مبارزه ای بزرگ

27/40

بابی بیست ونهم—برای چی به گناه و عذاب راه داده شد

پیدایشی گناه و سبب های م حودیتی ان برای بسیاری ها معمای حل نشونده اند ادمان عمل های خرابی اوری بدی را، که ها من غم و اندوه و روح افتادگی می دارند MBDa 268.1

دیده بی اختیار به خود سوال می دهند چی طور ان که خرد، قدرت و محبتش بی نهایت اند می تواند به این راه دهد؟ انها به این اسرار سر فهم رفته نمی توانند ادمان در نافهمی ها و شبهه های خود ان حقیقت های را نمی بینند، که در ملاکی خدا روشن بیان شده اند و برای نجاتی ما تعیین گردیده اند. MBDa 268.2

نفراتی نیز هستند، که کوششی دانستنی سببی موجودیتی گناه را نموده، جد و جهد می کنند به ان چیزی سر فهم بروند که خداوند هیج گاه باز نکرده است، و البته به سوال های خود جواب نفته و به اسیری روحی تنقید و شبهه گردیده، رد کنی کتابی مقدس را با ایمان پذیر بودنی حلی این مساله سفید می کند ادمانی نیز هستند، که شرحی قناعت بخشی مشکلی بزرگی بدی زل از ان سبب پیدا کرده نمی توانند، که روایت و تفسیر های گمراه کننده تعلیماتی کتابی مقدس را عایدی اصلی خداوند طبیعتی حکمرانی او و مناسبتی او به گناه از نظری انها پناه می دهند MBDa 268.3

منطقا اساس ناک کردنی پیدا شوی و معلوماتی گناه ناممکن است با وجودی این پیدایشی و کاملا ریشه کن نمودنی گناه ها را از نظر گذرانیده، تمامی عدالت پروری و مهربانی را که خدا نسبتی بدی نشان می دهد ، به اندازه ای دوره درک نمودن ممکن است MBDa 268.4

کتابی مقدس کاملا روشن تعلیم می دهد، که خدا به هیج وجه برای پیدا شوی گناه جوابگر نیست نه خودرعیانه بر طرف نمودنی فیضی خدا بود، نه عیبی در حکمرانی او، که می توانیستند در اسمان به عصیان اورده رسانند MBDa 268.5

گناه مهمانی نخوانده است، که پیدا شوی انرا با هیج چیز فهماندن ممکن نیست این سیری درک نشونده است، سفید کردنی گناه معنای حمایه نمودنی انرا دارد اگر سببی موجودیتی گناه معلوم یا پیدا شویی ان سفید کرده می شد ان گاه ان دیگر گناه می بود یگانه شرحی امکان پذیری گناه سخنانی کتابی مقدس می باشند گناه ویران کردنی شریعت است گناه در نتیجه ای پیروی به پرنسیپی پیدا می شود، که این پرینسیپ در مخالفتی اشتی ناپذیر با شریعتی بزرگی محبت قرار دارد و حکمرانی الهی در این شریعت اساس می یابد MBDa 268.6

تا پیدایشی بدی در تمامی کاینات اسایشتگی و شادی حکمفرما بود همه چیز در موافقتی کامل با اراده ای افریدگار قرار داشت محبت با خدا از همه چیز بالا و محبت به یکدیگر بی غرضانه و پاک بود MBDa 269.1

مسیح کلام با خدای جاودان یک بود طبیعت و مقصد های انها یک بودند یگانه ذاتی در تمامی کاینات ار همه مقصد های خدا اگاه مسیح بود پدر به واسطه ای مسیح تمامی موجوداتی اسمان را و بر زمین، هر چیزی نمایان و نا نمایان را خواه تخت ها، خواه سلطنت ها خواه سروری ها و خواه حکومتداری ها را او افرید قولصیان 1:16. MBDa 269.2

از بس که اساس حکمرانی خدا شریعتی محبت بود، خوشبختی همه ای موجوداتی افریده شده از ان وابسته بود، که تا چی اندازه پوره انها به پرنسیپ های بزرگی پارسایی ان موافقت می کنند MBDa 269.3

خدا خواهانی ان است، که موجوداتی افریده اش به او از روی محبت خدمت کنند و به او احترامی را بیان نمایند که از درکی با شعور انه ای خصلتی او سرچشمه می ‌‌گیرد MBDa 269.4

او از خدمتی مجبوری هیج گونه حلاوت نمی برد، بنابر این به همه اراده ای ازاد می دهد تا که ادمان توانند اختیارا به او خدمت کنند MBDa 269.5

لیکن موجوداتی یافت شد، که از این ازادی سوی استفاده کرد گناه اولین مراتبه در وجودی ان تولید یافت، که بعد از مسیح دوم بود، ان که از جانبی خدا عزت و احترام می دید، ان که در قدرت و جلال از دیگر ساکنان اسمان بالاتر می ایستاد تا گناه گار شویی خود لیوسیفر یکمین کروبی سایه افکن مقدس و بی عیب بود MBDa 269.6

