Świadectwa dla zboru VIII

Fanatyzm po roku 1844

Po roku 1844 mogliśmy się spotkać z każdego rodzaju fanatyzmem. Zostały mi dane świadectwa nagany aby je przedstawić niektórym podtrzymującym teorie panteistyczne. S8 292.5

Byli ci, którzy czynnie rozsiewali fałszywe idee, dotyczące Boga. Otrzymałam światło że ludzie ci niszczą prawdę przez swoje fałszywe nauki. Pouczono mnie że fałszywie kierują oni duszami przez przedstawianie spekulatywnych teorii dotyczących Boga. S8 292.6

Udałam się do miejsca gdzie się znajdowali i otworzyłam przed nimi prawdziwą naturę ich pracy. Pan dał mi siłę abym jasno wyłożyła przed nimi niebezpieczeństwo w jakim się znajdują. Między innymi utrzymywali oni że ci, którzy raz zostali uświęceni, nie mogą grzeszyć. Ich fałszywe nauki wyrządzały wielką szkodę im samym oraz innym. Zdobywali moc spirytualistyczną nad tymi, którzy nie dostrzegali zła tych pięknie ubranych teorii. Doktryna że wszyscy są święci doprowadziła do wiary że uczucia uświęconych nigdy nie zejdą na manowce. Rezultatem tej wiary było wypełnienie złych pragnień serca, które chociaż pozornie uświęcone, dalekie były od czystości myśli i życia. S8 293.1

Za bezbożnym nauczaniem idą grzeszne praktyki. Jest to uwodząca przynęta ojca kłamstwa i skutkiem tego jest bezkarność nieczystości zadowolonej samej z siebie. S8 293.2

Jest to tylko jeden przykład, w którym zostałam powołana do zganienia tych, którzy przedstawiali naukę bezosobowego Boga, przenikającego całą przyrodę i tym podobnym błędom. S8 293.3