Świadectwa dla zboru IX

Życie w łasce i pokoju

W pierwszym rozdziale drugiego listu ap. Piotra znajdujemy obietnicę że łaska i pokój będą w was wzrastać jeżeli przydacie “do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność, a do umiejętności powściągliwość, a do powściągliwości cierpliwość, a do cierpliwości pobożność, a do pobożności braterską miłość, a do miłości braterskiej łaskę”. 2 Piotra 1,5-7. Te zalety są wspaniałym skarbem. Doprowadzają do tego że Bóg czyni “męża droższym ... nad szczere złoto a człowieka nad złoto z Ofir”. Izajasza 13,13. S9 186.2

“Albowiem, gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi, ani niepożytecznymi wystawi was w znajomości Pana naszego Jezusa Chrystusa”. 2 Piotra 1,8. S9 186.3

Czy nie będziemy się starać uczynić najlepszego użytku z naszych zdolności i to w tak krótkim czasie naszego życia, czy nie zechcemy dodawać łaski do łaski, siły do siły by pokazać że w niebie mamy źródło mocy? “...Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi” powiedział Chrystus. Mateusza 28,18. Dla kogo przekazano Mu tę moc? Dla nas, że On, jako nasz brat, wrócił do nieba i że Jemu przekazana niezmierzona moc jest również do naszej dyspozycji, to według woli Jego musimy zrozumieć. S9 186.4

Kto w swoim życiu spełni wskazania apostoła Piotra dla zboru, z niebios otrzyma siłę. Powinniśmy wzrastać i z całą pilnością starać się nasze powołanie i wybranie mocnym czynić. W naszych słowach i czynach powinniśmy Chrystusa naśladować, prowadzić życie Jemu podobne. Zasady, które nim kierowały, powinny być wytyczną naszego postępowania z ludźmi. S9 186.5

Gdy mocno jesteśmy w Chrystusie ugruntowani, to posiadamy siłę i moc, których nikt nam odebrać nie jest w stanie. Jak to się dzieje? Oto staliśmy się udziałowcami Jego boskiej natury i uciekliśmy zepsuciu jakie wraz z pożądliwością przyszło na świat. Mamy udział w naturze Tego kto jako człowiek przyszedł na naszą ziemię by stanąć na czele rodzaju ludzkiego i ukształtować charakter bez zmazy i zmarszczki grzechu. S9 187.1

Dlaczego tak wielu z nas jest słabych i bezsilnych? Dlatego że patrzymy na siebie, rozmyślamy nad swoimi zamysłami i zastanawiamy się jak by tu swojej osobie i swoim przymiotom zapewnić wpływy zamiast rozmyślać o Chrystusie i Jego charakterze. S9 187.2

Bracia, którzy od Chrystusa się uczyli, mogliby zgodnie współdziałać gdyby zapomnieli że są Amerykanami, Niemcami, Francuzami, Szwedami, Duńczykami czy Norwegami. Widocznie biorą sobie do serca to że coś nie coś stracili z odrębności swojego kraju czy narodowości pracując z przedstawicielami innych narodów. S9 187.3

Bracia moi, chcemy się tego wszystkiego wyzbyć. Nie mamy prawa zajmować się w myślach tylko sobą, naszymi przymiotami i upodobaniami. Nie powinniśmy starać się zachować swojej osobowości i odrębności, które dzielą nas od współpracowników. Oczywiście, mamy zachować swój charakter ale to ma być charakter Chrystusa. Jeżeli posiądziemy charakter Chrystusa, wtedy będziemy mogli wspólnie prowadzić dzieło Boże. Chrystus w nas spotka się z Chrystusem w naszych braciach a Duch Boży ofiaruje nam jednomyślność w przekonaniach i działaniu, która świadczyć będzie wobec świata że jesteśmy dziećmi Bożymi. Oby Pan pomógł nam umrzeć dla własnego “ja” i narodzić się na nowo żeby Chrystus był w nas jako żywotna twórcza zasada, jako moc zachowująca nas w świątobliwości. S9 187.4

*****

Dążcie poważnie do jedności. Módlcie się o nią, pracujcie dla niej. Będzie ona duchowym uzdrowieniem, skutkiem zaś będą szlachetne myśli, wzniosły charakter, niebiański sposób myślenia. Jedność pozwoli się wyzbyć samolubstwa i podejrzliwości i we wszystkim zwyciężyć przez Tego, który was miłuje i siebie ofiarował za was. Ukrzyżujcie to własne “ja” i szacujcie innych więcej od siebie, wtedy będziecie jedno z Chrystusem. Przed całym niebem, przed zborem i przed światem dacie dowód że jesteście synami i córkami Najwyższego. Przykład zaś jaki dacie ludziom, uwielbi i wysławi Boga. S9 188.1

Świat musi widzieć na własne oczy cud że serca dzieci Bożych są miłością chrześcijańską z sobą związane. Musimy widzieć lud Boży siedzący razem z Chrystusem w dworach niebieskich. Czy nie chcecie swoim życiem złożyć dowodu tego co prawda Boga uczynić może dla wszystkich, którzy Boga miłują i służą Mu? Bóg wie czym być możecie. Wie co Jego łaska może dla was uczynić gdy staniecie się uczestnikami boskiej natury. S9 188.2