خداوند چنین می گوید تو نیگینی مکمل پوره گی حکمت و کاملی حسن هستی تو در ادن در باغی خدا بودی لباس های تو با هر گونه سنگی گرانبها معرسه بود MBDa 269.7

تو کروبی بزرگ جسه ای هستی، که با کوهی مقدس جایگیر کردم اندرونی سنگ های اتشین راه می پیمودی تو از روزی افرینیشی خود در راه هایت کامل بودی تا وقتی که معصیتی تو اشکار گردید حیضقیال 28:12_15 MBDa 269.8

لیوسیفر صفت های عالی همگانی ای خصلتی خود را برای برکتی دیگران و ستایشی افریدگار روانه نموده، می توانیستند همیشه از محبت و احترامی اهلی اسمان و اینچنین از لطف و مرحمتی خدا استفاده برد لیکن پیامبر می شود دلی تو از زیبایی تو مغرور شد، تو حکمتی خود را با لطافتی خود نابود کردی حیضقیال 28:17 MBDa 269.9

لیوسیفر اهسته اهسته در نهادی خود میل به برتریت را می پروریدگی شد از بس که تو عقلی خود را در برابری عقلی خدا میگذاری ایت شش و حال ان که در دلی خود می گفتی من به اسمان صعود کرده، کرسی خود را بالاتر از ستاره گانی خدا خواهم گذاشت، و بر کوهی انجمنی خدایان خواهم نشست بر بلندی های ابر ها صعود نموده، مانندی حقی تعالی خواهم شد ایشعیا 14:13، 14 MBDa 269.10

به جای ان که افریده های خدا را به بیشتر از همه دوست داشتنی افریدگاری خود و به اچ صادق بودن باور کناند،لیوسیفر کوشش نمود انها را برای به خود خدمت و سجده کردن مجبور نماید MBDa 269.11

از عزت و احترام های که خدا با انها مسیح را احاطه کرده بود، خواهشی استفاده بردن را نموده، این فرمان فرمای لشکری اسمانی فکری به دست اوردنی حاکمیتی را کرد که تنها به مسیح تعلق دارد MBDa 269.12

تمامی اسمان خرسندی مخصوص را در ان پیدا می کر که جلالی افریدگار را انعکاس کند و خدا را ستایش نماید MBDa 269.13

و تا زمانی که خدا این قدر قدر کرده می شد، همه در ارامی و خوشحالی قرار داشتند لیکن اکنون هم اهنگی اسمان ویران کرده شد خود بالا برداری، خدمت به خود به مقصدی افریدگاری سخت مخالفت نموده، در شعوری انهای که پیش برای شان جلالی خدا در جای اول بود گواهی های بدی دل را تولید می کرد MBDa 269.14

در مشورت های اسمانی از لیوسیفر خواهش می کردند، که اندیشه نماید عیسای مسیح اورا به بزرگی مهربانی و عادلی افریدگار به ان که شریعتی او مقدس و استوار است باور می کناند خود خدا نظام را در اسمان برپا کرده بود، و نسبتی ان بی احترامی نموده لیوسیفر به این عمل افریدگاری خود را بدنام می ساخت و خود را با ورطه لی مرگ می انداخت MBDa 269.15

لیکن همه ای اگاه سازی های که از محبت و مهربانی بی پایان سرچشمه می گرفتند، در نهادی او روحی مقابلت را باز هم سخت تر بر می انگیختند MBDa 270.1

لیوسیفر به حسی حسد امکان داد تا اورا اسیر گرداند و عمل های او هر چی قطعی تر می شدند MBDa 270.2

از بزرگی خود مغرور گردیده، او تشنه ای حاکمیتی عالی بود لیوسیفر به طوری لازمی نرسید که خداوند اورا احاطه کرده بود و به افریدگاری خود برای هدیه های او منت داری بیان نکرد او از برتریتی خود بر همه ای موجوداتی اسمان مغرور گردیده ارزوی با خدا برابر شدن را در قلب می پرورید MBDa 270.3

لشکری اسمانی به او با محبت و احترام مناسبت می کرد انها با خشنودی امر هاس او را اجرا می کردند زیرا که او صاحبی حکمت و جلالی عالی ترین گردانده شده بود لیکن حاکمی اعتراف شده ای اسمانی عیسای مسیح بود، که در ب اب سالم پدر صاحبی حاکمیت و قدرت بود عیسای مسیح در همه ای مشورت های خدا اشتراک می کرد، در حالی که مقصد های خدا به لیوسیفر اشکار نبودند MBDa 270.4

