Umysł, charakter, osobowość II

(C) — Inne prawa

Prawo posłusznego działania — Działanie daje siłę. Stworzony przez Boga wszechświat przenika doskonała harmonia. Wszystkie niebiańskie istoty nieprzerwanie działają. Sam Pan Jezus dał wszystkim przykład swoim życiem. Chodził po ziemi, czyniąc dobro. Bóg ustanowił prawo posłusznego działania. Niepostrzeżenie, lecz nieustannie świat stworzony wykonuje wyznaczoną mu pracę. Ocean znajduje się w nieustannym ruchu. Wyrastająca trawa, która dziś jest, a jutro zostanie wrzucona do pieca, spełnia swe zadanie, pięknie okrywając pola. Liście pobudzane są do ruchu, a przecież nie widać dłoni, która by je dotykała. Słońce, księżyc i gwiazdy pożytecznie i wspaniale wypełniają swą misję. — Life Sketches of Ellen G. White 87 (1915). UCO2 182.5

Powszechność prawa — Dla człowieka, który w ten sposób uczy się czerpać z przyrody nauki, staje się ona źródłem natchnienia. Świat jest podręcznikiem, a życie szkołą. Jedność człowieka z przyrodą i Bogiem, powszechność prawa, skutki grzechu — wszystko to wpływa na umysł i kształtuje charakter. — Education 100 (1903). UCO2 183.1

Łamanie praw natury łamaniem prawa Bożego — Ustawiczne łamanie praw natury jest ustawicznym łamaniem prawa Bożego. Gdyby ludzie zawsze byli posłuszni dziesięciu przykazaniom wprowadzając w życie zawarte w nich zasady, nie istniałoby przekleństwo chorób zalewających dziś cały świat. — Christian Temperance and Bible Hygiene 8 (1890); Counsels on Health 20. UCO2 183.2

Grzech niesie umysłowe i fizyczne cierpienie — Natura protestuje przeciw każdemu łamaniu praw życia. Znosi nadużycia tak długo, jak tylko może, lecz w końcu nadchodzi kara i cierpią na tym nie tylko siły fizyczne, ale też umysłowe. A kara nie spada tylko na przestępców prawa: skutki dogadzania sobie widać u potomstwa i w ten sposób zło przechodzi z pokolenia na pokolenie. UCO2 183.3

Wielu narzeka na opatrzność, gdy ich przyjaciele cierpią lub umierają. Ale Bożym zamiarem nie było, aby ludzie wiedli życie pełne bólu i przedwcześnie schodzili do grobu, zostawiając dzieło niedokończone. Bóg pragnie, byśmy żyli długie lata w zdrowiu, wykonując wyznaczoną nam pracę. Niesprawiedliwe jest oskarżanie Go o to, co nierzadko jest skutkiem przestępowania prawa natury przez określonego człowieka. — The Review and Herald, 11 luty 1902. UCO2 183.4

Odpowiedź na deizm — Wielu naucza, iż materia posiada siłę witalną — pewne właściwości, które pozwalają jej działać dzięki własnej, wewnętrznej energii, i że przyroda funkcjonuje zgodnie z ustalonymi prawami, w które nawet sam Bóg nie może ingerować. Jest to pogląd fałszywy, nie mający uzasadnienia w Słowie Bożym. Przyroda służy swemu Stworzycielowi. Bóg nie anuluje swoich praw, ani nie działa niezgodnie z nimi, ale wciąż posługuje się nimi jako swoimi narzędziami. Przyroda świadczy o inteligencji, obecności, aktywnej energii, która działa w niej i przez jej prawa. W przyrodzie widać nieustanne działanie Ojca i Syna. Chrystus powiedział: “Mój Ojciec aż dotąd działa i Ja działam”. Jana 5,17. — Patriarchowie i prorocy 83 (1890). UCO2 183.5

Posłuszeństwo daje szczęście — Gdy [uczniowie] nauczą się w ten sposób czerpać lekcje płynące z całego stworzenia i życiowego doświadczenia, pokażcie im, że te same prawa, które rządzą przyrodą i wydarzeniami w życiu, mają też rządzić nami, że dane są dla naszego dobra i że jedynie będąc im posłusznym, można osiągnąć prawdziwe szczęście i powodzenie. — Education 103 (1903). UCO2 184.1

Dalekosiężne zasady prawa — W swoim nauczaniu Chrystus pokazał, jak dalekosiężne są zasady prawa wypowiedzianego na górze Synaj. Był żywym przykładem stosowania tegoż prawa, którego zasady na zawsze pozostają wielkim standardem sprawiedliwości, na podstawie którego wszyscy zostaną osądzeni w wielkim dniu, gdy zasiądzie sąd i księgi zostaną otwarte. Chrystus przyszedł, aby wypełnić wszelką sprawiedliwość i aby jako głowa ludzkości pokazać nam, że człowiek może dokonać tego samego, stosując się do każdego szczegółowego wymagania Boga. Dzięki Jego łasce, którą zsyła człowiekowi, nikt nie musi tracić nieba. Doskonałość charakteru jest osiągalna dla każdego, kto do niej dąży. Oto fundament nowego przymierza ewangelii. Prawo Jahwe jest drzewem, a ewangelia pachnącym kwiatem i owocem, który takowe wydaje. — The Review and Herald, 5 kwiecień 1898; Selected Messages I, 211-212. UCO2 184.2

Największy wyraz wolności — W dziele odkupienia nie ma przymusu, nie jest stosowany żaden zewnętrzny nacisk. Pod wpływem Ducha Bożego człowiekowi pozostawiony jest wybór, komu chce służyć. Największym wyrazem wolności jest przemiana, która następuje z chwilą, gdy dusza poddaje się Chrystusowi. Odrzucenie grzechu jest działaniem podejmowanym przez nas samych. Wprawdzie nie mamy w sobie siły, aby wydostać się spod władzy szatana, ale gdy zapragniemy uwolnienia od grzechu i w tej wielkiej potrzebie wzywamy na pomoc potęgę, która znajduje się poza i ponad nami, wówczas dusza zostaje przepełniona boską energią Ducha Świętego i okazuje woli człowieka posłuszeństwo poprzez spełnianie Bożej woli. — The Desire of Ages 466 (1898). UCO2 184.3