Świadectwa dla zboru VIII

Pomaganie tym, którzy potrzebują pomocy

Jako pracownicy Boga mamy mieć serce przepełnione dobroczynnością, która prowadzi nas do tego abyśmy wspomagali tych bardziej potrzebujących niż sami jesteśmy. Jeżeli widzimy naszych braci i siostry walczących z biedą i długami, jeżeli widzimy zbory, które potrzebują pomocy finansowej, powinniśmy okazać bezinteresowne zainteresowanie nimi i pomóc im proporcjonalnie do tego czym obdarzył nas Bóg. Jeżeli wy, którzy opiekujecie się jakąś instytucją, widzicie inną instytucję mężnie walczącą o miejsce aby mogła wykonywać pracę podobną do pracy instytucji, z którą wy jesteście związani, nie bądźcie zazdrośni. S8 136.1

Nie szukajcie sposobności wydawania z siebie resztki sił swojego życia i nie wynoście się w świadomej wyższości. Ograniczcie raczej niektóre wasze szerokie plany aby pomóc tym, którzy walczą. Wspomóżcie ich w wykonaniu niektórych planów powiększenia udogodnień. A wy używacie każdego dolara na powiększenie dużej nieruchomości i z tym związana jest wasza odpowiedzialność, wszystko to czynicie dla swojej wygody. Zarezerwujcie część waszych środków na zakładanie instytucji zdrowotnych i szkół w innych miejscach. Będziecie potrzebowali ogromnej mądrości aby wiedzieć gdzie najlepiej umieścić te inwestycje aby ludzie odnieśli jak najlepsze korzyści. Wszystkie te sprawy należy dokładnie rozważyć. S8 136.2

Osoby znajdujące się na odpowiedzialnych stanowiskach będą potrzebowały mądrości z góry aby postępować sprawiedliwie, kochać miłosierdzie i okazywać miłosierdzie nie tylko niektórym ale wszystkim, z którymi się stykają. Chrystus identyfikuje swoje interesy z interesami swojego ludu jakkolwiek biedni i potrzebujący by oni nie byli. Musi się otwierać misje dla kolorowych ludzi i każdy powinien szukać okazji do zrobienia czegoś i zrobić to zaraz. S8 137.1

Istnieje potrzeba aby zakładać instytucje w różnych miejscach aby mężczyźni i kobiety mogli pracować i starać się działać jak najlepiej w bojaźni Bożej. Nikt nie powinien tracić z oczu swojej misji i pracy w niej. Każdy powinien mieć na uwadze doprowadzenie do korzystnego końca pracę daną mu do rąk. Wszystkie nasze instytucje powinny mieć to w pamięci i walczyć o sukces ale jednocześnie niech pamiętają że ich sukces zwiększy się proporcjonalnie kiedy okażą bezinteresowną hojność dzieląc swój nadmiar z instytucjami, które walczą o swoje utrzymanie. Nasze dobrze prosperujące instytucje powinny pomagać tym zborom, o których Bóg powiedział że będą żyły i rozwijały się, ale które jeszcze wciąż walczą o przeżycie. Istnieje między nami bardzo ograniczona ilość prawdziwej niesamolubnej miłości. Pan mówi: “Każdy co miłuje, z Boga jest narodzony i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga gdyż Bóg jest miłość”. “Jeśli nawzajem miłujemy się, Bóg w nas mieszka a miłość jego doskonała jest w nas”. 1 Jana 4,7.8.12. Nie zadowala to Boga jeżeli widzi człowieka patrzącego tylko na swoje własne rzeczy zamykającego oczy na sprawy innych. S8 137.2