Polska Biblia

566/1189

Psalmów 88

1 88.1 Pieśń a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka. 88.2 Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.

2 88.3 Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoń ucha twego do wołania mego.

3 88.4 Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu.

4 88.5 Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.

5 88.6 Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.

6 88.7 Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.

7 88.8 Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. Sela.

8 88.9 Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.

9 88.10 Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzień, wyciągając do ciebie ręce moje.

10 88.11 Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? Sela.

11 88.12 Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?

12 88.13 Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?

13 88.14 Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.

14 88.15 Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?

15 88.16 Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.

16 88.17 Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.

17 88.18 Ogarniają mię jako woda przez cały dzień; otaczają mię gromadno.

18 88.19 Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.