Polska Biblia

631/1189

Przypowieści 3

1 Synu mój! nie zapominaj zakonu mego, a przykazań moich niech strzeże serce twoje.

2 Boć długości dni i lat żywota, i pokoju przyczynią.

3 Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają; uwiąż je u szyi twojej, napisz je na tablicy serca twojego.

4 Tedy znajdziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkiemi.

5 Ufaj w Panu ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegaj.

6 We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.

7 Nie bądź mądrym sam u siebie; ale się bój Pana, a odstąp od złego.

8 To będzie zdrowiem żywotowi twemu, a odwilżeniem kościom twoim.

9 Czcij Pana z majętności twojej, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.

10 A gumna twoje napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoje rozpadać się będą.

11 Synu mój! karania Pańskiego nie odrzucaj, i nie uprzykrzaj sobie ćwiczenia jego.

12 Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.

13 Błogosławiony człowiek, który znajduje mądrość, i człowiek, który dostanie roztropności.

14 Bo lepiej nią kupczyć, niżeli kupczyć srebrem: owszem pożyteczniejszy nad złoto dochód jej.

15 Droższa jest nad perły, a wszystkie najmilsze rzeczy twoje nie zrównają się z nią.

16 Przedłużenie dni w prawicy jej, a w lewicy jej bogactwa i zacność.

17 Drogi jej rozkoszne, i wszystkie ścieszki jej spokojne.

18 Drzewem żywota jest tym, którzyby się jej chwycili; a którzy się jej trzymają, są błogosławionymi.

19 Pan mądrością ugruntował ziemię, a roztropnością umocnił niebiosa.

20 Umiejętnością jego rozstąpiły się przepaści, a obłoki rosą kropią.

21 Synu mój! niech to nie odstępuje od oczów twych: strzeż prawdziwej mądrości i roztropności;

22 I będą żywotem duszy twojej, a ozdobą szyi twojej.

23 Tedy będziesz chodził bezpiecznie droga twoją, a noga twoja nie potknie się.

24 Jeźli się układziesz, nie będziesz się lękał; a gdy się uspokoisz, wdzięczny będzie sen twój.

25 Nie ulękniesz się strachu nagłego, ani spustoszenia bezbożników, gdy przyjdzie.

26 Albowiem Pan będzie ufaniem twojem, a nogi twojej będzie strzegł od samołówki.

27 Nie zbraniaj się dobrze czynić potrzebującemu, gdy cię na to stanie, abyś dobrze czynił.

28 Nie mów bliźniemu twemu: Idź, a wróć się, a jutroć dam; gdyż to masz u siebie.

29 Nie knuj złego przeciwko bliźniemu twemu, gdyż on z tobą dowiernie mieszka.

30 Nie wadź się z człowiekiem bez przyczyny, jeźliżeć nic złego nie wyrządził.

31 Nie zajrzyj mężowi gwałt czyniącemu, a nie obieraj żadnej drogi jego.

32 Albowiem przewrotny jest obrzydliwością przed Panem; ale z szczerymi tajemnica jego;

33 Przeklęstwo Pańskie jest w domu niezbożnika; ale przybytkowi sprawiedliwych błogosławi,

34 Ponieważ on szydzi z pośmiewców, ale pokornym łaskę daje.

35 Mądrzy dziedzicznie sławę osiędą, ale głupi odniosą zelżywość.