Świadectwa dla zboru VI

177/177

Rozdział 60 — Prawo do zbawienia

Dziesięciny i ofiary poświęcone Bogu są uznaniem tego że Bóg ma do nas prawo bo nas stworzył i ma też do nas prawo bo nas zbawił. Dlatego że wszystkie nasze siły pochodzą od Chrystusa powinniśmy składać Mu ofiary wdzięczności. One mają nam stale przypominać o największym ze wszystkich darów Bożych jakim jest zbawienie, ono bowiem zawiera w sobie wszystkie inne roszczenia. Świadomość ofiary złożonej dla naszego dobra powinna zawsze być żywa w naszej pamięci i wywierać wpływ na nasze myśli i czyny. Chrystus ma tak stać przed naszymi oczyma jakby był wśród nas ukrzyżowany. S6 479.1

“Azaż nie wiecie ... a nie jesteście sami swoi? Albowiemeście drogo kupieni”. 1 Koryntian 6,19-20. Jakże wielka cena została za nas zapłacona! Spójrzcie na krzyż i wzniesioną na nim ofiarę! Spójrzcie na dłonie okrutnie przebite gwoździami! Spójrzcie na Jego stopy przybite do drzewa! Chrystus dźwigał nasze grzechy na swym własnym ciele. Jego cierpienie, Jego śmiertelna męka są ceną naszego odkupienia. Wyszło polecenie: “Wybaw go od zejścia do grobu, otrzymałem zań okup”. Joba 33,24. S6 479.2

Czyż nie wiecie że On nas tak umiłował wydając siebie za nas że my powinniśmy całkowicie oddać Mu siebie? Dlaczego wszyscy, którzy Go w wierze przyjmują, nie mieliby okazać swej miłości ku Niemu tak jak On wyraził swą miłość ku nam umierając za nas? S6 479.3

Chrystus jest przedstawiony jako Ten, który szuka zgubionej owcy. Miłością swą obejmuje nas i przyprowadza z powrotem do stada. Jego miłość daje nam przywilej zamieszkania z Nim na niebiańskich dworach. Gdy błogosławione światło Słońca Sprawiedliwości zajaśnieje w naszych sercach, odpoczywamy w pokoju i radości w Panu, wówczas chwalmy Go, wysławiajmy Go bo jest szczęściem naszego oblicza i naszym Bogiem. Uwielbiajmy Go nie tylko słowami lecz poświęćmy Mu wszystko czym jesteśmy i co posiadamy. S6 479.4

“Ile jesteś winien swemu Panu?” — tego nie możesz policzyć. Jeżeli wszystko co posiadasz jest Jego własnością czy chcesz zatrzymać to do czego ma On prawo? Chcesz samolubnie zachować jako swoją własność, tę część, której dla siebie żąda? Czy chcesz ją zatrzymać i zużytkować na jakiś inny cel niż na zbawienie dusz? Wskutek takiego postępowania tysiące dusz idzie na zginienie! Nie możemy lepiej wyrazić uznania dla wielkiej ofiary Boga, tego niezmierzonego daru dla naszego świata, jak właśnie składając dary i ofiary wraz z hołdem i dziękczynieniem naszych ust, za wielką miłość jaką nas umiłował i przyciągnął do siebie! S6 480.1

Gdy jako Jego słudzy zanosicie błagania do nieba, przedstawcie Bogu wszystko to co macie jako Jego własność mówiąc: “Panie, wszak od ciebie pochodzi to wszystko i oddajemy tylko to co z Twojej ręki mamy”. W obliczu krzyża Golgoty i ukrzyżowanego za was Syna Boga wszechwiecznego, uprzytomnijcie wreszcie sobie tę bezgraniczną miłość, to wspaniałe zamanifestowanie łaski i zapytajcie się: “Panie, co chcesz abym uczynił?” Wtedy On wam powie: “Idąc na cały świat głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu”. Marka 16,15. S6 480.2

Gdy w królestwie Bożym ujrzycie ludzi zbawionych dzięki waszym darom i waszej służbie, czyż nie ucieszycie się że mieliście przywilej brać udział w takiej pracy? S6 480.3

O apostołach Chrystusa napisano: “Oni zaś poszli i wszędzie kazali a Pan im pomagał i potwierdzał ich słowo znakami, które im towarzyszyły”. Marka 16,20. Niebo nadal czeka na “kanały”, którymi łaska będzie mogła spływać na świat. Ta sama moc jaką posiadali apostołowie jest do dyspozycji tych, którzy chcą Bogu służyć. S6 480.4

Nieprzyjaciel użyje każdego podstępu będącego w jego mocy aby nie dopuścić światła do oświecenia nowych miejsc. Nie chce aby prawda szła naprzód niby świecąca pochodnia. Czy nasi bracia i siostry pozwolą na to aby ziściły się jego plany przeszkadzania dziełu Bożemu? S6 481.1

Czas szybko zmierza ku wieczności. Czy ktokolwiek chciałby teraz zatrzymać dla siebie to co całkowicie należy do Boga? Czy odmówisz Mu tego co było ci dane bez jakiejkolwiek zasługi z twej strony a co nie możesz zatrzymać ze szkodą dla siebie? Pan przeznaczył każdemu człowiekowi określoną pracę i święci aniołowie oczekują od was że tę pracę wykonacie. Gdy będziecie czuwać, modlić się i pracować, aniołowie chętnie będą z wami współpracować. Jeżeli wasz umysł pracuje pod wpływem Ducha Świętego, wówczas wszystkie uczucia harmonijnie zastosują się do woli Bożej. Wtedy też ludzie zwrócą Bogu to co stanowi Jego własność i powiedzą: “Wszak od ciebie pochodzi to wszystko i daliśmy tylko to co z twojej ręki mamy”. 1 Kronik 29,14. Oby Bóg przebaczył swemu ludowi że tego nie uczynił! S6 481.2

Bracia i siostry! Usiłowałam przestawić wam te sprawy takimi jakimi są ale moje wysiłki w tym kierunku nie odniosły pożądanego skutku. Czy odmówicie moim usilnym prośbom? To nie ja apeluję do was lecz Pan Jezus, który oddał swe życie za świat. Ja jestem tylko posłuszna woli i wymaganiom Boga. Czy chcecie skorzystać ze sposobności okazania czci dziełu Bożemu i szacunku dla sług, których On posłał, by wykonali Jego wolę kierując dusze ku niebu? S6 481.3

“A powiadam wam: Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie. Każdy tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu, gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje. A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski abyście mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki. A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej, a tak ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu. Bo sprawowanie tej służby nie tylko wypełnia braki u świętych lecz wydaje też obfity plon w licznych dziękczynieniach składanych Bogu. Doznawszy dobrodziejstwa tej służby chwalić będą Boga za to że podporządkowujecie się wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusowej i za szczerą wspólnotę z nimi i ze wszystkimi, a modląc się za was tęsknić będą za wami z powodu nader obfitej łaski Bożej, która spływa na was. Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego”. 2 Koryntian 9,6-15. S6 481.4