی خود و اینچنین با پادشاهان، اصطلاح گران و قدرتمندان این جهان مشورت می کند. MBDa 389.5
قوه ای خود و افضلیتی شماره را درک نموده، انها اظهار می دارند، که لشکری در پسی دیوار های شهر قرار داشته در مقایسه با قوه های انها کمتر است و انرا مغلوب کردن ممکن است. MBDa 389.6
انها نقشه ی به دست دراوردنی ثروت و جلالی ایرسلیم نو را می کشند. MBDa 389.7
و همه هوام ساعت امادگی را به زد و مورد شروع می کنند. MBDa 389.8
صلاح سازان ماهر واسطه های جنگی می سازند. MBDa 389.9
با غلبه های خود مشهور گردیده، جنگ اوران را صف می ارایانند. MBDa 389.10
نهایت امری به حجم گذشتن داده می شود و لشکری بی شمار به پیش قدم می زنند. MBDa 389.11
از اپ زمانی که جنگ ها در روی زمین اغاز یافتند، اصطلاح گرامی عظیمی چنین لشکری را، که قوه های متحد گردیده ای همه ی دور و زمان ها را در بر می گیرد، در اختیار نداشتند. MBDa 389.12
شیطان جنگ اوری قدرت مند ترین، پیشپایش می رود، فرشته گانی تو با سند قوه های را برای این زد و خورد اخرین متحد می گردانند. MBDa 389.13
در صحفه ندی ان پادشاهان و جنگ اوران و همه شماره ی زیادی ادمان به قشون های علاهیده جدا شدند و هر یکی انها سروری خود را دارد. MBDa 389.14
صف های زیج گردیده با ترتیبی مکملی جنگی در روستای زمینی ناهموار و پست و بلند سوی شهری خدا به پیش حرکت می کنند. MBDa 389.15
با اوری عیسای مسیح دروازه های ایرسلیم نو پوشیده می شوند و لشکر ی شیطان شهر را احاطه نموده به حمله امادگی می بیند. MBDa 389.16
اکنون دشمنانی مسیح باری دیگر اورا می بینند. MBDa 389.17
در بلندی میلی زیاد در بالای شهر، در بالای تحکرسی از طلایی چشم بر بنیاد یافته اسد، تختی عالی و بزرگ پایدار است. MBDa 389.18
عیسای مسیح در ان نشسته است، در اطرافیان او باشد بنده کانی سلطنتی او. MBDa 389.19
یگان قلم به تصویر نمودن و یگان زبان به بیان نمودنی قدرت و جلالتی عیسای مسیح قادر نیست. MBDa 389.20
جلالی خدای جاوید عیسای مسیح را احاطه می کند. MBDa 389.21
نوری حضوری او شهری خدا را فرا گرفته و از دروازه بیرون شده تمامی زمین را با درخشی خود منور می گرداند. MBDa 389.22
در نزدیکی تخت نگرانی می ایستند، که زمانب با سعی و کوشش زیاد به شیطان خدمت می کردند ولی مثلی کنده ی نیم سخته لز میانی اتش بیرون براورده شده، با خود بخشی عمیق و صمیمانه با نجات دهنده ی خود پیروی نمودند. MBDa 389.23
از پسی انها ننفرانی می ایستد، که در میانی فریب و بی ایمانی به کمالاتی مسیحی رسیدند. MBDa 389.24
نفرانی که عزتی شریعتی خدا را به جا اوردند، در حالی که تمامی جهانی مسیحی انرا نا لازم اعلان کرد؛ و بعد میلیون ها نفرانی دیگر از همه ی قوم ها و قرن ها، که برای ایمان عذاب کشیده بودند. MBDa 389.25
در پایان باشد انبوهی بزرگی مردم، که انرا هیج کس نمی توانست به شما اورد، از همه قبیله ها و ثابت ها، و قوم ها پ زبان ها در پیشی تخت و در پیشی بره ایستاده اند، که در تن لباس های سفید دارند و شاخه های نخل به دست گرفته اند وحی(۷:۹). MBDa 390.1
مبارزه ی انها انجام یافته است، غلبه به دست امده است. MBDa 390.2
انها عرصه ی زندگی را طرزی طی نمودند، که سزاواری مکافات گردیده اند. MBDa 390.3
شاخه های نخل در دستی انها رمزی غلبه ی انهاست، لباس های سفید باشند پاکی بی داغی مسیح را تجسم می کند، که اکنون پاکی انها نیز گردیده است. MBDa 390.4
از زبانی فدیه گذاری شده گان سرودی ستایش شنیده می شود، که در زیری گنبد های اسمان عکسی صدا می دهد؛ نجات از این خدای ما، که بر تخت نشسته است و از این بره است! وحی(۷:۱۰). MBDa 390.5
اواز های فرشته گان و صرافیان با اواز خاری پور شوقی نجات یافته گانامتده می شود. MBDa 390.6
وقتی که فدیه گذاری شده گان قوه و خشمی ابلیس را می بینند، که تن ها قوه ی مسیح توانسته است انها را غالب گرداند. MBDa 390.7
در میانی همه ی این انبوهی و چشم بری فدیه گذاری شده گان نفری دیده نمی شود، که نجاتش را به خودش نسبت دهد، بگوید، که غلبه با نیکو کا ی و قوه ی شخصی او به دست انده است. MBDa 390.8
در موردی ان که انها چی کار ها را انجام داده اند و چی را از گذراندند، یگان سخن گفته نمی شود. MBDa 390.9
سر اخباری هر یک شعر و سرود سخنانی زیرین می کردند؛ نجات از این خدا و از این بره است. MBDa 390.10
ساکنانی جمع امدی زمین و اسمان به طوری ابدی عیسای مسیح را حاکمی خود اعتراف و تاج گذاری می کنند. MBDa 390.11
