Polska Biblia

618/1189

Psalmów 140

1 140.1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. 140.2 Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;

2 140.3 Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzień zbierają się na wojnę.

3 140.4 Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.

4 140.5 Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.

5 140.6 Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.

6 140.7 Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.

7 140.8 O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy!

8 140.9 Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.

9 140.10 A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.

10 140.11 Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.

11 140.12 Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.

12 140.13 Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.

13 140.14 A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.