Służba dobroczynna

Słowo od wydawcy polskiego

Książka, którą trzymasz w swoich rękach, opublikowana przez Wydawnictwo,“Znaki Czasu”, wychodzi naprzeciw potrzebom współczesnego człowieka, a przede wszystkim ludu Bożego. Zostaliśmy wezwani do miłowania Boga nade wszystko, “a bliźniego swego, jak siebie samego”. Łukasza 10,27. Świat pełen jest cierpienia, chorób, niedostatku i biedy. Jezus Chrystus, nasz Pan i Zbawiciel, podczas ziemskiego życia pokazał nam swoim przykładem, jak mamy wychodzić na spotkanie potrzeb otaczającego nas świata. On sam powiedział: SD 7.1

— “Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu”. Marka 10,45. SD 7.2

W natchnionym komentarzu do tych słów czytamy: “Naśladowcy Chrystusa są powołani do świadczenia usług. Nasz Pan uczy, że służenie jest właściwym celem życia. Chrystus pracował i służył ludziom, żąda zatem od swoich wiernych, by służyli Bogu i bliźnim. Tutaj Jezus dał światu tak wysokie pojęcie o życiu, jakiego świat nigdy nie posiadał. Człowiek żyjący po to, by służyć i być pożytecznym — jednoczy się z Chrystusem. Służenie jest ogniwem łączącym nas z Bogiem i ludźmi. Chrystus rozdziela sługom swój majątek, z jakiego powinni sumiennie korzystać dla dobra Pana. Każdemu słudze przydziela jego pracę. Każdy ma coś do wykonania. Każdy ma w planie Bożym swoje miejsce. Każdy powinien w łączności z Chrystusem działać dla zbawienia dusz. Przygotowane dla nas miejsce w niebie jest nie mniej pewne, niż to, że tu na ziemi każdy ma pewne dzieło wykonać dla Pana”. — Przypowieści Chrystusa 209. SD 7.3

Książka porusza wiele bardzo ważnych zagadnień dotyczących życia i służby chrześcijan. Mówi o Bożej filozofii cierpienia i niedostatku. Bóg nie zaplanował cierpienia, nędzy, chorób czy niedostatku. Nie On jest autorem grzechu. Nie było Jego zamiarem, aby jeden człowiek miał nadmiar doczesnych dóbr, podczas gdy dzieci jego bliźnich wołają o chleb. Bogactwo tych, którzy je posiadają, nie powinno zaspokajać egoistycznych pragnień, lecz służyć tym, którzy są w potrzebie. Chrystus swoim życiem i służbą udowodnił, że jako Pan Całego Wszechświata, utożsamił się z każdym człowiekiem, który był w potrzebie. Życiem i służbą Jezus dał przykład swoim naśladowcom, jak mają traktować tych, którzy są w potrzebie. Apostoł Jakub napisał: “Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”. Jakuba 1,27. Ellen G. White, komentując te słowa, napisała: SD 7.4

— “Dobre uczynki — uprzejme słowa, czyny dobroczynności, zainteresowanie losem ubogich, potrzebujących i uciskanych — są owocem, którego oczekuje od nas Chrystus. Gdy serca wzbierają współczuciem dla ludzi obciążonych zniechęceniem i smutkiem, gdy ręce rozdają ubogim, gdy nadzy są odziewani, a obcym przybyszom daje się miejsce przy stole i w sercu, wówczas aniołowie przybliżają się, a niebo odpowiada na to”. — Testimonies for the Church II, 25. SD 8.1

— “Ujrzałam, że zgodnie z opatrznością Bożą wdowy i sieroty, niewidomi i głusi oraz kalecy i dotknięci rozmaitymi nieszczęściami zostali w szczególny sposób powierzeni Kościołowi chrześcijańskiemu. Bóg uczynił to, by wypróbować swój lud i rozwijać charaktery wierzących. Aniołowie Boży przyglądają się, jak traktujemy tych, którzy potrzebują naszego współczucia, miłości i bezinteresownej dobroczynności. To jest Boża próba naszego charakteru. Jeśli posiadamy prawdziwą biblijną religijność, powinniśmy odczuwać, że mamy dług miłości, uprzejmości i zainteresowania wobec Chrystusa oraz Jego braci i sióstr. Tak więc będąc grzesznikami niegodnymi Jego łaski, nie możemy nie wyrażać wdzięczności za Jego niezmierzoną miłość do nas przez okazywanie zainteresowania i niesamolubnej miłości tym, którzy są naszymi braćmi, a którym powodzi się gorzej niż nam”. — Testimonies for the Church III, 511. SD 8.2

W dzisiejszych czasach, tak jak w czasach Jezusa, chrześcijanie zadają to samo pytanie: SD 8.3

— “A kto jest bliźnim moim?” Łukasza 10,29. SD 8.4

Czytając słynną przypowieść Chrystusa o dobrym Samarytaninie, opowiedzianą w rozmowie ze znawcą prawa, która to przypowieść była odpowiedzią na pytanie uczonego, Zbawiciel stwierdził, że bliźnim jest każdy, kto jest w potrzebie. Jezus Chrystus nakazał uczonemu: SD 8.5

— “Idź, i ty czyń podobnie”. Łukasza 10,37. SD 9.1

Działania, czynów, a nie słów tylko, oczekuje Bóg od swoich naśladowców. “Nauka ta jest nie mniej potrzebna dziś, niż gdy wypływała z ust Jezusa. Egoizm i zimny formalizm prawie zdusiły żar miłości, rozpraszając tym samym łaskę, która powinna napełniać wonnością charakter. Wielu uważających się za wyznawców Chrystusa zapomniało, że chrześcijanie powinni być przedstawicielami Chrystusa. O ile nie ma z naszej strony praktycznego poświęcenia się dla dobra innych, czy to w gronie rodziny, czy wśród sąsiadów, czy w Kościele lub gdziekolwiek moglibyśmy się znaleźć, to jakiekolwiek nie byłoby nasze wyznanie, nie jesteśmy chrześcijanami. SD 9.2

(...) gdy dzieci Boże okazują miłosierdzie, życzliwość i miłość wobec wszystkich ludzi, świadczą o charakterze ustaw nieba. Potwierdzają fakt, iż “prawo Pana [jest] doskonałe — krzepi ducha”. Psalmów 19,8 (BT). Kto zaniedbuje okazywania tej miłości, łamie prawo, któremu deklaruje cześć. Duch, jaki przejawiamy w stosunku do naszych braci, określa, jakiego ducha żywimy wobec Boga. Miłość Boża w sercu jest jedynym źródłem miłości do naszych bliźnich”. — Życie Jezusa 454-455. SD 9.3

Książka Służba dobroczynna w języku polskim ukazuje się po raz pierwszy, dlatego tym bardziej jest godna polecenia dla wszystkich naśladowców Jezusa Chrystusa. Jestem przekonany, że pozycja ta stanie się wielkim natchnieniem i błogosławieństwem dla wszystkich, którzy kochają Boga nade wszystko, a bliźniego jak siebie samego. SD 9.4

Pastor Paweł Lazar
— dyrektor Chrześcijańskiej Służby Charytatywnej w Polsce SD 9.5