و اکنون شاهی شاهان صاحبی جلالت و قوه ی عالی ترین گردی ه به نفرانی به مقابلی حکمرانی او عصیان برداشته حکم اعلان می مند و داوری عادلانه را نسبتی نفرانی به جا می اورد، که شریعتی اورا ویران می نمودند و قومی تورا ظلم می کردند. MBDa 390.12
پیامبری خدا اینچنین می گوید؛ و تختی بزرگی سفید و نشیننده ی انرا دیدم، که ز حضوری او زمین و اسمان می گریختند و جای برای انها یافت نشد. MBDa 390.13
و مرده گان را، خوردان و بزرگان را دیدم، که در پیشی خدا ایستاده اند و کتاب ها باز شده بود؛ و کتابی دیگری باز شده بودکه کتابی حیات است؛ و مرده گان برابری ان چی در کتاب ها نوشته شده است، یعنی موافقی اعمال شان داوری کرده شدند وحی(۲۰:۱۱, ۱۲). MBDa 390.14
همین که کتاب ها باز می شوند و عیسای مسیح نگاهی خود را جانبی گناه ماران روانه می کند، به خاطر می ارند. MBDa 390.15
انها می بینند، که در کدام لحظه ی حیات از راهی پاکی و مقدسی بیروت شدند و چی کونه مغروری و خرسندی انها را به ویران نمودنی شریعتی خدا اورده رساندند. MBDa 390.16
به مثلی ان که با قلمی اتشین نوشته شده باشند، پیشی نظر شان ان وسوسه های دلفریبی نمایان می کردند، که با خود مقبول دانی گناه کارانه؛ برکت های نادرست استفاده شده؛ مناسبتی نفرت امیز به مژده رسانی های خدا؛ اگاهی های از جانبی انها رد شده؛ موج های مرحمتی الهی، که به قلب های یک رو توبه نکرده ای انها برخوردند به انها گذشت کردند. MBDa 390.17
در بالای تخت صلیب نمودار است، و گویا چون در پنرامه باشد، صحنه های وسوسه و گناه کار شویی ادن و حادثه تای بعدینه ای نقشه ای بزرگی نجات یکدیگر را عوضش نموده، از پیشی نظر می گذرند. MBDa 390.18
تولدی عادی نجات دهنده؛ جوانی در اطاعت کاری و سادگی گذشته ای او؛ میدی او در دریای اردن؛ روزه داری و وسوسه در بیابان؛ خدمتی او، که برکت های پور ارزش ترینی اسمان را به ادمان اشکار نمود؛ روز های سرشاری اعمالی محبت و مرحمت؛ شب های دعا کویی و هوشیاری، که در تن های درر میانی کوه ها گذشتند؛ سوی قصد های، که سبب شان حسد، نفرت و غضب چون مکافات برای نیکو کاری های او بودند؛ عذابی اسرار امیز و مدهش در باغی جتسمانی، وقتی که باری سنگین گناه های تمامی جهان به او تهدید می کرد؛ او از جانبی یهودا به دستی اذدهامی خون خوار سپرده شد؛ MBDa 390.19
حادثه های ان شبی مدهشی، وقتی که اورا، محبوسی مقابلت نشان نداده و از جانبی شاگردانی نزدیک ترین تنها گذاشته شده را دغلانه به پیش تیله داده در کوچه های ایرسلیم می بردند؛ عیسای مسیحی از جانبی اذدهای با تن تنه ی بدخواهانه له نزدی حانان اورده شده و در درباری سرکاهین سروده شد؛ در محکم ی پیلاتوس، در نزدی هیرادوس ترسانچک بی رحم، که این جا او مسخره و تحقیر کرده شد، عذاب داده شد و به مرگ محکوم کرده شد همه ی این به طوری روشن در پنارهمه نشان داده شده است. MBDa 391.1
بعد به اذدهامی لرزیده ایستاده صحنه های اخرین عیان می گردند جفا دیده ی پور صبر به جالتالجا می رود؛ پادشاهی اسمان در صلیب اویزان است؛ کاهنانی مغرور و اعوامی تحقیر کننده عذاب های پیش از مرگی اورا تمسخر می کنند؛ تاریکی فوقوطبیعی؛ زمینی لرزیده ایستاده ، گلدراسی خر سنگ های پاش خورده، قبر های باز شده که لحظه ی مرگی فدیه گذاری جهان را خاطروی گرداندند. MBDa 391.2
این صحنه ی مدهش با تمامی اصلیتی خود اشکار می گردد. MBDa 391.3
شیطان، فرشته گان و پیروانی او از منظره ب اعمالی شخصی خود چشم کنده نمی توانند. MBDa 391.4
و هر یک اشتراک چیانی این واقعه ان نقشه ی را به خاطر می اورد، که او در ان نقش داشته است. MBDa 391.5
هیرادوس، که با امری او کودکانی بی گناهی بیتالحم کشده شده بودند، تا که با این راه پادشاهی اسراییل نیست کرده سود؛ هیرادیه ی رذیلانه، که خونی یوهنای تعمید دهنده بر گردنی اوست؛ پیلاتس سست اراده و به وضعیت ها و، زمان موافق شونده؛ سربازانی تحقیر کننده؛ کاهنان، سروران و اذدهام های بی عقل گشته ی فریاد زدند؛ خونی او بر گردنی کا و فرزندانی ما، همه ی انها دهشت ناکی گناهی خود را می بینند. MBDa 391.6
انها بیهوده کوشش می کنند از بزرگی الهی و جلالی چهره ی لو، که با درخششی خود از جلالی افتاب برتری دارد، پنهان شند. MBDa 391.7
در این وقت فدیه گذاری شده گان تاج های خود را به نزدی پا های نجات دهنده می پرتاید و مدت مس کنند؛ او برای من جان داد! MBDa 391.8
در میانی انبوهی فدیه گذاری شده گان حواریان مسیح نیز هستند. MBDa 391.9
