Biblijny komentarz

1 Tymoteusza 2,5

(Jana 1,1-3.14; Filipian 2,5-8; Hebrajczyków 2,14-18; patrz komentarz EGW do Dzieje Apostolskie 15,11) — Praca na miejscu Bożym

Adam i Ewa zostali poddani próbie, w której mogli utwierdzić swoją wierność i tym samym planem łaski zostali objęci wszyscy ich potomkowie. Po upadku, Chrystus stał się nauczycielem Adama. W imieniu Bożym działał dla ludzkości, ratując ją od niechybnej śmierci. Przyjął na Siebie misję pośrednika między Bogiem a człowiekiem. Gdy wypełnił się czas, objawił się w ludzkiej postaci. Objął stanowisko Przywódcy ludzkości przez przyjęcie ludzkiej natury, ale nie grzeszności człowieka. — The Signs of the Times, 29 maja 1901. BK 414.5

(Dzieje Apostolskie 4,12; Hebrajczyków 7,25; 9,22; 1 Jana 1,7-9) — Wiara w krew Chrystusa

Bóg przybliża się [do człowieka] przez Jezusa Chrystusa, Pośrednika i tylko na tej drodze przebacza grzechy. Bóg nie może przebaczyć grzechów kosztem Swojej sprawiedliwości, Swojej świętości i Swojej Prawdy. A jednak przebacza grzechy i to całkowicie. Nie ma grzechów, których nie mógłby przebaczyć “w” i przez Pana, Jezusa Chrystusa. Jest to jedyna nadzieja grzesznika i jeśli zaufał w szczerej wierze, jest pewny przebaczenia i całkowicie wolny. Istnieje tylko jedna droga i ona jest dostępna dla wszystkich. Na tej drodze pokutującą i skruszoną duszę czeka bogate i obfite przebaczenie i nawet najcięższe grzechy zostają przebaczone. BK 414.6

Lekcje te nauczały wybrany lud Boży już tysiące lat temu, a powtarzane były w różnych symbolach i postaciach tak, aby dzieło Prawdy mogło być wtłoczone do każdego serca, że bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia grzechów. Tą wielką lekcją, uosobioną w każdej składanej ofierze, wyrytą w każdym obrządku, wpajaną przez Samego Boga, było to, że jedynie przez krew Chrystusa jest przebaczenie grzechów. A jednak, jakże wielu ludzi nosi to dotkliwe brzemię i jakże niewielu odczuwa moc tej Prawdy i czyni osobiste wysiłki aby czerpać błogosławieństwa, które mogą otrzymać dzięki doskonałej wierze w krew Baranka Bożego... BK 414.7

Sprawiedliwość wymaga cierpień człowieka, ale za te cierpienia Chrystus zapłacił Bogu. Nie potrzebował tych pojednawczych cierpień dla Siebie; wszystkie Jego cierpienia były dla nas; wszystkie Jego zasługi oraz świętość są dostępne dla upadłego człowieka i zaoferowane jako dar. — Letter 12, 1892. BK 414.8

(Mateusza 11,27; Jana 14,9; 17,19-26; 2 Tesaloniczan 2,3-4; Hebrajczyków 8,1; 9,11-14.24; 13,12; 1 Jana 2,1) — Chrystus jedynym prawdziwym Pośrednikiem

Nasz Najwyższy Kapłan ofiarował Siebie jako doskonałą ofiarę wtedy, gdy cierpiał “poza bramą”. Tam dokonało się doskonałe zadośćuczynienie za grzechy ludzi. Jezus jest naszym Obrońcą, naszym Arcykapłanem, naszym Rzecznikiem. Dlatego nasza obecna sytuacja podobna jest do pozycji Izraela, stojącego na zewnątrz dziedzińca, gdyż oczekujemy i wyglądamy błogosławionej nadziei, to jest chwalebnego pojawienia się naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa... W śmierci Chrystusa, Baranka zabitego za grzechy świata, symbol spotyka się z rzeczywistością. Najwyższy Kapłan złożył tę niepowtarzalną ofiarę, która posiada swoją wartość. BK 415.1

Kadzenie, które obecnie dokonywane jest przez ludzi, msze odprawiane w celu wybawienia dusz z czyśćca, nie mają żadnej wartości przed Bogiem. Wszelkie ołtarze i ofiary, tradycje i wymysły, przez które ludzie mają nadzieję zasłużyć sobie na zbawienie, są zwodnicze. Na zewnątrz [poza niebiańską świątynią] nie mogą być dokonywane żadne ofiary, gdyż ów Najwyższy Kapłan spełnia Swoje dzieło w Świątyni. Żaden książę ani monarcha nie śmie wejść do wnętrza tego świętego miejsca. BK 415.2

W Swoim wstawiennictwie, jako nasz Obrońca, Chrystus nie potrzebuje ludzkich zasług, żadnego ludzkiego orędownictwa. Jedynie Chrystus jest nosicielem grzechów i jedyną ofiarą za grzechy. Modlitwy i wyznania powinny być przynoszone tylko Jemu, gdyż tylko On wstąpił raz na zawsze do wnętrza tego świętego miejsca. Chrystus oświadcza: “A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy.” Dlatego jest w Jego mocy całkowicie zbawić tych, którzy w wierze przychodzą do Niego. On żyje wiecznie, aby wstawiać się za nami. Zatem nie ma tu żadnej wartości ani msza, ani też żadne inne papieskie kłamstwo. BK 415.3

