Biblijny komentarz

2 Tesaloniczan 2,3-4

(Mateusza 5,17-18; patrz komentarz EGW do 1 Tymoteusza 2,5; Objawienie 13,11-17; 14,8-12; 18,1-5) — Reprezentant szatana

W proroctwie tym występuje ktoś, kto jest określony jako człowiek grzechu. Reprezentuje on szatana. Przyjmując sugestie szatana odnośnie Zakonu Bożego — niezmiennego jak tron Boży — przychodzi ów człowiek grzechu i podaje światu, że zmienił ten Zakon i że teraz zamiast siódmego dnia, pierwszy dzień tygodnia jest Sabatem. Ogłaszając swą nieomylność, uważa, że ma prawo do zmiany Zakonu Bożego tak, aby odpowiadał jego zamiarom. Przez to wywyższa siebie ponad Boga, pozwalając światu wnioskować, że Bóg się pomylił. Gdyby rzeczywiście było prawdą, że Bóg wydał Prawo [Zakon], które wymagałoby zmiany, bezwarunkowo dowodziłoby to o omylności. BK 411.4

Jednak Chrystus oświadcza, że jak długo niebo i ziemia trwać będą, nie przeminie z Zakonu ani jedna jota, ani jedna kreska. Tym istotnym celem, dla którego On przyszedł, było wywyższenie Zakonu i pokazanie stworzonym światom i niebu, że Bóg jest sprawiedliwy i że Jego Zakon nie może być zmieniony. Lecz akurat tutaj ów człowiek — szatańska prawa ręka — jest gotów do prowadzenia tego dzieła, które szatan rozpoczął w niebie, usiłując poprawić Zakon Boży. A chrześcijański świat sankcjonuje jego wysiłki przyjmując to dziecko papiestwa — ustanowienie niedzieli. On pielęgnuje tę ustawę i to tak długo, aż protestanci podadzą rękę społeczności rzymskiej mocy. BK 411.5

Następnie zostanie wydane prawo przeciwko Sabatowi Bożego stworzenia i wtedy to Bóg wykona Swoje “niezwyczajne dzieło” na ziemi. Pan Bóg długo znosił przewrotność ludzkości i stale usiłował przyciągnąć ludzi do Siebie. Ale przyjdzie czas, gdy dopełni się miara ich nieprawości i wtedy Bóg dokona Swego dzieła. Ten czas prawie że dobiegł do końca. Bóg prowadzi księgi narodów. Owe niebiańskie księgi wręcz pęcznieją od zapisów przeciwko nim. A kiedy wydadzą ustawę, w wyniku której przestępowanie pierwszego dnia tygodnia będzie karane, wówczas ich naczynie będzie napełnione. — The Review and Herald, 9 marca 1886. BK 411.6

Człowiek grzechu i rywal Sabatu

Człowiek grzechu wyniósł siebie ponad Boga, zasiadł w świątyni Bożej i podaje się za Boga. Depcze wielką Bożą pamiątkę stworzenia, ustanowioną ku czci Jego dzieła a w to miejsce daje światu powszechny dzień pracy. Dzień ten został ustanowiony jako rywal Sabatu po to, aby był przestrzegany i czczony. W ten sposób świat zwrócił się przeciwko Bogu, mimo, że Pan ogłosił, iż On poświęcił dzień Swego odpoczynku. BK 412.1

Ale chociażby każdy członek rodziny ludzkiej przyjął to papieskie dziecko, to w żadnym przypadku nie unieważni to świętego Sabatu Jahwe. Ci, którzy przyjmują fałszywy sabat, wywyższają człowieka grzechu i atakują rządy Boga. Ale człowiek grzechu nie może unieważnić tego, co Bóg ogłosił, że ma trwać na wieki. Dzieło, jakie teraz ma być wykonywane na świecie, to wywyższenie Zakonu Pańskiego i zwrócenie na to uwagi ludziom. Nadszedł czas, w którym Prawda ma być głoszona przeciwko kłamstwu i błędom. — The Review and Herald, 26 lipca 1898. BK 412.2

Boża ocena papieskiej mocy

Przez własne traktowanie Słowa Bożego, papieże wynoszą się ponad Boga nieba. Z tego powodu papieska moc jest określana w proroctwie jako “człowiek grzechu”. Szatan jest autorem grzechu. Moc, którą powołał aby zmieniła jedno z Bożych, świętych przykazań, jest tym “człowiekiem grzechu”. Pod specjalnym kierownictwem szatana, papieska moc dokonała tego dzieła. BK 412.3

Chociaż zwierzchnicy papiestwa głoszą o swej wielkiej miłości do Boga, Bóg patrzy na nich jako na tych, którzy Go nienawidzą. Oni zmienili Prawdę Bożą w kłamstwo. Wysiłki szatana zmierzają do usunięcia przykazań Bożych i ustanowienia w to miejsce ludzkiej tradycji, co prowadzi do oddzielenia religijnego świata od Boga. Dlatego też Bóg oświadcza: “Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą.” Bóg wypełni Swoje słowo. — Manuscript 126, 1901. BK 412.4