این جا پولوس قهرمان و پتروس شعله ور؛ یوهنای مهربان و محبوب و شریکانی صادق انها و در یکجایگی با انها شماره ی زیادی عذاب دیده گان حضور دارند، در پسی دیوار های شهر باشد نفرانی قرار دارند، که انها را تعقیب می کردند و به زندان می انداختند، ادمانی پور از هر گونه فسق و فساد و پلیدی. MBDa 391.10
نیران مردی دیو سیرتی بی رحم و فاسق این جاست. MBDa 391.11
او اکنون شادی و خوشبختی نفرانی را می بیند، که یک زمان تحقیر شان می کرد و از عذاب های مدهش شان حلاوتی ابلیسانه می برد. MBDa 391.12
مادری او نیز این جاست او ثمری تربیه ی خود را می بیند؛ اخر، هنگامی که در زیری تاثیری ضررناکی مادر قرار داشته و به او پیروی می کرد، نشانه های معینی خصلت را از او میراث گرفته، جنایت های صادر می نمود، که جهان را به لرزه می اوردند. MBDa 391.13
این جا روحانیان و پریلت های پاپا حضور دارند، که خود را فرستاده گانی مسیح پنداشته، به واسطه ی شکنجه ، زندان و گلخن های تمامی کار های امکان پذیر به جا می اوردند، تا که وجدانی قومی اورا اسیر گرداندند. MBDa 391.14
این جا پاپا های خودپسند نیز هستند، که خود را از خدا بالا می گذاشتند و حقوقی تغییر دادنی شریعتی حقی تعالی را خودسرانه صاحب شدند. MBDa 391.15
این مردانی با نام پدرانی کلیسا باید در نزدی خداوند جواب گویند، که اگر امکان می داشتند از حضورش با خشنودی فرار می نمودند. MBDa 392.1
انها نه این دیر باوری حاصل می کنند، که خدای همدان حامی شریعتی خود است و به هیج وجه شخصی گناه کار را پام نمی کند. MBDa 392.2
اکنون انها می بینند، که مسیح جانبداری عذاب دیده گام است و تمامی قوه ی سخنانی اورا درم می کند؛ ان چی به یکی از این برادرانی خورد ترینی من کردید، به من کردید متا(۲۵:۴۰). MBDa 392.3
همه ی گناه کارانی که در خیانت به حکمرانی اسمان عیب دار می شوند اکنون به داوری خدا حاضر می شوند، انها حمایت گری ندارند؛ پاک کرده نمی شوند و نسبتی انها حکمی مرگ براورده می شود. MBDa 392.4
اکنون به همه اشکار می گردد، که عاقبت های گناه مه درجه ی عالی ازادی و حیاتی ابدی، بلکه غلامی، ویرانی و مرگ می شود. MBDa 392.5
به سببی یک روی و بی اطاعتی خود از چی محروم گردیده شان را گناه کاران میبینند. MBDa 392.6
به جلالی عالی و جاودانه ی به انها پیشنهاد گردیده، با نفرت مناسبت کردند، ولی اکنون ان برای شان چی قدر مطلوب می نماید. MBDa 392.7
من می توانیستم همه ی اینرا صاحب باشم، خطاب می کند گناه کاری حلاک شده، ولی رد نمودند انها را من افضل شمردم MBDa 392.8
نابینای مرگ اور! MBDa 392.9
من استیشتگی، خوشبختی و شرف را به نا امیدی، عذاب و شرمنده گی عوض نمودم! MBDa 392.10
همه می فهمند، که تنها را از روی عدالت به اسمان راه ندادند. MBDa 392.11
با زندگی خود انها این سخنان را بیان نمودند؛ ما نمی خواهیم، که این ادم عیسای مسیح بر ما حکمران باشند. MBDa 392.12
گناه کاران به پادشاه شویی عیسای مسیح چون افسون شده گان نگاه می کنند. MBDa 392.13
انها پر دستانی او لوحه های شریعتی الهی را می بینند، که احکام های انرا بد می دیدند و ویران می کردند. MBDa 392.14
انها او از های پور از حیرانی، ذوق و محبتی فدیه گذاری شده گان را می شنیدند و وقتی که صدا های مفتون کننده ی موسیقی به گوشی اذدهام در پسی دروازه های شهر ایستاده می رسد، همه با یک او از خطاب می کنند؛ بزرگ و عجیب است اعمالی تو، ای خداوند خدای قادری مطلق! MBDa 392.15
حق است و راست راه های تو، ای پادشاهی مقدسان وحی(۱۵:۳). MBDa 392.16
و رو به زمین خوابیده به حاکمی حیات سجده می کنند. MBDa 392.17
با دیدن جلال و بزرگی مسیح شیطان گویا از برق کرخت و مغلوب شده باشد. MBDa 392.18
ان که یک زمان کروبی سایه افکن بود، از کجا افتادنش را به خاطر می ارد. MBDa 392.19
صرافی تابان، ستاره ی صبح ، چی گونه او دیگرگون شده است! MBDa 392.20
او چی گونه افتاد، از شورای، که او یک زمام ان حتی قدر داشت به طوری همیشه خارج شده است. MBDa 392.21
او می بینند، که اکنون دیگری در نزدی خدا قرار داشت، جلالی اورا پناه می کند. MBDa 392.22
او وی بیند که چی گونه فرشته ی بزرگ قامتی افت و اندامی توانا و قیافه ی دلکش داشت به سری مسیح تاج می گذارد، و می داند، که این شرفی بلند به او، به لویسیفیر تعلق می داشت. MBDa 392.23
به خاطرش مسکنی دوره ی بی گناهی و پاکی، اسایشتگی باطنی و قناعت مندی اش می اسد، که تا زمانی به مقابلی خدا شکوه کردن و به مسیح حسد بردنش صاحب بود. MBDa 393.1
با کدام روشنی حیرت انگیز عیب دار کنی ها، عصیان و نیرنگ های مکارانه ی گوناگونی خود را به خاطر می ارد، که انها را برای به دست اورد می حسنی توجهی و دستگیری فرشته گان به کار می برد، ان زمان خدا هنوز می توانیستم اورا عف نماید، ولی او به طوری قطعی توبه کردن نخواست. MBDa 393.2