برای چی حاکمیتی عالی باید به مسیح تعلق داشته باشند، از خود می پرسید این فرشته لی پور اقتدار برای چی او از من، از لیوسیفر بالاست؟ MBDa 270.5

لیوسیفر جای خود را در نزدیکی ی خدا ترک کرده، به پهن نمودنی روحی ناراضی در میانی فرشته گان شروع کرد خود را با اسرار انگیزی پوشیده احاطه کرده و مقصد های اصلی خود را در زیری نقابی احترامی عمیق به خدا پنهان نموده و به طوری روشن بیان کرده، که قانون های که موجوداتی اسمانی به انها اطاعت می کنند مجموعی محدودیت های کاملا نا لازم اند MBDa 270.6

کوشش می کرد نسبتی این قانون ها نارضایتی را به میان بیارد از بس که فرشته ها از روی طبیعت خود مقدس اند تعلیم می داد او پس انها باید به میل و خواهشی اراده ای خود پیروی کنند کوشش نسبتی خود به میان اوردنی دلسوزی را نموده، چنین وانمود می کرد که گویا خدا عیسای مسیح را به عزت و احترامی های ترین سرفراز گردانده نسبت به او بی عدالتانه رفتار نموده است MBDa 270.7

او اثبات می کرد، که برای به دست اوردنی حاکمیتی بیشتر و مقامی بلند تر نه از برای خدا بالا برداری جهد مس کند بلکه برای ان که به همه ای اهلی اسمان حاکمیتی به درجه ای بلند تر رسیدن را بدهد MBDa 270.8

خداوند در مهربانی بزرگی خود نسبتی لیوسیفر پور صبری نشان می داد لیوسیفر، که روحی ناراضی را پهن می کرد، از مقامی بلندی خود درحال محروم کرده نشد و حتا ان زمانی هم انرا از دست نداد که طلبات های غیر قانونی خود را در نزدی فرشته گانی خود را در نزدی فرشته گانی صادق پیشنهاد کردن گرفت او مدتی دراز در اسمان ماند MBDa 270.9

مراتبه ای زیاد امرزش را با شرطی توبه کردن و فروتن شدت پیشنهاد نمودند تمامی کوشش های محبت و خردی بی انتها به ان روانه شده بودند، تا که او گمراهی هایش را اشکار سازد تا ان زمان در اسمان روحی نزاع و جنجال نا معلوم بود در اغاز خودی لیوسیفر هم نمی فهمید که او به سوی کدام ورطه قدم می زند MBDa 270.10

طبیعتی اصلی حیات های خود را درک نمی کرد لیکن وقتی به او نشان داده شد، که برای نارضایتی ها اساس نیست، لیوسیفر باوری حاصل کرد، که او نا حق است و طلبات های خدا عادلانه اند MBDa 270.11

او باید در نزدی تمامی اسمان اینرا اعتراف می کرد، و اگر چنین رفتار می نمود ان گاه می توانیست خود و فرشته گانی زیاد را نجات دهد در ان زمان او هنوز تا یک اندازه ای به خدا صادق بود گر چندی که او از موقعی خود، کروبی سایه افکن محروم می شد، با وجودی این، اگر اختیارا به نزدی خدا برگشته، خردی افرید گار را اعتراف می کرد و از مقامی که برای او در نقشه ای بزرگی خدا جدا شده است، قناعت می نمود ان گاه در حقوق های پیشینه ای خود برقرار می گردید MBDa 270.12

لیکن خود پرستی به او امکاناتی اطاعت کردن را نداد او نقطه ای نظر و عمل های خود را ثابت قدمانه حمایه کرده و در هیج چیز گناه گار نبودنی خود را اثبات نموده، بی بازگشت به راهی مبارزه ای بزرگ با افریدگاری خود وارد شد MBDa 270.13

و تمامی عقلی برجسته ای خود را به وسوسه ای فرشته گانی روانه نمود، که در زیری رهبری اش قرار داشتن حتا اگاه سازی ها و مصلحت های مسیح به منفعتی نقشه های خاینانه ای او نادرست معنی داد شده بودند MBDa 270.14

به ادعای که اورا بغایت دوست می داشتند، شیطان در باره ری بی عدالتی نسبتی او نشان داده شده به جای نداشتنی توجهی لازمی به محدود کنی های غیری قانونی و دغلانه ای ازادی او شکایت می کرد MBDa 270.15

سخنانی مسیح را نادرست معنی داد نموده و به نیرنگ های گوناگون و تهمتی روی راست رو اورده، عیسای مسیح را در مقصدی در نزدی اهلی اسمان شرمنده نمودنی خود عیب دار می کرد MBDa 270.16

