Świadectwa dla zboru VIII

Słowo ostrzeżenia

Bóg pragnie aby Jego instytucja i Jego wybrane adoptowane dzieci oddały Mu honor przez okazywanie cech charakteru chrześcijańskiego. Dzieło jakie obejmuje ewangelia jako dzieło misyjne jest ważną zasadniczą pracą, która będzie świecić coraz jaśniej aż do dnia doskonałego. Bóg nie chce aby wiara Jego ludu nosiła cechy pozorów pracy humanitarnej zwaną obecnie medyczną pracą misyjną. Środki i talenty Jego ludu nie mają być pogrzebane w slumsach Nowego Jorku czy Chicago. Dzieło Boże ma być wykonane prostymi i właściwymi sposobami. S8 183.3

Należy okazywać samozaparcie i poświęcenie. Mamy pracować tak jak pracował Chrystus — w prostocie i łagodności, w poniżeniu i poświęceniu. W ten sposób będziemy zdolni wykonać pracę odróżniającą się od każdej innej pracy misyjnej w naszym świecie. S8 183.4

Jest wiele takich, których należy wyratować z opresji w jaką wpadli, a którym nie można zaufać jako doradcom, nie można także polegać na tym że zaangażują się w pracę w tych ostatnich dniach. Wróg jest zdecydowany pomieszać kłamstwo z prawdą. Aby to uczynić używa okazji jakie mu daje zdegenerowana grupa, dla której poświęca się tak wiele pracy i pieniędzy, klasa, której apetyty są wypaczone przez pobłażanie sobie, których dusze są przeklęte, charaktery źle uformowane i zniekształcone, których nawyki i pragnienia są upodlone, którzy z nawyku myślą o złym. Osoby takie można zmienić ale jak niewielu jest takich, u których praca daje dogłębne i trwałe efekty! S8 184.1

Niektórzy zostaną uświęceni przez prawdę ale wielu dokonuje tylko powierzchownej zmiany w nawykach i praktykach i przypuszczają że są chrześcijanami. Przyjmowani są do braterstwa zboru ale stanowią wielki kłopot i przysparzają starań. To przez nich szatan próbuje zasiać w zborze ziarna zazdrości, nieuczciwości, krytyki i oskarżania. W ten sposób próbuje on skorumpować innych członków zboru. Skłonność, która opanowała ich jeszcze w dzieciństwie, która doprowadziła ich do zerwania z wszelkimi ograniczeniami i sprowadziła ich na dno, wciąż jeszcze ma nad nimi władzę. Często podaje się że zostali uratowani ale zbyt często z biegiem czasu okazuje się że praca wykonana dla nich nie uczyniła z nich poddanych dzieci Bożych. Przy każdej pozornej zniewadze budzą się w nich uczucia obrazy. Żywią złość, żal i urazę. Swoimi słowami i duchem ukazują że nie narodzili się na nowo. Tendencje ich kierują się w dół ku zmysłowości. Nie są tacy warci zaufania, są także niewdzięczni i nieuświęceni. Tak jest ze wszystkimi, którzy nie zostali naprawdę nawróceni. Każdy z tych zepsutych charakterów nieprzekształcony staje się wydajnym pracownikiem dla szatana tworząc odstępstwa i walkę. S8 184.2

Pan wyznaczył nam drogę pracy. Jako lud nie mamy naśladować i popełniać tych samych błędów co armia mia zbawienia ze swoimi metodami. Nie jest to praca jaką nam Pan dał do wykonania. Nie jest także naszą pracą potępiać ich i wypowiadać ostre słowa przeciwko nim. W armii zbawienia są cenne poświęcające się dusze. Mamy ich traktować uprzejmie. W armii zbawienia są szczere dusze, które szczerze służą Panu, które ujrzą większe światło, zbliżą się do przyjęcia prawdy. Pracownicy armii zbawienia próbują zbawić zaniedbanych i podeptanych. Nie zniechęcajcie ich. Pozwólcie im wykonywać swoją pracę swoimi metodami i na swój własny sposób. Ale Pan jasno wyznaczył pracę jaką mają wykonywać Adwentyści Dnia Siódmego. Należy czynić nabożeństwa w obozach i namiotach. Należy głosić prawdę na czas obecny. Należy dawać zdecydowane świadectwo. A rozmowy mają być tak proste aby dziecko mogło je zrozumieć. S8 184.3