پیشی نگاهی تصوری او همه ی اعمالی صادر نموده اش عیان می گردد؛ میانی ادمان ادم کشی های دهشت انگیز؛ پیدایشی و سرنگون شویی سلطنت ها؛ MBDa 393.3
تبدیلات های دولتی و سلسله ای درازی عصیان ها، نزاع ها و انقلاب ها. MBDa 393.4
او کوشش های دایمی به کاری مسیح مقابلیت نشان دادن و ادم را عمیق تر به گردابی گناه غرق کناندنی خود را به خاطر می ارد. MBDa 393.5
او می بیند، که سوی قصد های مکارانه اش برای نیست نمودنی نفرانی، که پوره به مسیح باور نمودند، بی تاثیر مام ند. MBDa 393.6
و به سلطنتی خود، به ثمره ی زحمت های خود نظر افکنده، فقط مغلوبیت و حلاکت را می بیند. MBDa 393.7
او این شماره ب زیادی ادمان را مجبور نمود باور کنند، که شهری خدا تخمه ی اسان می گردد، لیکن او می داند، که این دروغ است. MBDa 393.8
در این مبارزه ی بزرگ او چندین مراتبه شکست خورده، به عقب نشینی مجبور گردیده بود. MBDa 393.9
به وی قوه و بزرگی خدای جاوید نیز خوب معلوم اند. MBDa 393.10
عصیان گری بزرگ همیشه در نزدی خود مقصد می گذاشت خود را سفید کند و جوابگری را برای عصبانی خود به ضمه ی حکمرانی الهی گذارد. MBDa 393.11
برای این او تمامی قوه های عقلی توانای خود را زورمند می کرد. MBDa 393.12
با اندیشه و پیوسته کا کرده و به موفقیتی حیرت انگیز صاحب بوده، او شماره ب زیادی ادمان را به قبول نمودنی نقطه ی نظری خود عایدی این مبارزه ی بزرگ و ابدی وادار می کرد. MBDa 393.13
در دوامی هزار ساله های دور و دراز این استادی بزرگی سوی قصد ها حقیقت را با دروغ عوض می کرد. MBDa 393.14
ولی اکنون زمانی فرا رسید، که به عصبانی او باید خاتمه گذاشته شود، مقصد ها و خصلتی او باشد باید در نزدی همه اشکار کرده شوند. MBDa 393.15
این فریب گری بزرگ با کوششی اخرینی مسیح را از تخت محروم نمودن، نیست کردنی قومی او به دست در اوردنی شهری خدا خود را پوره فاش می سازد. MBDa 393.16
و همه ی نفرانی با شیطان متحد شدن برباد روی پوره ی مقصد های به مقابلی حکمرانی خدا به پیروانی مسیح و فرشته گامی صادق اشکار می گردد. MBDa 393.17
و همه نسبتی نفرت ، نفرت حس می کند . MBDa 393.18
شیطان باید که بی اطاعتی قطعی او در اسمان حضور داشتنش را ابری امکان گرداند. MBDa 393.19
او مدتی دراز قوه ی خود را در مبارزه به مقابلی خدا مشق داد؛ پاکی ، اسایشتگی و هم اهنگی در اسمان حکمران برای او شکنجه عذاب اور می بودند. MBDa 393.20
عیب دار کنی های او به مقابلی مرحمت و عدالتی خدا اکنون خاموش می مانند. MBDa 393.21
تعنه ی، که او جسارت نمود به واجب الوجود زند، به مقابلی خودی او برگشت. MBDa 393.22
اکنون شیطان در نزدیکی خدا سجده می کند و عادلانه بودنی حکمی نسبتی او بر اورده شده را اعتراف می سازد. MBDa 393.23
کیست، که از تو، ای خداوند نترسد و اسمی تورا جلال ندهد؟ MBDa 394.1
زیرا که تنها تو قدسی هستی. MBDa 394.2
همه ی خلق ها امده، در پیشی تو سجده خواهد کرد، زیرا که داور های عادلانه تو اظهار شده است وحی (۱۵:۴). MBDa 394.3
همه ای مساله های حقیقت و گمراهی، که موضوعی بحث های دور و دراز بودند اکنون روشن می کردند. MBDa 394.4
عاقبت های خدا به نگاهی همه ی موجوداتی با خردی افریده شده اسکار می کردند. MBDa 394.5
تمامی کاینات به چی اورده رسانیدنی حکمرانی شیطان و به چی اورده رسانیدنی حکمرانی خدا را می بیند. MBDa 394.6
شیطان با اعمالی خود محکوم شده است. MBDa 394.7
خردی خدا، عدالت و نیکوی او پوره پاک کرده شدند. MBDa 394.8
همه درک می کنند، که خدا در همه ی عمل های خود در این مبارزه ی بزرگی دو قوه مقصدی خیریتی ابدی را برای قومی خود، و اینچنین برای تمامی سیاره های افریده است داشت. MBDa 394.9
تورا ای خداوند، تمامی اعمالت حمد می گوید و پارسایانت تورا مبارک می خواهند. زبور (۱۴۴:۱۰). MBDa 394.10
تاریخی گناه در تمامی دوره ی ابدیت از ان شهادت خواهد داد، که خوشبختی همه ی موجوداتی افریده ی خداوند از رعایه نمودند شریعتی او جدا شونده است. MBDa 394.11
با دلیل های مبارزه بزرگ شناس شده، تمامی کاینات، هم موجوداتی به خدا صادق و هم عصیان گران یکدلانه اعتراف می سازند؛ حق است و راست راه های تو، ای پادشاهی مقدسان. MBDa 394.12
قربانی بزرگی از جانبی پدر و پسر بحری ادم اورده شده به تمامی کاینات روشن نشان داده شده است. MBDa 394.13
ساعتی فرا رسید، که مسیح مقامی حقیقتا به او مناسب را اشغال می نماید. MBDa 394.14
