Świadectwa dla zboru VIII
Żywa zasada braterstwa
Prawo Boże wypełniane jest tylko wtedy gdy ludzie kochają Go sercem, myślą, duszą i siłą, a bliźnich swoich jak siebie samych. To właśnie przejawy tej miłości przynoszą chwałę. Bogu na wysokościach a na ziemi pokój i dobrą wolę ludziom. Pan jest uwielbiony kiedy wielki cel Jego prawa zostanie osiągnięty. Dziełem Ducha Świętego jest udzielenie sercom ludzkim miłości przez całe wieki albowiem miłość jest żywą zasadą braterstwa. S8 139.2
Ani jeden kącik czy zakątek serca nie może być miejscem, w którym ma ukrycie samolubstwo. Bóg pragnie aby plan niebios został wykonany a niebiański boski porządek i harmonia żeby przeważały w każdej rodzinie, w każdym zborze, w każdej instytucji. Gdyby ta miłość przekształciła społeczeństwo, widzielibyśmy działanie szlachetnych zasad w chrześcijańskiej delikatności i kurtuazji oraz w chrześcijańskiej dobroczynności i stosunku do odkupionych krwią Chrystusa. Przekształcenie duchowe byłoby widoczne we wszystkich naszych rodzinach, w naszych instytucjach, w naszych zborach. Kiedy to przekształcenie będzie miało miejsce, ludzie ci staną się instrumentami, przez które Bóg zleje światło niebiańskie na świat i w ten sposób, przez Boską dyscyplinę i doświadczenie, przysposobią mężczyzn i kobiety do towarzystwa niebiańskiego. S8 140.1
Jezus odszedł aby przygotować mieszkanie dla tych, którzy się przygotowują przez Jego miłość i łaskę, do mieszkania w szczęśliwości. W rodzinie Bożej w niebie nie będzie można znaleźć ani jednego samolubnego. Pokój i harmonia niebiańskiego mieszkania nie będą zakłócone obecnością kogoś kto jest grubiański lub niemiły. Ten kto na tym świecie wynosi się w pracy powierzonej mu do wykonania, nigdy nie ujrzy królestwa Bożego jeżeli nie zmieni swego ducha, jeżeli nie stanie się cichy i pokorny okazując prostotę małego dziecka. S8 140.2