Świadectwa dla zboru IV

Rozdział 49 — Doskonalenie talentów

Bóg pragnie aby życiowym celem wszystkich było doskonalenie się jego wyznawców i żeby byli oni kierowani i kontrolowani przez właściwe doświadczenia. Prawdziwym człowiekiem jest ten, który jest gotowy poświęcić własny interes dla dobra innych, nieszczęśliwych, który sam się ćwiczy w tym poświęceniu. Prawdziwy cel życia jest ledwo rozumiany przez wielu a to co jest autentyczne i stanowi podstawę ich życia, zaniedbane jest z powodu błędów jakie pielęgnują. S4 519.1

Neron i Cezar byli znani w świecie jako wielcy ludzie lecz czy Bóg tak samo ich postrzegał? Nie, ponieważ nie byli związani żywą wiarą z sercem ludzkości. Żyli w świecie, jedli, pili i chodzili w letargu jak ludzie tego świata lecz byli szatańscy w swym okrucieństwie. Gdziekolwiek te potwory ludzkie skierowały się, krew i zniszczenie znaczyły ich drogę. Byli uwielbiani przez świat kiedy żyli lecz kiedy ich pochowano, świat odetchnął z ulgą. W przeciwieństwie do ich życia przedstawia się Luter. Nie urodził się jako książę. Nie nosił królewskiej korony. Z klasztornej celi słyszany był jego głos i odczuwany jego wpływ. Miał ludzkie serce, które było wyćwiczone w czynieniu ludziom dobra. Stał dzielnie za prawdą i sprawiedliwością i walczył z ziemską opozycją aby móc przynieść pożytek bliźnim. S4 519.2

Sam intelekt nie kształtuje jeszcze człowieka według Bożego standardu. Istnieje jednak moc w intelekcie jeżeli jest uświęcany i kontrolowany przez Ducha Bożego. Jest czymś wyższym w porównaniu do bogactwa i sił fizycznych lecz musi być tak kształtowany aby tworzył człowieka i formował go. Prawo do tego aby człowiek nazywał się człowiekiem uzależnione jest od tego w jaki sposób używa swego rozumu. Byron posiadał inteligencję i głębokie myśli lecz nie był człowiekiem o Bożym standardzie. Był agentem szatana. Jego postępowanie było gwałtowne i niekontrolowane. W okresie swego życia posiał ziarno, które skończyło się żniwem zepsucia. Jego życie pomniejszało wzorzec cnoty. Ten człowiek był jednym z wyróżniających się ludzi świata lecz Pan nie uważał go za takiego ale za jednego z tych, którzy marnują talenty dane przez Boga. Gibbon sceptyk i wielu innych, którym Bóg dał wielki rozum i których świat nazwał wielkimi ludźmi, podobali się władzy szatana bo używali darów Bożych przeciwko prawdzie i dla zniszczenia dusz ludzkich. Wspaniały intelekt stający się sługą szatana jest przekleństwem dla posiadacza i dla wszystkich, którzy znajdują się w obrębie jego wpływów. S4 519.3

Tym co uszczęśliwia ludzkość jest życie duchowe. Jeżeli człowiek żyje w harmonii z Bogiem, będzie stale zależny od Jego siły. “Bądźcie tedy wy doskonałymi jako Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, doskonały jest”. Mateusza 5,48. Naszym zadaniem życiowym jest osiągnięcie doskonałości chrześcijańskiego charakteru starając się stale wypełniać wolę Bożą. Wysiłki rozpoczęte na ziemi będą kontynuowane przez całą wieczność. Boży wzorzec człowieka wznosi się na coraz wyższy poziom jeśli człowiek postępuje zgodnie z nim. Zapewnia sobie tym szczęście w życiu a to z kolei wiedzie do chwały i wiecznej nagrody w życiu, które nadejdzie. S4 520.1

Członkowie ludzkiej rodziny są zapisani imieniem mężczyzn i niewiast tylko wówczas gdy zatrudniają swe talenty w każdej możliwej sytuacji dla dobra innych. Życie Chrystusa stanowi dla nas wzorzec i kiedy go naśladujemy, stajemy się jak aniołowie i słudzy miłosierni wobec potrzeb innych ludzi a człowiek zbliża się do Boga. Jest naturą chrześcijanina czynić szczęście w rodzinie i tworzyć szczęśliwą społeczność. Niezgoda, samolubstwo, spory, powinny być odrzucone przez każdego mężczyznę i niewiastę, którzy posiadają prawdziwego ducha Chrystusa. S4 520.2

Ci, którzy są uczestnikami miłości Chrystusowej nie mają żadnego prawa sądzić że istnieją jakieś ograniczenia dla ich wpływów przez miłość, która przynosi korzyści ludzkości. Czy Chrystus stał się znudzony, zmęczony swymi wysiłkami mającymi na celu zbawienie upadłej rasy ludzkiej? Nasza działalność ma być trwała i niezmienna. Powinniśmy zawsze znajdować coś do zrobienia dopóki nasz Mistrz nie każe złożyć nam zbroi u Jego stóp. Bóg jest moralnym nauczycielem, rządcą, a my musimy czekać poddani Jego woli, być gotowi i chętni do wypełniania naszych obowiązków gdziekolwiek istnieje taka potrzeba. S4 520.3

