Świadectwa dla zboru IX

Rozdział 4 — Potrzebny nieustanny wysiłek

Słudzy Chrystusa mający Jego pełnomocnictwo powinni w mocy Ducha Świętego dawać świadectwo o swym Mistrzu. Wszystkie ich wysiłki powinno cechować pragnienie jakie żywił Zbawiciel — pragnienie ratowania wszystkich grzeszników. Łaskawe zaproszenie, którego pierwszym dawcą był Chrystus, powinno być powtarzane przez ludzi, powinno rozbrzmiewać na całym świecie. “Kto chce, niech bierze wodę żywota darmo”. Objawienie 22,17. Zbór niech zaprasza: “Chodźcie!” Każda siła w zborze winna być czynna opowiedziawszy się po stronie Chrystusa. Naśladowcy Chrystusa muszą stać razem i szczególnie się trudzić by zwrócić uwagę świata na szybko spełniające się proroctwa Biblii. Niewiara i spirytyzm uzyskuje silną pozycję w świecie. Czy tym, którym udzielono wielkiego światła, wolno być teraz ludźmi oziębłymi i niewierzącymi? S9 43.1

Znajdujemy się bardzo blisko czasu udręki i trudności jakich nawet we śnie nie możemy sobie wyobrazić. Moc z nizin przywodzi ludzi do wojny przeciwko niebu. Istoty ludzkie sprzymierzyły się z mocami szatańskimi, unicestwiają Prawo Boże. Mieszkańcy naszego świata stają się dojrzali do sądu jak stali się mieszkańcy za dni Noego pochłonięci przez potop, jak mieszkańcy Sodomy strawieni przez ogień z nieba. Moce szatańskie są przy pracy, działają aby odwrócić umysły od wiecznych rzeczywistości. Nasz wróg postarał się o to żeby wszystko służyło jego celom. Interesy, moda, sport i tym podobne rzeczy zajmują ludzi — pochłaniają umysły mężczyzn i kobiet. Rozrywki i bezwartościowa lektura szkodzą rozsądkowi. Szeroką przestronną drogą, która wiedzie ku wiecznemu zatraceniu, idzie długi pochód. Świat pełen przestępstw, rozpusty i pijaństwa oddziałuje na wierzących. Prawo Boże, ten boski miernik sprawiedliwości, ogłoszono za bez znaczenia. S9 43.2

W tym właśnie czasie biorące górę nad nieprawościami nowe życie, wypływające ze Źródła wszelkiego życia, musi wziąć w swe posiadanie tych, którzy zachowują w sercach miłość Boga. Muszą oni iść w świat i z mocą głosić poselstwo ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Zbawiciela. Mają niestrudzenie i bezustannie działać dla ratowania dusz. Swoim przykładem muszą na otoczenie wywierać wpływ jedynie ku dobremu. Wszystko inne muszą uważać za stratę wobec doskonałego poznania Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Powinna nas teraz przenikać głęboka powaga. Nasze drzemiące siły muszą się obudzić i niestrudzenie działać. Bogu oddani uświęceni pracownicy mają być gotowi iść w świat by przygotować drogę Królowi i osiągać zwycięstwa na nowych terenach. S9 44.1

Bracie mój, siostro moja! Czy jest wam obojętne to że codziennie idą do grobu dusze nieostrzeżone i nieratowane, nieświadome potrzeby życia wiecznego i pojednania jakie oferuje nam Zbawiciel? Nie martwi was to że wkrótce świat będzie musiał zdać przed Bogiem rachunek z naruszenia Jego zakonu? Aniołowie niebiescy dziwią się że ci, którzy od tylu lat posiadają światło, nie zanieśli pochodni prawdy do ciemnych miejsc ziemi. S9 44.2

Niezmierzoną wartość ofiary koniecznej dla naszego odkupienia objawia fakt że grzech jest straszliwym złem. Bóg mógł zdjąć tę skazę ze stworzenia usuwając grzesznika z powierzchni ziemi. Ale On “tak umiłował świat że Syna swego jednorodzonego dał aby każdy kto weń wierzy nie zginął ale miał żywot wieczny”. Jana 3,16. Dlaczego więc my nie okazujemy więcej troski o dusze? Dlaczego tak wielu próżnuje? Dlaczego nie wszyscy głoszący miłość ku Bogu starają się oświecić swych sąsiadów i towarzyszy aby dłużej niezaniedbywali swego zbawienia? S9 44.3