Świadectwa dla zboru VI

133/177

Prawdziwa wstrzemięźliwość

Apostoł Paweł pisze: “Azaż nie wiecie iż ci, którzy w zawód bieżą, wszyscy więc bieżą lecz jeden zakład bierze? Także bieżcie abyście otrzymali. A każdy, który się potyka, we wszystkim się powściąga, onić wprawdzie aby wzięli koronę skazitelną ale my nieskazitelną. Ja tedy tak bieżę nie jako na niepewne, tak szermuję nie jako wiatr bijący ale karzę ciało moje w niewolę podbijam abym innym każąc sam nie był odrzucony”. 1 Koryntian 9,24-27. S6 374.1

Jest wielu takich na świecie, którzy folgują zgubnym nawykom. Apetyt jest prawem, które nimi rządzi i z powodu ich niewłaściwych nawyków zaćmione jest poczucie moralności a zdolność postrzegania świętych spraw jest w znacznym stopniu zniszczona. Lecz dla chrześcijan jest koniecznością aby ściśle przestrzegali wstrzemięźliwości. Powinni wysoko trzymać swój sztandar. Umiarkowanie w jedzeniu, piciu i ubiorze jest konieczne. Zasada powinna rządzić zamiast apetyt czy kaprys. Tych, którzy jedzą zbyt dużo lub których pożywienie i jego jakość budzą zastrzeżenie łatwo jest prowadzić ku rozpuście i innym głupim i szkodliwym pożądliwościom, które pogrążają ludzi w zatraceniu i zginieniu”. 1 Tymoteusza 6,9. “Współpracownicy Boga” powinni używać każdej cząstki swojego wpływu ku zachęceniu rozprzestrzeniania prawdziwych zasad wstrzemięźliwości. S6 374.2

Być wiernym Bogu znaczy wiele. On upomina się o wszystkich, którzy zaangażowani są w Jego służbę. Pragnie On aby umysł i ciało było zachwycone w najlepszym stanie zdrowia aby każda zdolność i dar były pod Boską kontrolą i w takim ożywieniu jak tylko ostrożne ściśle wstrzemięźliwe nawyki mogą je uczynić. Jesteśmy zobowiązani wobec Boga uczynić z siebie nieograniczoną ofiarę dla Niego, ciałem i duszą, uznając wszystkie zdolności jako Jego dary nam powierzone aby zostały zatrudnione w Jego służbie. Cała nasza energia i zdolności mają być nieustannie wzmacniane i ulepszane podczas tego okresu próbnego. Tylko ci, którzy doceniają te zasady i którzy się wykształcili i nauczyli troszczyć o swoje ciała rozsądnie w bojaźni Bożej, powinni być wybierani do ponoszenia odpowiedzialności w tej pracy. Ci, którzy mają już z prawdą dłużej do czynienia, jednak którzy nie mogą rozróżnić pomiędzy czystymi zasadami sprawiedliwości i zasadami zła, których zrozumienie sprawiedliwości, miłosierdzia i miłości Bożej jest zaćmione, powinni być zwolnieni z tych obowiązków. Każdy zbór potrzebuje jasnego ostatecznego świadectwa nadającego trąbie ten szczególny i pewny dźwięk. S6 374.3

Jeżeli zdołamy obudzić moralne postrzeganie naszego ludu jeśli chodzi o umiarkowanie, odniesiemy wielkie zwycięstwo. Należy uczynić i wprowadzić w życie umiarkowanie we wszystkich sprawach życia. Umiarkowanie w jedzeniu, piciu, spaniu i ubiorze jest jedną z wielkich zasad życia religijnego. Prawda wniesiona do świątyni duszy będzie przewodnikiem w traktowaniu ciała. Niczego co dotyczy zdrowia człowieka nie należy traktować z obojętnością. Nasze dobro wieczne zależy od tego jaki użytek zrobimy w tym życiu z naszego czasu, siły i wpływu. S6 375.1

*****

Dawid zadecydował: “Zdumiewam się strasznym i dziwnym sprawom twoim”. Jeżeli Bóg dał nam takie mieszkanie, dlaczego każda część nie powinna być dokładnie zbadana? Pokój umysłu i serca są najważniejsze. Tak więc zamiast żyć życiem przyziemnym ciesząc się zmysłowymi i poniżającymi przyjemnościami, czyż nie powinniśmy otworzyć tych pięknych pokoi i zaprosić Pana Jezusa aby przyszedł i zamieszkał z nami? S6 375.2