Świadectwa dla zboru IX

Pielęgniarki w roli ewangelistów

Chrystus, Wielki Lekarz — Misjonarz — jest przykładem dla nas. O Nim napisano że “...obchodził wszystką Galileę ucząc w bóżnicach ich i każąc ewangelię królestwa a uzdrawiając wszelaką chorobę i wszelaką niemoc między ludem”. Mateusza 4,23. Uzdrawiał chorych i głosił ewangelię. W służbie przez Niego pełnionej uzdrawianie ściśle wiązało się z nauczaniem, w naszych czasach również nie mogą te funkcje być rozłączone. S9 170.4

Pielęgniarki powinny być w naszych instytucjach tak wyszkolone żeby jako zdobywczynie dusz mogły zająć miejsce w misji lekarskiej, łączyć starania o fizyczne uzdrowienie ze służbą Słowu. S9 171.1

Nasze światło musi jasno świecić wśród ciemności moralnych. Wielu pogrążonych dziś jeszcze w mroku, widząc w nas odbicie światłość świata, uświadomi sobie że dla nich jest nadzieja zbawienia. Światło wasze może być niewielkie lecz pamiętajcie że jest ono tym co wam Bóg dał i że czyni On was odpowiedzialnymi za niesienie tego światła. Ktoś może zapalić swoją świecę od waszego światła i jego światło może stać się środkiem wywodzącym innych z ciemności. S9 171.2

Wszędzie wokół nas stoją drzwi otwarte dla tych, którzy chcą służyć. Powinniśmy zaznajomić się z naszymi sąsiadami i starać się pozyskać ich dla Chrystusa. Gdy tak czynić będziemy, uzna On naszą pracę i przez nas działać będzie. S9 171.3

Często mieszkańcy miasta prosili Jezusa ażeby zamieszkał wśród nich i wśród nich prowadził swe dzieło. Miał zwyczaj mówić im w takim przypadku że musi iść w dalszą drogę odwiedzić te miasta, które jeszcze nie słyszały prawdy jaką On zwiastuje. Po opowiedzeniu o swej prawdzie w jednej miejscowości, pozostawiał mieszkańców samych sobie, niech dalej budują na tym co otrzymali a On szedł w inne miejsce. Jego metody pracy powinny być dzisiaj naśladowane przez wszystkich, którym pozostawił swoje dzieło. Mamy iść z poselstwem od miejsca do miejsca, skoro poselstwo zostało w jednym miejscu ogłoszone, mamy iść dalej przestrzegać innych. S9 171.4

Powinno się tworzyć grupy i dokładnie je szkolić, pojedynczy członkowie tych grup mogliby w charakterze ewangelistów, kaznodziejów, kolporterów, pielęgniarek, pracowników biblijnych doskonalić swój charakter na podobieństwo Boże. Obecnie powinniśmy się przygotować na przyjęcie wyższego wykształcenia w szkole nieziemskiej. S9 171.5

Na podstawie pouczeń jakich mi udzielił Pan wiem że powinniśmy mieć współpracowników, którzy by jako lekarze-ewangeliści jeździli przez miasta i wsie. Kto tę pracę wykonuje, zbiera bogate żniwo dusz zarówno z wyższych jak i z niższych środowisk. Drogę dla tej pracy najlepiej przygotuje praca wiernego kolportera. S9 172.1

Wielu zostanie powołanych do pracy od domu do domu, do udzielania lekcji biblijnych i modlenia się z tymi co otworzyli swe serca przed Jezusem. S9 172.2

Niechże nasi kaznodzieje doświadczeni w głoszeniu słowa nauczą się stosować proste zabiegi a potem rozumnie jako zdobywcy dusz niech będą czynni w misji lekarskiej! S9 172.3

Obecnie potrzebni są ewangeliści obznajomieni ze służbą zdrowia. Dziś nie można zbyt wiele czasu przeznaczyć na przygotowania. Wkrótce drzwi otwarte obecnie dla prawdy zostaną zamknięte na zawsze. Głoście teraz poselstwo! Nie czekajcie na nic, nie czekajcie aż nieprzyjaciel zajmie tereny dziś jeszcze stojące przed wami otworem! Niechaj niewielkie grupy udadzą się do pracy i wykonają tę, którą Chrystus zlecił swoim uczniom! Niechże działają jako zdobywcy dusz, rozpowszechniają nasze pisma i opowiadają prawdę tym, których spotykają! Niech modlą się za chorych, służą im w potrzebie lecz nie trującymi lekarstwami ale środkami naturalnymi i niech uczą jak odzyskać zdrowie a uniknąć chorób. S9 172.4