Polska Biblia

Psalmów 84

1 84.1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. 84.2 O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!

2 84.3 Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.

3 84.4 Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!

4 84.5 Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. Sela.

5 84.6 Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.

6 84.7 Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.

7 84.8 I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.

8 84.9 O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela.

9 84.10 O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.

10 84.11 Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.

11 84.12 Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności.

12 84.13 Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.