او کوشش می کرد مخالفت های خود را با فرشته گانی به خدا صادق پیشنهاد دروغی کند همه ای ان فرشته گانی را که به وسوسه انداختن و به جانبی خود جلب نمودن شان به او میسر نگردید، شیطان در بی پروایی نسبت به منفعت های اهلی اسمان گناه گار می کرد ان فرشته گانی را که به خدا صادق ماندند در ان عمل های گناه گار می کرد که خود انها را صادر می نمود و برای ان که دیگران را باور کناند، که خدا نسبت به او نا حق است شیطان به نادرست معنی داد نمودنی سخنان و عمل های افریدگار شروع کرد MBDa 270.17

سیاستی مکارانه ای او از ان عبارت بود تا که با یاری دسیسه های گوناگون در میانی فرشته گان تخمی پریشانی را بکارد و نسبتی مقصد های خدا حیرانی را به میان بسازد همه چیزی ساده را او اسرار امیز مس کرد و امر های روشن و واضحی واجب الوجود را ماهرانه نادرست معنی داد نموده، به انها سایه شبهه می افکند MBDa 271.1

مقامی بلندی او شریک دستی او به حکمرانی الهی به همه ای فکر هایش قوه ای باز هم زیاد تر می بخشیدند و بسیاری ها فریخته گردید به عصیان به مقابلی حاکمیتی اسمانی همراه شدند MBDa 271.2

خدا در خردمندی خود به شیطان امکانیتی دوام دادنی فعالیتش را تا زمانی داد، که روحی ناراضی به عصبانی اشکارا تبدیل یافت این برای ان ضرور بود تا که نقشه های او پوره اشکار گردند و همه ماهیتی اصلی و نادرستی انها را بیبینند MBDa 271.3

لیوسیفر که کروبی تهدید شده بود و مقامی بلند را اشغال می کرد دوست داشته ای اهلی اسمان بود و به انها تاثیری سخت می رساند خداوند نه تنها اهلی اسمان، بلکه همه ای سیاره های افریده ای، خود را اداره می کرد MBDa 271.4

و شیطان امید داشت، که اگر به عصبانی خود جلب نمودنی فرشه جانی اسمانی به او میسر می گردد، انگاه او دیگر سیاره ها را نیز به وسوسه می اندازد MBDa 271.5

به حیله و نیرنگ رو اورده، دلیل های خود را خیلی چالاکانه و ماهرانه به راه می ماند قوه ای وسوسه اش خیلی بزرگ بود، و لباسی دروغی را به بر کرده، به موفقیت نایل گشت حتا فرشته گانی صادق به طوری پوره نمی توانیستند خصلتی اورا درک کنند و بفهمند که عمل های او به چی نتیجه ها اورده می رسانند MBDa 271.6

شیطان انچنان مقامی بلندی را اشغال می کرد، و همه ای عمل های او با چنین اسرار انگیزی پوشیده فرا گرفته شده بودند که برای فرشته گانی درک نمودنی ماهیتی اصلی فعالیتی او خیلی مشکل بود تا زمانی پخته رسیدنی گناه فهمیدن مشکل بود، که ان به کدام عاقبت های مرگ اور اورده می رساند MBDa 271.7

تا ان زمان هیج چیزی به این مانندی در تمامی کایناتی خدا وجود نداشت، و موجوداتی مقدس در موردش طبیعت و مکاری گناه هیج تصوراتی نداشتند انها عاقبت های دهشت اور را که از ویران کنی شریعتی الهی سرچشمه می گیرند تصور کرده نمی توانیستند شیطان در ابتدا مقصد های خود را در زیری پرده ای صداقت به خدا پنهان می کرد او اثبات می کرد، که کوششی استوار و پور زوری گرداندنی جلالی خدا، مستحکم نمودنی حکمرانی و اعتبار و نفوذی او و به خوشبختی اهلی اسمان مساعدت نمودن را می کند زهری ناراضی را در شوری فرشته گانی زبردستی خود قطره قطره جای کرده، با صنعتی بزرگترین خود را چنین وانمود می کرد که گویا با تمامی قوه کوششی برطرف نمودنی این نارضایتی می کند در ضرورتی تغییر دادنی شرطها و قانون های حکمرانی خدا ایستاده گردی نموده، شیطان می فهماند که تنها با همین راه رضایت را در اسمان نگاه داشتن ممکن است MBDa 271.8

خداوند به ضدی گناه تنها با پارسایی و حقیقت مبارزه برده می توانیست شیطان باشد ان چیزی را استفاده می برد، که خدا به ان رو اورده نمی توانیست، خوش امد و دروغی را با تصدیقی ان که خداوند اهلی اسمان را به قانون ها و فرایض های خود تابع نمود و تابعیت و اطاعت را از همه افریده های خود طلب کرده، کوششی خودستادیش نمایی را می کرد، شیطان می کوشید کلامی خدا را نادرست معنی داد کند و نقشه ای حکمرانی خدا را به فرشته گان اشتباهی پیشنهاد نماید MBDa 271.9