او بلند تر از همه سروران، حاکمیت ها و هر نام جلال داده شد. MBDa 394.15
برای شادی، که اورا در پیش بود برای فرزندانی بسیار را به جلال رسانیدن او به صلیب تاب اورد و به خاری بی اعتنایی نمود. MBDa 394.16
و اگر چی او عذاب ها و شرمندگی از عقل بیرون را از سر گذراند. MBDa 394.17
همه ای این در مقایسه با ان خشنودی و جلالی، که اکنون لو صاحب است، هیج تند. MBDa 394.18
او به فدیه گذاری شده گان، به سرعتی خود، که در انها برقرار شده است، به هر یک قلب، که در خود مهری کاملی خدا را دارد، به هر یک چهره ی به پادشاهی خود مانند شده نظر می اندازد. MBDa 394.19
او با قناعت مندی ثمره ی کار نمایی را می بیند، که قلبی او به جا اورده بود. MBDa 394.20
بعد همه پارسایان و گناه کاران سخنانی اورا می شنوند؛ اینک تنهای که با خونی من فدیه گذاری شدند! MBDa 394.21
من برای انها عذاب کشیدم، من برای انها جان دادم، تا که انها جاودانه با من باشد. MBDa 394.22
و فدیه گذاری شده گان، که در نزدیکی تخت با لباس های سفید ایستاده اند، سرودی ستایش را می سرایند؛ بره ی ذبح شده سازواری ان است که قدرت و ثروت و حکمت و برمت را بیابد. وحی(۵:۱۲). MBDa 394.23
گرسنگی شیطان به اعتراف نمودند عدالتی خدا و حاکمیتی عالی مسیح مجبور بود، اصلی او بی تغییر می ماند. MBDa 394.24
روحی غضب به مثلی سیلی پور زور از نو اورا فرا می گیرد و بیرون می شود. MBDa 395.1
شیطان سخت اتشین شده، قرار می دهد تا در مبارزه ی بزرگ تسلیم نشود. MBDa 395.2
لحظه ی زدو خوردی اخرین و بی نهایت سخت با پادشاهی اسمان فرا رسید. MBDa 395.3
او خود را به میانی زیردستانش می اندازند، کوشش می کند انها را با بد خشمی خود روح بلند نماید و برای فورا به جنگ درامدت وادار سازد. MBDa 395.4
ولی از میانی میلیون ها زیردستانش بی حسابی از جانبی او به عصیان جلب شده، هیج کس دیگر حاکمیتی عالی او را اعتراف نمی کند. MBDa 395.5
حکمرانی او به انجام رسید. MBDa 395.6
قلب های گناه کاران نسبتی خدا سرشاری همان نفرتی اند، که ابلیس می پرورد، ولی انها می بینند، که کار شان چاره ناپذیر است و به واجب الوجود غالب امده نمی توانند. MBDa 395.7
به مقابلی ابلیس و شریکانی او از غضب اتشین شده، با بد جهلی دیو مانند به سری انها حمله می ارند. MBDa 395.8
خداوند می گوید؛ از بس که تو خر ی خود را برای ی خردی خدا می گذاری، بنا بر این اینک من عجنبیان، ظالم ترین خلق ها را بر تو خواهم اورد و انها شمشیر های خود را بر زیبایی حکمتی تو کشیده، لطافتی تورا پایمال خواهند کرد؛ تورا در گور فرود خواهد اورد. MBDa 395.9
من تورا از کوهی خود، چون ناپاک سرنگون ساختم، و تورا ای کروبی سایه افکن، از درونی سنگ های اتشین نیست کردم من تورا به زمین می زنم، پیشی پادشاهان واژگون می نمایم. MBDa 395.10
من تورا در پیشی نظری همه ی بیننده گانت بر روی زمین خاکستر خواهم گردانید MBDa 395.11
تو موردی دهشت می گردی، و تا ابد دیگر نخواهی بود. حیضقیال(۲۸:۶, ۸۱۶_۱۹). MBDa 395.12
زیرا که تمامی پای افضال های پور صدای سربازان و تمامی لباسی اغوشته ی خون سوخته، تخمه ی اتش خواهد شد. MBDa 395.13
زیرا که غضبی خداوند بر همه ای خلق هاست و خشمی او بر تمامی لشکری انهاست. MBDa 395.14
او انها را به حلاکت محکوم کرده است، به قتل تسلیم نموده است. MBDa 395.15
به شریراه اخگر ها، اتش و کبریت خواهد بارانی، و بادی صمومی از کاسه حصه ای انها خواهد بود. ایشعیا(۹:۵؛ ۳۴:۳). زبور(۱۰:۶). MBDa 395.16
اتشی از خدا از اسمان پایان می اید. MBDa 395.17
زمین باز می وشد و اصلحه ی در عمقی ان پنهان به بالا وی براید. MBDa 395.18
از همه ی ورطه ها و چاه ها ناگهان النگه ی همه را فرو برنده می براید. MBDa 395.19
حتا خر سنگ های نیز می سوزند. MBDa 395.20
روزی که مثلی تنور فروزان است فرا رسید. MBDa 395.21
و اعناسیری اتش گرفته، خواهد گداخت و زمین و تمامی اعمالی در ان است، خواهد سوخت ملاکی(۴:۱) MBDa 395.22
تمامی قسمی بالای زمین یک خمیره ای گداخته شده، بحری روزی داوری و مرگ برای گناه کاران روزی انتقامی خداوند، سالی پاداش برای وعده های سیان ایشعیا (۳۴:۸). فرا رسید. MBDa 396.1
گناه کاران جزای خود را در زمین می گیرند انها مصلی خس خواهند بود، و ان روزی که می ایپ، انها را خواهد سوزانید، می گوید خداوندی لشکر ها MBDa 396.2
بعضی ها در یک لحظه نیست کرده می شوند، دیگران باشند روز های زیاد عذاب می کشند. MBDa 396.3
هر یک نفر موافقی اعمالش جزا داده می شود. MBDa 396.4
