Życie i działanie Ellen G. White

Otwarcie Australijskiej Szkoły Biblijnej

Podczas zimy 1892 roku E. White obserwowała z największym zainteresowaniem wysiłki czynione dla otwarcia wspomnianej szkoły. W kwietniu zapytała się braci odpowiedzialnych w Ameryce by rozpoznać jakie są możliwości w przyszłości aby dostarczyć środki do szkolenia dużej liczby pracowników, którzy mogliby wkroczyć na nasze obszary. “Jakaż duża liczba ludzi nigdy nie była ostrzeżona”, napisała: “Czy jest słuszne aby wielka obfitość świadków i pracowników była w pracy w Ameryce podczas gdy tu jest brak dobrych pracowników? Gdzie są Boży misjonarze?” ZD 335.3

“Naszym polem jest świat”, powiedziała, “Zbawiciel rozkazał uczniom rozpocząć pracę w Jerozolimie, przejść Judeę i Samarię aż do najdalszych części ziemi. Tylko mała liczba ludzi zaakceptowała nauki ale posłańcy zanieśli poselstwo szybko z miejsca na miejsce, z kraju do kraju, wywyższając ewangelię we wszystkich, bliskich i dalekich miejscach ziemi”. ZD 336.1

W czerwcu komitet zajmujący się sprawą rozwoju oświadczył że na St. Kilda ulicy w Melbourne znajdują się dwa duże domy w George's Terrace, zostały one wynajęte dla szkoły. ZD 336.2

Na początku sierpnia brat L. J. Rousseau wraz z żoną przybyli z Ameryki a 24. sierpnia rozpoczął się 16-tygodniowy kurs. Nauczycielami byli starszy Rousseau, pomocnicy w zwykłych przedmiotach, pani Starr, przełożona. Wkrótce było 24 studentów. Prawie wszyscy byli dorośli. Dwunastu było głosicielami lub przygotowywali się do tej pracy. Połowa z pozostałej dwunastki była pracownikami w różnych innych działach chrześcijańskiej służby. ZD 336.3

W dniu otwarcia krótkie przemówienie wygłosili kaz. DanielIs, Tenney, Starr, White, Rousseau a także E. White, która w swych uwagach zarysowała z jasnością obszerne pole działania szkoły wyznaniowej oraz żywy związek z zadaniem ostatecznej pracy Boga na ziemi, którą trzeba wykonać bez zwłoki. Ale jej specjalnym poleceniem, które wywarło wrażenie na umysłach nauczycieli i studentach, był fakt że Bóg w swej opatrzności otwiera kraj po kraju przed swymi heroldami Onego ukrzyżowanego i że w tych krajach gdzie głoszona jest ewangelia szczere serce gorliwie szuka źródła zbawiającej prawdy. ZD 336.4

“Plany i praca ludzka”, powiedziała “nie dotrzymują kroku Bogu i dlatego też niektórzy w tych krajach oświadczając że wierzą w prawdę opierają się na swoim stanowisku: “Nie chcemy twojej drogi, Panie, ale mamy własną drogę”. Wielu jest, którzy oświadczają przed Bogiem że rozumieją co to jest prawda. W ukrytych miejscach płaczą i modlą się aby mogli ujrzeć światło Pisma a Pan niebios rozkazuje swym aniołom by współpracowali z ludzkimi instrumentami w rozprzestrzenianiu tego wielkiego planu aby wszyscy pragnący życia mogli dostrzec chwałę Bożą”. ZD 337.1

“Mamy podążać tam gdzie Boska opatrzność otwiera drogę”, kontynuował mówca, “a gdy zobaczymy że niebiosa otworzą się przed nami, powiększając obszar do pracy daleko bardziej zgodnie ze środkami i zdolnościami jakie posiadamy. Wielka potrzeba terenu, który się przed nami otwiera, powoduje aby apelować do wszystkich, którym Bóg powierzył światłość i zdolność aby poświęcili siebie i wszystko co mamy Bogu”. ZD 337.2

Ci, którzy powinni otrzymać wykształcenie nie mogą być ograniczeni w swych misyjnych dążeniach przez rasowe i wyznaniowe bariery. Gdziekolwiek pracowali ich wysiłki były uwieńczone szybkim sukcesem. “Zamiary i cele wyznaczone przez poświęconych misjonarzy”, oświadczyła E. White, “są bardzo rozległe. Pole działania dla misjonarzy nie jest ograniczone kastą i narodowością. Polem jest świat a światło prawdy ma iść do wszystkich ciemnych miejsc ziemi w znacznie krótszym czasie niż wielu to uznaje za możliwe”.^* ZD 337.3

Z tego właśnie powodu otwarto Australoazjatycką Szkołę Biblijną, później rozwiniętą w Australoazjatycką Uczelnię Misyjną. O tym E. White powiedziała: ZD 338.1

“Praca misyjna w Australii i Nowej Zelandii jest jeszcze w stanie niemowlęcym ale ta sama praca musi być wykonana w Australii, Nowej Zelandii, Afryce, Indiach, Chinach, na wyspach morskich, jaka została wykonana w ojczyźnie”.^* ZD 338.2