Świadectwa dla zboru VIII

Podział odpowiedzialności

St. Helena, Kalifornia

4 sierpień 1903

Do wiodących w pracy medycznej

Drodzy Bracia:

Mam dla was wiadomość. Polecono mi powiedzieć że nie wszystkie ustalenia związane z zarządzaniem medyczną pracą misyjną mają pochodzić z Battle Creek. Medyczna praca misyjna jest dziełem Bożym i na każdej konferencji i w każdym zborze mamy zajmować zdecydowane stanowisko przeciwko pozwoleniu na to aby była samolubnie kontrolowana. S8 231.1

Po otrzymaniu wiadomości na temat wspaniałego nabożeństwa prowadzącego do wyznania grzechów i jedności jakie odbyło się w Battle Creek, pisałam w swoim pamiętniku i prawie miałam zanotować wdzięczność jaką odczuwałam gdy nadeszła zmiana, kiedy moja ręka została zatrzymana i przyszły do mnie słowa: “Nie pisz! Żadna zmiana na lepsze nie miała miejsca. Nauki, które odwracają dusze od prawdy, są przedstawiane jako bardzo wartościowe. Naucza się doktryn, które prowadzą na błędne i zakazane ścieżki, które prowadzą ludzi do działania zgodnie z ich własnymi skłonnościami i do wypracowania ich nieuświęconych celów, doktryn, które — gdyby były przyjęte — zniszczyłyby godność i moc ludu Bożego zaćmiewając światłość, która w przeciwnym razie doszłaby do niego przez środki wyznaczone przez Boga”. S8 231.2

Kierownicy naszego dzieła medycznego w Battle Creek usiłowali związać mocno nasze instytucje medyczne ze swoimi planami. Bez względu na wiele ostrzeżeń że nie powinno się tego robić, pragnęli powiązać te instytucje w jakiś sposób tak aby cała nasza praca medyczna była pod ich kontrolą. S8 231.3

W przeszłości wiele pisałam na ten temat i muszę teraz powtórzyć nawoływania bowiem wydaje się trudnym do zrozumienia dla moich braci w jak niebezpiecznej sytuacji się znajdują. S8 231.4

Pan zabrania aby wszystkie sanatoria i wodolecznictwa były pod jedną kontrolą związane z instytucją medyczną w Battle Creek. Dyrektorzy Sanatorium w Battle Creek mają teraz pełne ręce pracy. Powinni teraz poświęcić siły pracy, zrobienia z tego sanatorium to czym powinno być. S8 232.1

Jeden człowiek nie może myśleć że może być sumieniem dla wszystkich pracowników medycznych. Istoty ludzkie mają czerpać wyłącznie od Pana Boga niebios mądrość i przewodnictwo. S8 232.2

Przy zakładaniu i rozwijaniu instytucji medycznych, nie wolno prosić naszych braci o pracę zgodnie z planami królewskiej rządzącej potęgi. Musi się wprowadzić zmianę. Musi się porzucić plan powiązania każdej instytucji medycznej z centralną organizacją w Battle Creek. Pan zabrania stosowania tego planu. S8 232.3

Przez całe lata pouczana byłam że istnieje niebezpieczeństwo, nieustanne niebezpieczeństwo że nasi bracia będą spoglądali na swoich współtowarzyszy jakby prosząc o pozwolenie na zrobienie tego czy tamtego zamiast patrzenia w stronę Boga. W ten sposób stają się słabi i pozwalają sobie na skrępowanie się restrykcjami wymyślonymi przez człowieka z czym nie zgadza się Bóg. Pan może wywrzeć na umysłach i sumieniach piętno wykonywania Jego pracy w związkach z Nim i w duchu braterstwa, który jest zgodny z zasadami Jego prawa... S8 232.4

Bóg zna przyszłość. On jest Tym, w stronę którego mamy kierować się licząc na przewodnictwo. Zaufajmy Mu że pokieruje nami w rozwoju różnych dziedzin Jego pracy. Niech nikt nie próbuje pracować zgodnie z nieuświęconymi impulsami... S8 232.5

Podział Generalnej Konferencji na Rejonowe Konferencje Stanowe były zarządzeniem Bożym. W pracy Pana dla tych ostatnich, nie wolno mieć ośrodków jak Jerozolimy. Żadnej potęgi królewskiej. I praca w różnych krajach nie ma być związana kontraktami z dziełem koncentrującym się w Battle Creek bowiem nie jest to zamierzeniem Boga. Bracia mają radzić razem bo jesteśmy tak samo pod kontrolą Boga w jednej części Jego winnicy jak i w innej. Bracia mają być jednością w sercu i duszy tak jak Chrystus i Ojciec są jedno. Nauczajcie tego, praktykujcie to abyśmy mogli być jednością w Chrystusie, w Bogu, wszyscy pracując nad budowaniem jeden drugiego. S8 232.6