بنابر این به همه اهلی اسمان و اینچنین به سیاره های دیگر نیز نشان دادنی عادلانه بودنی حکمرانی خدا و کامل بودنی شریعتی او ضرور بود شیطان خود را چنین وانمود می کرد، که او گویا برای منفعتی کاینات غمخواری می کند بنا بر این همه باید خصلتی اصلی و مقصد های اساسی این غصب کننده را می فهمیدند و برای ان ان که او خودش را با گناه هایش فاش کند، وقتی معین لازم بود MBDa 271.10

در جدای که شیطان در اسمان به میان اورد، او شریعت و حکمرانی خدا را عیبدار می کرد او اظهار کرد، که همه چیزی بد نتیجه ای رهبری خدا است، و مقصدی یگانه ای او مکمل گرداندنی فرایض های خدا می باشد MBDa 271.11

بنا بر این ضرور بود، تا که او طبیعتی دعوا های خود را اشکار نماید و تغیرات های پیشنهاد نموده ای خود را عاید به شریعتی خدا در عمل نشان دهد شیطان را باید رفتار های خودش محکوم می کردند او از ابتدا بیان می کرد، که عصیان گر نیست در نزدی تمامی کاینات این فریب گر را فاش نمودن لازم بود MBDa 271.12

حتا در ان وقتی که قرار داده شد، که شیطان نباید دیگر در اسمان بماند، خردی بی انتها اورا نیست نکرد از بس که خدا تنها خدمتی در محبت اساس یافته را قبول می کند، پس صداقتی افریده های او می توانیست تنها در عدالت پروری و نیکی او اساس می یابد اگر خدا شیطان را نیست می کرد، اهلی اسمان و دیگر سیاره ها، که قابلیتی درک نمودنی طبیعتی گناه و عاقبت های انرا نداشتند، نمی توانیستند خدا را عدالت پرور و مهربان بشمارند اگر شیطان را درحال نیست می کردند MBDa 271.13

ان گاه اهلی اسمان و دیگر سیاره ها به خداوند نه از روی محبت، بلکه از روی ترس خدمت می کردند و عصیان گر پوره مغلوب کرده نمی شد و ریشه کن کردنی روحی عصیان میسر نمی گشت MBDa 272.1

بدی باید پخته می رسید برای منفعتی تمامی کاینات به شیطان امکانیت دادن لازم بود، که پرنسیپ هایش را بیشتر انکشاف دهد، تا که عیبدار کنی های او به مقابلی حکمرانی خدا در نزدی موجودات های افریده شده در نمودی اصلی شان اشکار گردند، ان زمان عدالت پروری خداوند، مهربانی و استواری شریعتی او بی یگان، شبهه، به طوری جاودانه پایدار می ماندند MBDa 272.2

در تمامی عصر های اینده عصیانی شیطان باید برای کاینات سبق، شهادتی جاودانه در باره ای طبیعت گناه و عاقبت های دهشت اوری ان باشد عمل های شیطان و تاثیری او همه به فرشته گان و هم به ادمان باید نشان می دادند، که بی احترامی نسبتی حاکمیتی خدا به چی اورده می رساند MBDa 272.3

همه ای این باید باید از ان شهادت مس داد، که نیکو احوالی همه ای موجوداتی افریده ای خداوند به رعایه ای شریعتی خدا، به پیروی به پرنسیپ های الهی وابستگی دارد MBDa 272.4

همین طور، این عصیانی دهشت اور چشمانی موجوداتی با خرد را به طبیعتی اصلی گناه باز کرده، باید به بی خطری مساعدت مس کرد و برای تمامی موجوداتی مقدس اگاهی جاودانه گردیده، از صادر کنی گناه و عذاب و جزای ناپذیر نگاه می داشت MBDa 272.5

فریب گری بزرگ تا انجام یافتنی مبارزه در اسمان، سفید نمودنی خود را دوام می داد وقتی معلوم شد، که شیطان با فرشته گام به او همفکر از مسکن های با سعادت رانده می شوند، ان وقت پیشوای عصیان گر نفرتی خود را به شریعتی خدا اشکارا بیان نمود او فکری خود را تکرار نمود، که فرشته ها به هیج یگانه نظارت از بالای خود احتیاج ندارند، بلکه باید از روی اراده ای خود عمل کند، همیشه انها را به اجرای عمل هاس نیک وادار می کند MBDa 272.6

او بیان نمود، که احکامی خدا ازادی انها را محدود می کنند، و نیست نمودنی شریعت ضرور این، تا که لشکری اسمانی از زنجیر های ان ازاد گردیده به موقعی باز هم بلند تر و پور شرف رسیده تواند MBDa 272.7