گناه های پارسایان به گردنی شیطان گذاشته شدند، بنا بر این او نه تنها برای با اطاعتی خود بلکه برای همه ی ان گناه های باید عذاب بکشد، که قومی خدا را به اجرای انها به اغوا می انداخت. MBDa 396.5
شیطان نظر به ادمان و فرشته گانی از جانبی او فریفته شده خیلی سخت تر جزا داده می شود. MBDa 396.6
بعد از ان که همه ی قربانی های فریبی او به حلاکت می رسند، او هنوز هم عذاب و مشقت می کشد. MBDa 396.7
گناه کاران در اتشی نیست کننده پوره نابود کرده می شوند ریشه و شاخه ها؛ شیطان ریخته است، پیروانی او باشند شاخه. MBDa 396.8
برای ویران کنی شریعت پاداشی پوره گرفته شد؛ طلبات های عدل و عدالت قانع گردانده شدند؛ همه ب این را نظارت نموده، هم اسمان و هم زمین حق بودنی واجب الوجود را اعتراف می کنند. MBDa 396.9
به عملی ویران کارانه ی شیطان به طوری همیشه خاتمه بخشیده شد. MBDa 396.10
در دوامی شش هزار سال او خودسرانه عمل نموده، زمین را از مصیبت پور گرداند و به تمامی کاینات عذاب و کلفت می کردند و عذاب می کشیدند. MBDa 396.11
اکنون افریده های خدا از حضور وسوسه های شیطان ابدا رها یافتند. MBDa 396.12
تمامی زمین ارام یافته، فراغت می نماید به ترنم او از بلند می کند ایشعیا (۱۴:۷). MBDa 396.13
تمامی کاینات گناه گار شده همه می گوید و شادی می کنند. MBDa 396.14
اوازی اذدهامی بزرگ، مثلی شوسی اب های بسیار مثلی صدای رعد های پور زور ، که می گفتند؛ زیرا که خداوند خدا قادری مطلق بر تختی سلطنت نشسته است وحی(۱۹:۶). MBDa 396.15
شنیده می شود. MBDa 396.16
وقتی که زمین را اتشی قیرکننده فرا می گیرد، پارسایان در شهری مقدس در بی خطری پوره قرار دارند. MBDa 396.17
به نفرات، که در احیای یکم اشتراک می کنند مرگی دوم قدرت ندارد. MBDa 396.18
اگر برای گناه کاران خدا اتشی فرو برنده باشد، ان گاه برای قومی خود تو افتاب و سپر است وحی(۲۰:۱). MBDa 396.19
و اسمانی نو از زمینی نو را دیدم؛ زیرا که اسمانی پیشترا و زمینی پیشتره گذشت MBDa 396.20
اتشی که گناه کاران را نیست نمود، در یک وقت زمین را نیز تازه می کند. MBDa 396.21
همه گونه نقشی لعنت نیست کرده شده است. MBDa 396.22
هیج گونه دوزخی ابدا النگه زده به فدیه گذاری شده گان عاقبت های دهشت انگیزی گناه را خاطر رسان نمی کند. MBDa 396.23
فقط یک چیز جاودانه باقی می ماند؛ نقشه های تصلیب شویی در تنی فدیه گذاری ما. MBDa 397.1
جراهت ها در پیشانی خون الود، در پهلو در دستان و پا های او یگانه چیزی می شوند، که بی رحمی گناه را خاطر رسان می کنند. MBDa 397.2
به جلالی مسیح نظر انداخته، پیامبر می گوید؛ شعاع ها از دستی اوست و نهان گاهی قدرتی او در ان جاست MBDa 397.3
دستان و پهلوی سوراخ شده ای او، که از ان حالا خونی سرخی شاید، که ادم را با خدا اشتی داد، جلالی نجات دهنده اند نهان گاهی قدرتی او در ان جاست. MBDa 397.4
او به برای به واسطه ی قربانی فدیه گذارنده نجات دادن، تواناست ، می تواند نگرانی را داوری کند، که نسبتی مرحمتی خدا نفرت داشتند. MBDa 397.5
نشانه های تحقیر شویی عالی ترین فضیلت های مسیح اند، و در دوامی عصر های بی اخر جراهت های جالتالجا اورا جلال می دهند و قدرتی اورا تبلیغ می کنند. MBDa 397.6
و تو، ای برجی رمه، ای پشته ای دختری سیان؛! MBDa 397.7
سلطنتی اوله نزدی تو خواهد برگشت MBDa 397.8
ساعتی دلخواه، که انرا همه مردانی مقدس از اپ زمانی انتظار بودند، که شمشیری اتش بار راهی جفتی اولین را به باغی ادن بند کرد، وقتی برای خریدنی ملکی خدا ایفسوسیان(۱:۱۴). فرا رسید. MBDa 397.9
نقشه ی بزرگی فدیه گذاری زمین را باز به ادم بر می گرداند، که در ابتدا چون ملک به او داده شده بود و ادم انرا به شیطان داد. ان این قدر مدتی دراز در اختیاری این دشمنی توانا قرار داشت. MBDa 397.10
همه چیزی به سببی گناه و از دست رفته بر می گردد. MBDa 397.11
زیرا چنین می گوید خداوندی که زمین را به وجود اورده است و ساخته است؛ او انرا بر قرار نموده است؛ بیهوده انرا نه افریده است؛ انرا به وجود اورده است، تا که مسکون باشد ایشعیا (۴۵:۱۸). MBDa 397.12
نیتی اولی خدا، نیتی که او هنگامی افرینش عالم داشت، وقتی که زمین مسکنی ابدی فدیه گذاری شده گان می گردد، عملی می شود. MBDa 397.13
پارسایان وارثی زمین خواهد بود، و در ان تا ابد سکونت خواهد کرد زبور(۳۶:۲۹). MBDa 397.14
بسیار ها از ترسی ان که میراثی اینده ی مقدسان نهایت مادی و زمینی می نماید، کوشش نمودند حقیقتی اینده را فقط به طوری روحانی تفسیر کنند، و به همین طریق ان حقیقت های را، که به ما امکان مس دهند، تا به وطنی اینده چون به خانه ی خود نگاه کنیم، به نیستی رسانند. MBDa 397.15