Nie należy kontynuować królewskiej potęgi poprzednio odkrytej na Generalnej Konferencji w Battle Creek. Instytucja wydawnicza nie ma być królestwem samym sobie. Sprawą zasadniczą jest aby zasady rządzące sprawami Generalnej Konferencji były przestrzegane w zarządzaniu pracą wydawniczą i sanatoriami. Nikt nie może myśleć że dziedzina pracy, z którą jest związany, jest znacznie ważniejsza od innych. S8 233.1

Praca kształceniowa musi być wykonywana w każdym sanatorium jakie zostanie założone. Bóg kontroluje dzieło Boże i nikt nie ma odczuwać że wszystko w założonych sanatoriach musi być najpierw poddane jednej grupie ludzi. Bóg zabrania postępowania w ten sposób, który pouczył lekarzy w Battle Creek, pouczył też ludzi powołanych do służby dla mistrza w różnych częściach Jego winnicy. S8 233.2

Tworzy się ludzkie prawa i zarządzenia, które nie są do przyjęcia przez Boga. Nie okażą się wonnością życia dla życia. Odczuwam konieczność podniesienia sygnału alarmowego. Dyrektorzy każdej z naszych instytucji muszą być bardziej inteligentni jeśli chodzi o ich pracę indywidualną, nie przez uzależnienie od innej instytucji lecz zachowując tożsamość swojej pracy, przez spoglądanie na Boga jako ich nauczyciela oraz przez objawienie wiary w Niego przez służbę pełnioną z całego serca. Wtedy rozwiną talenty i umiejętności. S8 233.3

*****

Chrystus woła o służbę wyższego rzędu niż ta, która została Mu dana. Ludzie na odpowiedzialnych stanowiskach powinni przez odebranie mocy Ducha Świętego odkrywać Odkupiciela jaśniej niż do tej pory. Nieskończony Bóg tak umiłował świat że dał swego jednorodzonego Syna jako ofiarę za nas abyśmy przez otrzymanie Go w wierze i praktykowaniu jego cnót nie zginęli lecz mieli żywot wieczny. Moi bracia, czy przypuszczacie że spogląda On łaskawie na ten wielki brak entuzjazmu duchowego okazywany wobec tej nieskończenie cennej ofiary dokonanej dla naszego zbawienia? S8 234.1

Wszystkie nasze ambicje, cała duma, mają być złożone w prochu. “Ja”, grzeszne “ja”, ma być przytłumione, nie wznoszone. Przez świętość w życiu codziennym mamy objawiać Chrystusa ludziom wokół nas. Zepsuta natura ludzka ma zostać opanowana a nie wywyższona. Tylko w ten sposób możemy stać się czyści i bez zmazy. Mamy być pokornymi, wiernymi mężczyznami i kobietami. Nigdy nie mamy zasiadać na miejscu sędziego. Bóg wymaga aby Jego przedstawiciele byli czyści i święci odkrywając piękno uświęcenia. Kanał ma zawsze pozostać drożny aby Duch Boży miał wolną drogę, w przeciwnym razie niektórzy będą fałszywie tłumaczyli dzieło jakie musi być wykonane w cielesnym sercu aby doskonalić charakter chrześcijański, i będą przedstawiać swoje własne niedoskonałości w taki sposób żeby prawda Boża nie przyniosła żadnego skutku, prawda, która jest tak trwała jak tron wieczny. Podczas gdy Bóg woła na swych stróżów aby podnieśli sygnał alarmowy, w tym samym czasie przedstawia im życie Zbawiciela jako przykład tego czym mają być i co robić aby osiągnąć zbawienie. S8 234.2

Chrystus modlił się za swoich uczniów: “Uświęć ich przez Twoją prawdę, Słowo Twoje jest prawdą”. Przyjemne satysfakcjonujące uczucie nie jest dowodem uświęcenia. Wszystkie uczynki ludzkie są wiernie zapisywane. Nic nie może się ukryć przed okiem Wysokiego i Świętego, który zamieszkuje wieczność. Niektórzy przynoszą hańbę Chrystusowi swoim planowaniem, intrygami. Bóg nie pochwala ich postępowania bowiem ich duch i postępki obrażają Pana Jezusa. Zapominają słowa apostoła: “Staliśmy się widowiskiem dla świata i aniołów i ludzi”. 1 Koryntian 4,9. S8 235.1

Polecenie jakie Pan wydał co do Jego pracy, wytycza właściwą drogę. Boże plany i Boże myśli są tak dużo wyższe od planów i myśli ludzkich jak niebo jest wyższe od ziemi. Jego głosu należy słuchać, jego mądrość ma prowadzić. Wyłożył swój plan w swoim słowie i w świadectwach jakie zesłał swojemu ludowi. Tylko ta praca, która jest wykonana zgodnie z zasadami Jego słowa, będzie stała wiecznie. S8 235.2