Polska Biblia

649/1189

Przypowieści 21

1 Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

2 Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

3 Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

4 Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

5 Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

6 Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

7 Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

8 Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

9 Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

10 Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

11 Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

12 Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

13 Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

14 Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

15 Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

16 Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

17 Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

18 Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

19 Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

20 Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

22 Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

24 Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

25 Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

26 Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

27 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

28 Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

29 Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

30 Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

31 Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.