مسیح به شاگردانی خود وعده داده بود، که می رود، تا در خانه ی پدر برای انها حتی اماده کند. MBDa 397.16
انها که تعلیماتی کلامی خدا را قبول می کند، عایدی مسکن های اسمانی در غفلتی پوره نمی مانند. MBDa 397.17
با وجودی این؛ ان چی را که چشمی ندیده است، گوشی نشنیده است MBDa 397.18
. به دلی نه امده است، خدا برای دوست دارانی خود مهیا کرده است یک قورنتیان(۲:۹). MBDa 397.19
زبانی انسان قابلیتی تصویر نمودند مکافاتی پارسایان را ندارد. MBDa 397.20
ان فقط به نگرانی روشن می گردد، که انرا می بینند. MBDa 397.21
خردی محدود قابلیتی درک نمودند جلالی بهشتی خدا را ندارد. MBDa 398.1
میراثی نجات یافته گان در کتابی مقدس وطن عبریان (۱۱:۱۴_۱۶). MBDa 398.2
نامیده شده است . MBDa 398.3
ان جا چوپانی اسمانی گوسفندانی خود را نزنی چشم های ابی حیات می برد. MBDa 398.4
ان جا درختی حیان هر ماه می چه می دهد و برگ های ان به منفعتی خلق ها خدمت می کنند. MBDa 398.5
ان جا چشم های جاودانی چون بلور تازه جاری می شوند و درختانی در نزدی انها روییده، سایه ی خود رد به پیره های می افکندند، که برای فدیه گذاری شده گان خداوند اماده شدند. MBDa 398.6
ان جا وادی های فراخ اهسته به تپه های زیبا تبدیل می یابند و کوه های خدا قله های با حشمتی خود را بلند می کنند. MBDa 398.7
و ان جت در وادی های اسایشته، در ساحل های جوی های ابی حیات قومی خدا این اواره گردان و مسافرانی خسته نهایت به وطنی خود صاحب می شوند. MBDa 398.8
ان گاه قومی من در مکانی صلح و اسایشتگی و در مسکن های امنیت و در ارام گاهی صفا بخش جاب گیر خواهند شد. MBDa 398.9
ظلم در زمینی تو، تاراج و شکست در حدودی تو دیگر شنیده نخواهد شد؛ و حصار های خود را نجات و دروازه های خود را جلال خواهی نامید. MBDa 398.10
و خانه ها بینا کرده در انها ساکن خواهن خورد. MBDa 398.11
انها برای ان بینا نخواهد کرد، که دیگران ساکن شوند؛ انها برای ان نخواهند شیناند که دیگران بخورند و برگزیده گامی من از عملی دستی خود تا به اخر استفاده خواهن برد. ایشعیا (۳۲:۱۸). MBDa 398.12
ان حالا بیابان و صحرای خشک به وجد خواهد امد و چلشاد خواهد گردید و مثلی گولی سوسن خواهد شکفت. MBDa 398.13
به جای خار بته سرف خواهد رویید و به جای گزنه آس خواهد رویید. MBDa 398.14
ان گاه گرگ با بره زندگی خواهد کرد خردی انها را خواهد چرانید ایشعیا (۳۵:۱ ۵۵:۱۳). MBDa 398.15
در اسمان عذاب و درد جای داشته نمی تواند. MBDa 398.16
ان جا دیگر نه اشک می ریزد، نه مراسمی دفن می شود، نه ناله ی پور ألم. MBDa 398.17
و ممات دیگر نخواهد بود؛ و گریه و فغان و درد دیگر نخواهد بود؛ زیرا ان چی پیشتر بود، گذشت وحی(۲۱:۴). MBDa 398.18
و ساکنی نخواهد گفت؛ من بیمار هستم؛ برای قومی که در ان جا اقامت دارد، گناه شان امرزیده خواهد شد ایشعیا (۳۳:۲۴). MBDa 398.19
ایرسلیم نو، پایتختی زمینی نو جلال یافته، تاجی شوکت در دستی خداوند و افسری پادشاهی در کفی دستی خدای خود ان جاست. MBDa 398.20
نیری او به سنگی بغایت گرانبها مانند است، مثلی سنگی یشمی که چون بلور شفاف باشد. MBDa 398.21
و خلق های نجات یافته در روشنایی زن راه خواهن رفت و پادشاهانی زمین جلال و شوکتی خود را به او خواهند اورد. MBDa 398.22
خداوند می گوید؛ و از ایرسلیم به وجود خواهم امد و از قومی خود شادی خواهم کرد. MBDa 399.1
اینک خیمه ذی خدا با ادمان و او با انها ساکن خواهد شد؛ انها قومی او خواهد بود ایشعیا (۶۲:۳) وحی(۲۱:۱۱). ایشعیا(۶۵:۱۹). MBDa 399.2
در شهری خدا شب نخواهد بود. MBDa 399.3
ان جا هیج کس به استراحت مهتاج نمی شوند یا تشنه ب ان نمی گردد. MBDa 399.4
اجرای اراده ی خدا و جلتا دادنی اسمی او خستگی نمی ارند. MBDa 399.5
ما همیشه توراتی صبحی جاودانه را احساس خواهیم کرد. MBDa 399.6
و انها به دچراغ و روشنایی افتاب احتیاج نخواهد داشت؛ زیرا که خداوند خدا به انها روشنایی می بخشد وحی(۲۲:۵). MBDa 399.7
شعاع های افتاب را درخششی خوش ایند و مهینی عوض می کند، که از جلای افتابی ما چند ین مراتبه برتری دارد. MBDa 399.8
جلالی خدا و بره با نوری خاموش نشونده شهری مقدس را فرا می گیرد. MBDa 399.9
فدیه گذاری شده گان در جلالی روزی جاودانه قدم می زنند، ولی ان از تابشی افتاب نیست. MBDa 399.10
و در شهر معبدی ندیدم؛ زیرا که خداوند خدای قادری مطلق معبدی او است، همچنین بره وحی(۲۱:۲۲). MBDa 399.11