Aniołowie są zaangażowani dzień i noc w służbie Bożej dla podniesienia człowieka zgodnie z planem zbawienia. Człowiek ma kochać Boga nade wszystko, z całej swej siły i myśli a bliźniego jak siebie samego. Nie będziemy zdolni tego uczynić dopóki nie wyrzekniemy się siebie. Chrystus powiedział: “Ktokolwiek chce iść za mną, niech samego siebie zaprze, a weźmie swój krzyż i naśladuje mnie”. Mateusza 8,34. S4 521.1

Samowyrzeczenie oznacza rządy ducha. Kiedy namiętności starają się zapanować nad człowiekiem, odrzućmy pokusy, wrogie spojrzenia i wypowiadanie słów ukazujących błąd. Wtedy mamy okazywać cierpliwość wobec dziecka, które jest złe a którego zachowanie zasmuca i gniewa. Oznacza to stanie na posterunku tam gdzie inni upadli i oznacza ponoszenie odpowiedzialności gdziekolwiek i kiedykolwiek jest to możliwe, nie dla celów związanych z podziwem innych, nie dla pomyślności lecz dla imienia Mistrza, który dał nam dzieło do wykonania żądając od nas niezachwianej uczciwości i szczerości. Kiedy masz możliwość uwielbienia siebie — zachowaj milczenie, niech robią to inni, niech inni ciebie wychwalają. Samowyrzeczenie to czynienie dobra dla innych tam gdzie skłonności wiodą cię do tego aby służyć sobie samemu. I chociaż twoi bliźni mogą nigdy nie doceniać twych wysiłków, czyń swą powinność. S4 521.2

Badaj troskliwie i obserwuj czy prawda, którą przyjąłeś staje się zasadą w tobie. Czy bierzesz Chrystusa ze sobą gdy opuszczasz miejsce modlitwy? Czy twoje wyznanie strzeże twych ust? Czy twoje serce wykazuje uczucie sympatii wobec innych spoza twojej rodziny? Czy starasz się pilnie coraz lepiej rozumieć Pismo Święte i jego prawdę po to abyś rozsiewał swą światłość na innych? Na te pytania musisz odpowiedzieć we własnej duszy. Niech to co mówisz charakteryzuje się wdziękiem a twoje postępowanie i postawa ukazuje chrześcijańską szlachetność. S4 521.3

Nowy rok się zaczął. Co zostało zapisane w twoich minionych latach chrześcijańskiego życia? Jak wygląda twój zapis w niebie? Błagam cię abyś stanął blisko Boga. Czy wasze serca są podzielone? Dajcie je całe waszemu Panu. Uczyńcie nowy rok nowym rozdziałem waszego życia, innym od przeszłości. Upokórzcie swe dusze przed Bogiem. “Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie, bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują”. Jakuba 1,12. Odrzućcie wszelkie pretensje i sztuczność. Bądźcie szczerymi w każdej myśli, słowie i uczynku, w pokorze jedni drugich mając za “wyższych od siebie”. Filipian 2,3. Zawsze pamiętajcie że moralna natura człowieka otoczona musi być stałą czujnością i modlitwą. Tak długo jak spoglądasz na Chrystusa, jesteś bezpieczny, lecz przychodzi moment gdy myślisz o swym poświęceniu i kłopotach i zaczynasz współczuć samemu sobie a wtedy tracisz w Bogu ufność i możesz znaleźć się w wielkim niebezpieczeństwie. S4 521.4

Wielu ogranicza Boską opatrzność i odłącza miłosierdzie i miłość od Jego charakteru. Argumentują że wspaniałość i majestat Boży powinien zakazywać interesowania się Nim samym przez najsłabsze z Jego stworzeń. “Izali dwóch wróbelków za pieniążek nie sprzedają, a wżdy jeden z nich nie upadnie na ziemię oprócz woli Ojca waszego, nawet i włosy wszystkie na głowie waszej policzone są. Nie bójcie się tedy, nad wiele wróbelków wy zacniejsi jesteście”. Mateusza 10,29-31. S4 522.1

Trudno jest istotom ludzkim skierować swoją uwagę na mniejsze sprawy życiowe gdy umysł jest zaangażowany w interes o większym znaczeniu. Ale czy taki związek nie powinien istnieć? Człowiek ukształtowany na podobieństwo swego Stwórcy powinien łączyć odpowiedzialności mniejsze z większymi. Może być pochłonięty zajęciami bardzo ważnymi a zaniedbywać nauki jakich potrzebują jego dzieci. Może to wyglądać na mało istotne podczas gdy w rzeczywistości stanowi podstawę społeczeństwa. Szczęście rodzin i zborów zależy od domowych wpływów. Wiekuista pomyślność zależy od dokładnego i właściwego spełnienia obowiązków w tym życiu. Świat nie potrzebuje tak bardzo wielkich umysłów jak dobrych ludzi, którzy by byli błogosławieństwem w swych domach. S4 522.2