شیطان و جانبدارانی او با یک او از همه ای عیب را برای عصیانی خود به گردنی مسیح گذاشته، بیان نمودند که اگر انها را سرزنش نمی کردند، انها هیج وقت عصیان نمی برداشتند با خدا سیتیز جویی کرده و در بی اطاعتی خود ایستاده گری نموده، کوششی بی نتیجه ای سرنگون نمودنی حاکمیتی خدا را عملی ساخته، در برابری این خود را قربانی های بی گناهی حاکمیتی ظالمانه تصویر کرده، فریب گری بزرگ و پیروانی او در اخر از اسمان رانده شدند MBDa 272.8

خودی همان روحی که سبب گرایی عصیان در اسمان گردیده بود، تا امروز عصیان گران را در روزس زمین الهام می بخشد شیطان در کسانی ادمان همان سیاست را پیش می برد، که هنگامی به وسوسه انداختند فرشته گان به کار برده بود روحی او امروز نیز در قلبی اسمانی سرکش حکمران است MBDa 272.9

انها به مانندی شیطان کوششی نیست نمودنی محدودیت های شریعتی خدا را می کنند و به اونایی که فرایض های انرا ویران می نمایند ازادی را وعده می دهد MBDa 272.10

فاش کنی در گناه همان روحی نفرت و مقابلی را به میان می اورد وقتی که مژده های فاش کننده از جانبی خدا وجدان را بیدار می کنند شیطان ادمان را وادار می کند که خود را پاک کنند و همدردی و دستگیری را از اطرافیان جویا شوند، به ان جای که ادمان خطا های خود را اصلاح کنند، انها به مقابلی فاش کننده ای خود برامد می کنند، که گویا او یگانه سببی ناخوشی به میان امده می باشد از زمانی هابلی پارسا تا زمانی ما اینچنین مناسبت نسبتی همه ای ان نگرانی نشان داده می شود، که جرعتی محکوم نمودنی گناه را می کنند MBDa 272.11

چون در اسمان عمل نموده و تصوراتی دروغی را در باره ای خداوند چون ظالمی بی رحم و سنگ دل به میان اورده، شیطان ادمان را به گناه مایل گرداند و در این عملی خود موافق گردیده، اعلام نموده، که طلبات های نا عادلانه ای خدا انسان را به گناه گاری اورده اند، به مصلی ان که در زمانی این طلبات ها اورا به عصیان برداشتن وادار نمودند MBDa 272.12

لیکن خدا اصلی خود را این طور اشکار می کند خداوند، خدای رحیم و کریم، یابی را و پور از احسان و وفا، که مرحمت را برای حاضر نسلی نگاه می دارد گناه و معصیت و خطا را می بخشد خروج 34:6، 7 MBDa 272.13

خدا با پیش نمودنی شیطان از اسمان عدالت پرور بودنی خود را تصدیق نمود پس با این شرفی تختی خود را نگاه داشت لیکن وقتی که ادم به وسوسه ای این روحی مسلک فروش افتاده گناه کرد، خدا از محبتی خود با ان شهادت داد، که عیسای مسیح را برای نسلی گناه گاری انسانیت به مرگ داد خداوند در این عمل همه ای هستی خود را اشکار کرد صلیب دلیلی پورقوتی ان است که راهی گناه را انتخاب نمودنی شیطان به هیج وجه نتیجه ای عیب و نقصان ها در حکمرانی خدا نیست MBDa 272.14

در مبارزه ای میانی مسیح و شیطان، که هنگامی خدمتی زمینی نجات دهنده به عمل امده بود، فریبگری بزرگ به طوری پوره خود را اشکار کرد هیج چیزی نمی توانیست با چنین تاثیر بخشی زیاد فرشته گان اسمانی را از شیطان دور سازد، تمامی کایناتی صادق مانده را به رو گرداندن از او مجبور سازد، چون حمله های بی رحمانه ای او به فدیه گذاری جهان MBDa 273.1

کفر گویی بی شرمانه ای شیطان، که از مسیح سجده کردن را طلب کرد، لاف زنی خود پسندانه ای او وقتی که عیسای مسیح را در کنگره ای معبد و قله ای کوه گذاشت مقصدی بدخشمانه ای او که در پیشنهادی از بلندی سردرگم کننده خود را به پایان پرتافتنی مسیح اشکار شد MBDa 273.2

عصبی پور زور، که مسیح را در اخر تعقیب نموده برای از یک جا به جای دیگر رفتن مجبور می کرد در اخر تاثیری او به قلب های روحانیان و خلق، که در نتیجه ای ان محبتی اورا را کرده دیوانه وار فریاد می زدند MBDa 273.3

او را مصلوب کن، مصلوب کن MBDa 273.4

همه ای این در تمامی کاینات حیرانی و خشم را به میان اورد MBDa 273.5

محض شیطان جهان را به رد نمودنی مسیح وادار کرد شیطان تمامی قوه و مکاری خود را استفاده برد، تا که عیسای مسیح را نیست کند، زیرا او نی دید، که مرحمت و محبتی نجات دهنده دلسوزی و لطف و مرحمتی نوازش کارانه ای او به جهان خصلتی خداوند را اشکار می سازند MBDa 273.6