قومی خدا افضلیتی ملاقات ها اشکار و ازاد را با پدر و پسر به دست می ارد. MBDa 399.12
ما حالا گویت در اینه، به طوری معما وی بینیم MBDa 399.13
قورنتیان. MBDa 399.14
ما تیمسالی خدا را، چون در اینه، در افریده های طبیعت و در مناسبت های او با ادمان می بینیم، ولی ان زمان تورا رو به رو می بینیم، میانی ما پرده ی میبینی نخواهد بود. MBDa 399.15
ما در حضور او قرار می گیریم و جلالی چهره ای اورا می بینیم. MBDa 399.16
ان جا فدیه گذاری شده گان به مثلی ان خواهن دانست، که خود دانسته شدند. MBDa 399.17
حسیات های مهربانانه ای محبت و دلسوزی رکه خدا خود در قلبی ادم جای داد، ان جا با طوری از همه زیبا ترین بیان کرده می شوند و رونقی مین بعد می یابند. MBDa 399.18
علاقه ای پاک با موجوداتی مقدس، زندگی متناسب در موجودیتی فرشته گانی سعادت مند و ادمایی صادق در تمامی عصر ها، که لباس های خود را با خونی بره شستند و پاک مردند، رشته های مقدس، که هر خداوند را در اسمان و بر زمین ایفسوسیان(۳:۱۵). MBDa 399.19
یکجایه می پیوندند، همهی این سعادت مندی فدیه گذاری شده گان تشکیل می دهد. MBDa 399.20
ان جا خردی فنا ناپذیر با شوقی بی ذوال معجزه های قوه ی ایجاد کار و اسرار های محبتی فدیه گذاری را پیشی نظر وی ارند. MBDa 399.21
ان جا دشمنی فتنه انگیزی بی رحم، که برای فراموش نمودند خدا به وسوسه می انداخت، نخواهد بود. MBDa 399.22
همه ی قابلیت تا، ملکه ها، و مهارت ها به رونق یابی شروع می کنند؛؛ هر یک استعداد انکشاف می یابد. MBDa 399.23
دانش های اندوخته شپه به خستگی عقلانی و ضعیف شویی قوه های حیاتی مبتلا نمی کنند. MBDa 399.24
ان جا لایحه های از همه بزرگ ترین، نقشه های از همه جدید ترین را عملی نمودن ممکن است؛ ولی بعدی این نیز قله های جدیدی نخواهند بود، که انها را فتح نمودن لازم است؛ معجزه های جدیدی خواهند بود، که شوق و ذوق را به وجود می ارند؛ حقیقت های جدید خواهند بود، که انها را درک نمودن لازم است؛ موضوع های توی تدقیقات خواهند بود، که به کار انداختنی نیرو، عقل، قلب و تن را طلب می کنند. MBDa 400.1
پیشی نظری قومی فدیه گذاری شده ی خدا همه گنجی کاینات برای اموزشی باز می گردد. MBDa 400.2
نفراتی از دامی مرگ رها یافته پروازی فکری خسته شونده را به سیاره های دوری روانه می کنند، که از دیدنی مصیبت انسان سخت اندوهگین می شدند و مجانی هر یک ادم را با سرود های شادیانه خیری مقدم میفتند. MBDa 400.3
ادمان با شوقی بیان ناپذیر به شادی و حکمتی موجودات های گناه کار شده همراه می شوند. MBDa 400.4
گنجی دانش ها و حکمتی خود را، که در طولی عصر های زیادی مشاهده ی اعمالی خداوند از خود نمودند، با ادمان بیان می کنند. MBDa 400.5
انها با نگاهی تیره نا گردیده جلالی افریده ها افتاب، ستاره ها و سیسیتم های اسمانی را، که با ترتیبی مقرر شده در اطرافیان تختی خدا دور می زنند، مشاهده می کنند. MBDa 400.6
در همه ی افریده های نوشته شده است و همه چیز در خود فراوانی قوه ی اورا اشکار می سازد. MBDa 400.7
و سال های به ابدیت سپرده شونده حقیقت های عمیق تر و پور شرف تر را در موردی خدا و مسیح اشکار می سازند. MBDa 400.8
و به اندازه ی افزون شدنی دانش ها، محبت احترام و خوشبختی نیز زیاد می شوند. MBDa 400.9
ادمان در قدری که خدا را بیشتر بشناسند، همان قدر بیشتر از او به وجد می ایند. MBDa 400.10
و وقتی که مسیح پیشی نظری انها ثروتی فدیه گذاری و کامیابی های حریت انگیزی مبارزه ی بزرگراه امام با شیطان اشکار می سازد، قلب های فدیه گذاری شده گان با محبتی باز هم پور حرارت النگه می زنند و انها با ذوقی باز هم بیشتر با عودهای زرین به نواختن می درایند و شماره ی بی حسابی اواز ها به خاری پور زوری ستایش همراه می شوند. MBDa 400.11
و هر افریده ای، که در اسمان، و بر زمین، و در بحر و زیر زمین است، و هر ان چی در انهاست شنیدم که می گفت؛ نشیننده ای تخت بره را برکت و شوکت و جلال و سلطنت باد تا ابد وحی(۵:۱۳). MBDa 400.12
مبارزه ای بزرگ انجام یافت. MBDa 400.13
گناه و گناه کاران دیگر نیستند. MBDa 400.14
تمامی کاینات پاک است. MBDa 400.15
در وجودی تمامی افریده های بی شمار یک نبضی هم اهنگی و شادی می تپد. MBDa 400.16
در تمامی کناره های فضای بی پایان سیلاب های حیات، نور و شادی از ذاتی منبع می گیرند، که همه چیز را تا افریده. MBDa 400.17
از خوردترین اعتام تا بزرگ ترین گلکتیکه همه چیزی جان دار و بی جان در زیبایی تیره نا گردیده و شادی کامل خود چنین ندا می کنند؛ خدا محبت است. MBDa 400.18