Tak zwane wstawiennictwa świętych są największym kłamstwem, jakie można wymyślić. Kapłani czy inni przywódcy nie maja prawa stawać między Chrystusem a duszami, za które On zmarł, jakoby byli obdarzeni cechami Zbawiciela i mogli przebaczać przestępstwo i grzech. Oni sami są grzesznikami; są tylko ludźmi. Pewnego dnia zobaczą, jak ich kłamliwe nauki prowadziły do wszelkiego rodzaju wypaczeń, cudzołóstwa, rozboju i kłamstwa. Oni są odpowiedzialni za cały ogrom straszliwego zła, jakie ludzie popełniali na swoich bliźnich. BK 415.4

Za to wszystko Sędzia całej ziemi wezwie ich przed sąd aby zdali rachunek. Przypadek każdej uwięzionej duszy, każdej istoty ludzkiej, która była torturowana jest zanotowany. Notujący anioł wzmacniał męczenników, którzy nie chcieli pokłonić się bałwanom ani pozwolić swym umysłom i sumieniom stać się narzędziem ludzkim, manipulowanym przez szatana w celu spełniania różnych bezbożnych czynów. Rzeczy te dokonywane są pod panowaniem człowieka grzechu, podającego się za Boga, który zasiadł w świątyni Bożej, przywłaszczając sobie cechy Boże aby móc realizować swoje własne zamiary. BK 415.5

Nawet najwyżej stojąca istota ludzka — bez względu na zajmowane stanowisko — nie jest nieskończona. Ona nie może pojąć nieskończoności. Jezus wyraźnie oświadcza: “Nikt nie zna Syna, tylko Ojciec.” Pewien nauczyciel usiłował przedstawić wielkość Boga, gdy wtem usłyszał głos mówiący: “Nie jesteś w stanie pojąć kim On jest.” Na to on wielkodusznie odpowiada: Gdybym był w stanie zupełnie przedstawić Boga, musiałbym być albo Bogiem, albo Bóg musiałby przestać być Bogiem.” BK 415.6

“Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie” — nie przez spowiedź w konfesjonale, ani przez księży czy papieży, ale przeze Mnie, waszego Zbawiciela. “Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny.” To jest to absolutne Bóstwo. Najwyższy, stworzony intelekt nie może Go pojąć; brak najbardziej wymownych słów by Go opisać. Milczenie jest tu najbardziej odpowiednią rzeczą. BK 415.7

Chrystus przedstawił światu Swego Ojca, oraz przedstawił przed Bogiem wybranych, w których odnowił moralny obraz Boga. Oni są Jego dziedzictwem. Do nich mówi: “Kto mnie widzi, widzi i Ojca mego”; “Nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.” Żaden kapłan, żaden teolog nie może objawić Ojca synowi lub córce Adama. BK 416.1

Ludzie maja tylko jednego Obrońcę, jednego Orędownika, który może przebaczyć przestępstwo. Zatem, czy nasze serca nie powinny być przepełnione wdzięcznością dla Niego za to, że dał Jezusa na przebłaganie za nasze grzechy? Zastanów się głębiej nad miłością Ojca okazaną nam — nad wyświadczoną nam miłością. Nie możemy jej zmierzyć; to jest niemożliwe. Możemy jedynie wskazywać na Golgotę, na Baranka zabitego od założenia świata. Jest to niewymierna ofiara. Czy możemy pojąć i zmierzyć coś, co jest niewymierne?... [Cyt. Jana 17,19-21.24-26.] BK 416.2

Tutaj widzimy wielkiego Orędownika, przedkładającego Swoje prośby Swemu Ojcu. Żaden ludzki pośrednik nie może przyjść i stanąć między grzesznikiem a Chrystusem. Nie widać tu nikogo ze zmarłych proroków, ani pogrzebanych świętych. Jedynie osobiście Chrystus jest naszym Obrońcą. Wszystkim tym, czym Ojciec jest dla Swego Syna, jest On dla tych, których Jego Syn przedstawia w Swoim człowieczeństwie. W każdym momencie Swego dzieła, Chrystus działał jako przedstawiciel Ojca. Żył jako nasz zastępca i gwarant. Postępował tak, jak tego oczekuje od Swoich naśladujących go pracowników — nie samolubnie — doceniając wartość każdego człowieka, za którego cierpiał i zmarł. — Manuscript 128, 1897. BK 416.3

Podwójny Przedstawiciel

Chrystus jest przedstawicielem Boga wobec człowieka i przedstawicielem człowieka przed Bogiem. Przyszedł na ten świat jako zastępca człowieka i jego gwarant, dlatego też jest całkowicie władny zbawić wszystkich pokutujących i powracających do posłuszeństwa. Dzięki Swojej sprawiedliwości, może postawić człowieka w korzystnej sytuacji. Chrystus, nasz Baranek Paschalny, został ofiarowany za nas. Złożył Swoje drogocenne, niewinne życie dla zbawienia winnych istot ludzkich, aby wyratować ich z wiecznej ruiny, aby przez wiarę w Niego, mogli stanąć bez winy przed tronem Boga. — Manuscript 29, 1899. BK 416.4

(Jana 10,30) — Dlaczego jeden Pośrednik

Jedynie Jezus może dać poręczenie Bogu, ponieważ On jest równy Bogu. Jedynie On może być pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem, gdyż On ma Boskość i człowieczeństwo. — The Review and Herald, 3 kwietnia 1894. BK 416.5

(Rzymian 8,34) — Złoty łańcuch przymocowany do tronu Bożego

Orędownictwo Chrystusa jest złotym łańcuchem przymocowanym do tronu Bożego. On przemienił zasługi Swojej ofiary w prośby. Jezus prosi i Jego prośby odnoszą swój skutek. — Manuscript 8, 1892. BK 416.6