به مقابلی هر یک سخنی عیسای مسیح مبارزه می برد و ادمان را چون اصلحه ای خود استفاده می کرد، تا که زندگی نجات دهنده را پور از عذاب و مشقت و غم و اندوه گرداند سخنانی دروغی و مکاری شیطان، که با یاری انها کوشش می کرد به کاری مسیح مانعه ایجاد کند، نفرت، که به واسطه ی ادمانی بی اطاعت نشان داده می شد، MBDa 273.7

عیب دار کنی های بی رحمانه در حقی ان که زندگی اش نمونه ای بی نظیری نیکو کاری و پرهیزگاری بود، همه ای این از تشنگی قصاصی عمیق ریشه دوانده بیرون می امد MBDa 273.8

تماما اسمان، که با اضطرابی خاموشانه فرا گرفته شده بود، از ان نظارت می کرد، که چی طور در جالتاجا عیسای مسیح را اتشی دهشت انگیزی مدتی دراز نگاه داشته شده ای حسد، بدبینی نفرت و قصاص سوزاند MBDa 273.9

بعد ان که قربانی بزرگ اورده شد، عیسای مسیح به اسمان صعود کرده ، تا زمانی به پدر رساند وی خواهش خود می خواهم انهای که به من دادی، در ان جای که من می باشم، با من باشند MBDa 273.10

از فرشته ها سجده را قبول کردن نخواست یوهنا17:24 MBDa 273.11

و از تختی پدر جوابی صدا داد، که سرش را از محبت و قوه ای تصویر ناپذیر بود و بگذار همه ای فرشته گام خدا اورا پرستش کنند عبریان 1:6 MBDa 273.12

در عیسای مسیح یگان داغ نبود تحقیر شویی او انجام یافت قربانی او قبول کرده شد و به او نامی داده شد بالاتر از هر نام MBDa 273.13

اکنون گناهی شیطان را پاک کردن ممکن نبود او ماهیتی اصلی دروغی و قاتل بودنی خود را اشکار کرد اکنون روشن گشت ، که خودی همان روحی که شیطان به واسطه ای ام ادمانی در زیری دستی خود قرار داشته رل رهبری می کرد، در میانی اهلی اسمان نیز ظاهر شده می توانیست MBDa 273.14

او تصدیق می کرد، که ویران کنی شریعتی خدا به اهلی کاینات ازادی می اورد و انها را بالا می بردارد، لیکن چی طوری که اکنون روشن گشت، این عمل انها را تنها به اسیری و پست فطرتی اورده می رساند MBDa 273.15

تهمتی شیطان نسبتی خصلت و حکمرانی خدا در نمودی اصلی اشکار شد شیطان خدا را در ان عیبدار مس کرد، که او از افریده های خود تابعت و اطاعت کاری را طلب نموده به انها اراده ای خود را زورا بار می نمود و سوی خود ستایش سازی کوشش می کرد MBDa 273.16

دیگران را به دست کشی از منفعت ها دعوت نموده، خودی افریدیم هیج چیز را قربان نمی کرد اکنون باشد همه دیده اند، که برای نجاتی نسلی گناه گار حاکمی کاینات یکی از بزرگترین قربانی ها را فدا کرد، که تنها محبت به اوردن ان قابل است, MBDa 273.17

چون که خدا در مسیح اهلی جهان را با خود مسالحه داد دو قورنتیان 5:19 MBDa 273.18

اینچنین همه دیدند، که چی گونه لیوسیفر سوی عزت و احترام و حاکمیتی عالی کوشش نموده، در را برای گناه باز کرد، مسیح باشد برای نیست کردنی گناه خود را فروتن نموده تا دمی مرگ اطاعت کار گشت که او پرنسیپ های عصیان را قبول نمی کند خدا نشان داد MBDa 274.1

تمامی اهلی اسمان عدالت پروری اورا دیدن که هم در محکوم کنی شیطان و هم در فدیه گذاری جانی انسان اشکار شد لیوسیفر بیان کرد، که اگر شریعتی خدا تغییر ناپذیر باشد و ویران کننده ای شریعت باید به طوری همیشه از مرحمتی افریدگار محروم کرده شود MBDa 274.2

او تصدیق مس کرد، که انسانیت گناه گار فدیه گذاری شده نمی تواند، بنابر این تعمه ای قانونی او می باشد ولی مرگ مسیح به منفعتی انسان چنین دلیلی گردید، که رد کردنی ان ناممکن است MBDa 274.3

