Polska Biblia

589/1189

Psalmów 111

1 Halleluja. Będę wysławiał Pana całem sercem w radzie szczerych, i w zgromadzeniu.

2 Wielkie sprawy Pańskie, jawne u wszystkich, którzy się w nich kochają.

3 Chwalebne i ozdobne dzieło jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

4 Pamiątkę cudów swoich uczynił miłosierny a litościwy Pan.

5 Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamiętając wiecznie na przymierze swoje.

6 Moc spraw swoich oznajmił ludowi swemu, dawszy im dziedzictwo pogan.

7 Uczynki rąk jego prawda i sąd; nieodmienne są wszystkie przykazania jego,

8 Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i w szczerości.

9 Wykupienie posławszy ludowi swemu, przykazał na wieki strzedź przymierza swego; święte i straszne jest imię jego.

10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska; rozumu dobrego nabywają wszyscy, którzy rozkazanie Pańskie czyną; chwała jego trwa na wieki.