Świadectwa dla zboru VI

Po chrzcie

Ślubowanie jakie składamy przy chrzcie obejmuje wiele rzeczy. W imieniu Ojca, Syna i Ducha Świętego zostaliśmy pogrzebani w podobieństwo śmierci Chrystusa, powstaliśmy na podobieństwo Jego zmartwychwstania i już od teraz mamy prowadzić nowe życie. Nasze życie ma być związane z Chrystusem. Odtąd wierzący musi pamiętać że został poświęcony Bogu, Chrystusowi i Duchowi Świętemu. Ma też wiedzieć że wszystkie światowe względy i sprawy muszą zejść na dalszy plan wobec tego nowego związku. Nowonarodzony publicznie oświadczył że nie chce dłużej żyć w pysze i pobłażaniu sobie. Nie chce dłużej prowadzić beztroskiego i obojętnego życia. Zawarł przymierze z Bogiem, umarł dla świata. Powinien więc żyć dla Pana wykorzystując dla Niego wszystkie powierzone sobie zdolności i stale pamiętać o tym że nosi na sobie pieczęć Bożą, że jest poddanym królestwa Chrystusowego i uczestnikiem boskiej natury. Poddaje się Bogu we wszystkim czym jest i co posiada wykorzystując wszystkie swe dary dla uwielbienia Jego imienia. S6 98.4

Zobowiązania wynikające z duchowego przymierza zawartego przez chrzest są obustronne. Gdy istoty ludzkie wypełniają swoją część w płynącym z głębi serca posłuszeństwie, mają tym samym prawo modlić się: “Niech się dziś okaże że Ty jesteś Bogiem w Izraelu!” 1 Królewska 18,36. Fakt iż zostałeś ochrzczony w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego jest zapewnieniem że o ile będziesz prosił ich o pomoc, Oni ci pomogą w każdej potrzebie. Pan wysłucha i odpowie na modlitwy swych szczerych naśladowców dźwigających Chrystusowe jarzmo ucząc ich łagodności i pokory w Jego szkole. S6 99.1

“A tak jeśliście wzbudzeni z Chrystusem tego co w górze szukajcie gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej, o tym co w górze myślcie, nie o tym co na ziemi. Umarliście bowiem a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu”. Kolosan 3,1-3. S6 99.2

“Przetoż przyobleczcie jako wybrani Boży, święci i umiłowani, wnętrzności miłosierdzia, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość, znaszając jedni drugich i odpuszczając sobie wzajemnie, jeźli ma kto przeciw komu skargę jako i Chrystus odpuścił wam tak i wy. A nad to wszystko przyobleczcie miłość, która jest związką doskonałości. A pokój Boży niech rząd prowadzi w sercach waszych, do któregoście też powołani w jedno ciało a bądźcie wdzięcznymi. Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie ze wszelką mądrością nauczając i napominając samych siebie przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając w sercach waszych Panu. A wszystko cokolwiek czynicie w słowie albo w uczynku wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa dziękując Bogu i Ojcu przezeń”. Kolosan 3,12-17 (BG). S6 99.3