جزای از روی شریعت مقرر شده به دوشی ذاتی افتاد، که با خدا برابر بود، و اکنون انسان می تواند پاکسریشتی مسیح زل قبول کنند و با زندگی خاکسارانه و پرهیزگارانه از مبارزه غالب براید، چی طوری که عیسای مسیح بر قدرتی شیطان تن تنه کرده بود همین طور خدا پاک و حق و پاک کننده ای همه ای ان اشخاصی است، که به عیسای مسیح ایمان دارند MBDa 274.4

لیکن مسیح به زمین نه تنها برای ان امده بود، که به بدلی عذاب ها و مرگ انسان را فدیه گذاری کند اورا لازم بود، که شریعت را بزرگ و شهرتیار گرداند و نه تنها برای ان که ساکنان زمین به او با عزت و احترامی لازمی مناسبت کنند، بلکه به همه ای سیاره های مسکن گزین در کاینات اثبات نماید، که شریعت تغییر ناپذیر است اگر بیکار نمودنی فرایض های شریعت ممکن می بود، ان گاه عیسای مسیح را نجات نمی بود، که جانی خود برای فدیه گذاری ویران کننده گانی ان قربان کند مرگی مسیح تغییر ناپذیر بودنی شریعت را اثبات می کند و این قربانی که خدا و عیسای مسیح را محبتی بی انتها به گناه کاران به اجرای ان وادار نمود، به تمام کاینات از ان شهادت می دهد، که عدالت و مرحمت اساسی شریعت و حکمرانی خداوند می باشند MBDa 274.5

تنها این نقشه ای فدیه گذاری و نه چیزی کمتری توانیست حقیقت را در موردی خصلتی خدا برقرار نماید MBDa 274.6

در داوری اخرین معلوم کرده می شود، که برای پیدایشی گناه هیج سببی نیست وقتی که داوری تمامی زمین از شیطان به این سوال برای چی تو به مقابلی من بر خواستی و بنده گانی ملکوتی مرا بردی؟ MBDa 274.7

جواب طلب می کند، سبب گاری گناه برای پاک کنی خود چیزی گفته نمی تواند هیج کس نفری گفته نمی تواند و تمامی لشکری عصیان گر از سخن گفتن باز می ماند MBDa 274.8

صلیبی جالتاجا استواری شریعت را تصدیق می کند و به تمامی کاینات نشان می دهد، که جزای گناه مرگ است MBDa 274.9

ندای پیش مرگی نجات دهنده اجرا شد برای شیطان چون حکمی مرگ صدا داد نتیجه ای مبارزه ای بزرگ که این قدر وقت دوام کرد معین شد، و ریشه کن کنی پوره ا ی بدی امکان پذیر گردید MBDa 274.10

عیسای مسیح از دری قرار گذشت، تا که به واسطه ای مرگ صاحبش قدرتی مرگ را یعنی لباس را نابود نماید عبریان 2:14 MBDa 274.11

خواهشی لیوسیفر، که می خواست، از همه بالاتر باشد در سخنانی زیرین افاده یافته بود کرسی خود را بالاتر از ستاره گانی خدا خواهم گذاشت مانندی حقی تعالی خواهم شد ایشعیا 14:13، 14 MBDa 274.12

خداوند می گوید من تو را بر روی زمین خاکستر خواهم گرداند و تا ابدی دیگر نخواهی بود حیضقیال 28:18، 19 MBDa 274.13

وقتی روزی که مثلی تنور فروزان است، می اید و همه ای نا انصافان و همه ای بدکاران مثلی خس خواهد بود، و ان روزی که می اید انها را خواهد سوزانید می گوید خداوندی لشکر ها، به طوری که برای انها ریشه ای و شاخه ای باقی نخواهد گذاشت ملاقی ۴:۱. MBDa 274.14

تمامی کاینات چی بودنی گناه و چگونگی عاقبت های انرا می بیند به طوری پوره نیست نمودنی گناه، که اگر ان در ابتدا به جا اورده می شد، فرشته گان را به ترس گرفتار می کرد و به خداوند بدنامی می اورد، اکنون اثباتی محبتی او می گردد و اورا در نزدی اهلی کاینات، که از اجرای اراده ای او حلاوتی عالی ترین را می چشند و در قلب های انها شریعتی او نقش بسته است، بالا می بردارد. MBDa 274.15

بدی اگر هیج گاه پیدا نمی شود کلامی خدا می گوید : MBDa 275.1

و مصیبت برای دیگر به میان نخواهد امد نهم ۱:۹ MBDa 275.2

شریعتی خدا، که شیطان را انرا چون توقی غلامی تصویر نمود، شریعتی ازادی شمرده خواهد شد MBDa 275.3

افریده های سنجیده شده و به سنجش تاب اورده دیگر هیج گاه در صداقتی خود به ذاتی که او در نزدی انها با تمامی محبتی درک نشونده و خردی بی انتها خود به اندازه ای پوره اشکار شد، ضعیف نمی گردد MBDa 275.4