Świadectwa dla zboru VIII

Prawa natury

Rozważając prawa materii i prawa natury, wielu traci z oczu jeśli nie zaprzeczają nieustannemu i bezpośredniemu działaniu Boga. Twierdzą oni że natura działa niezależnie od Boga posiadając w sobie i sama z siebie swoje własne granice i własne moce, przy pomocy których działa. W ich umysłach istnieje zasadnicze rozróżnianie między tym co jest naturalne i nadnaturalne. To co naturalne przypisuje się zwykłym przyczynom niezwiązanym z mocą Bożą. Siła życiowa przypisywana jest materii a natura jest uczyniona bóstwem. Przypuszcza się że materia jest umieszczona w pewnych związkach i pozostawiona działaniu na podstawie ustalonych praw, w które sam Bóg nie może wchodzić, że natura jest wyposażona w pewne właściwości i jest przedmiotem praw a następnie pozostawiona jest sobie aby przestrzegać tych praw i wykonywać pracę pierwotnie nakazaną. S8 259.3

Jest to fałszywa nauka, nie ma nic w Słowie Bożym co mogłoby to podtrzymać. Bóg nie odwołuje swoich praw lecz nieustannie działa przez nie używając ich jako swoich instrumentów. One nie działają same z siebie. Bóg nieustannie działa w przyrodzie. Jest ona Jego służącą kierowaną tak jak się Jemu podoba. Natura w swoich dziełach świadczy o inteligentnej obecności i aktywności działania istoty, która porusza się we wszystkich swoich działaniach zgodnie ze swoją wolą. To, że rok po roku ziemia wydaje swoje płody i kontynuuje swój marsz wokół słońca, nie dzieje się przez żadną przypadkową moc wrodzoną w naturę. Ręka nieskończonej mocy nieustannie pracuje, prowadzi te planety. To właśnie moc Boża okazywana w tym momencie utrzymuje ją w pozycji obrotowej. S8 259.4

Bóg z nieba pracuje nieustannie. To Jego moc powoduje że cała wegetacja kwitnie, że pojawiają się liście i każdy kwiat kwitnie. Każda kropla deszczu czy płatek śniegu, każde źdźbło trawy, każdy liść i kwiatek i krzak świadczy o Bogu. Te małe rzeczy tak zwykłe wokół nas nauczają że nic nie umknie uwadze Boga nieskończonego, nic nie jest zbyt małe dla Jego uwagi. S8 260.1

Mechanizm ciała ludzkiego nie może być w pełni zrozumiany, przedstawia takie tajemnice, które wprawiają w zdumienie najinteligentniejszych. To, że bije puls a oddech następuje po oddechu, nie jest rezultatem jakiegoś mechanizmu, który raz wprawiony w ruch, pracuje nadal. Żyjemy w Bogu, w Nim się poruszamy i istniejemy. Każdy oddech, każde uderzenie serca jest nieustannym dowodem mocy wszechmocnego i wszystko przenikającego Boga. S8 260.2

To Bóg powoduje że słońce powstaje na niebie. On otwiera okna niebieskie i daje deszcz. On powoduje że trawa porasta wzgórza. “On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypujesz”. “Gdy on wydaje głos, szum wód bywa na niebie... Błyskawice z deszczem przywodzisz, a wywodzi wiatr ze skarbów swych”. Psalmów 147,16; Jeremiasza 10,13. S8 260.3

Pan jest stale zajęty podtrzymaniem i używaniem jako sług swoich dzieł, które stworzył. Chrystus powiedział: “Ojciec mój aż dotąd pracuje i ja pracuję”. Jana 5,17. S8 261.1