Biblijny komentarz

Efezjan 1,4-5.11

(Rzymian 8,29-30; 1 Piotra 1,2) — Boże przeznaczenie

Ojciec przelał Swoją miłość na Swój wybrany lud, żyjący w świecie. Jest to lud, który Chrystus odkupił za cenę Swojej własnej krwi; a dlatego, że odpowiedzieli na Jego zachęcające zaproszenie, zostali dzięki nieograniczonej łasce Boga, wybrani do zbawienia, jako Jego posłuszne dzieci. Na nich zostaje manifestowana dobrowolna łaska Boga, dzięki miłości, jaką On ich miłuje. Każdy, kto upokorzy się jak małe dziecko, kto w dziecięcej prostocie przyjmie i będzie posłuszny Słowu Bożemu, znajdzie się wśród wybranych Bożych... BK 393.3

[Cyt. Efezjan 1,2-11.] Na radzie niebiańskiej zostało postanowione, że ludzie, chociaż są przestępcami, nie muszą zginąć na skutek swego nieposłuszeństwa. Jeśli uwierzą w Chrystusa, ich Zastępcę i Gwaranta, mogą stać się wybranymi Boga, przeznaczonymi na mocy adopcji do bycia dziećmi, przez Jezusa Chrystusa, ku upodobaniu Jego woli. Bożą wolą jest, aby wszyscy byli zbawieni i właśnie dlatego poczynił On daleko idące zarządzenia, oddając Swego Jednorodzonego Syna na okup za człowieka. Ci, którzy zginą, zginą tylko dlatego, że odrzucili możliwość stania się dziećmi Bożymi, na mocy usynowienia przez Jezusa Chrystusa. — The Signs of the Times, 2 stycznia 1893. BK 393.4

Wieczne przymierze zawarte z Abrahamem

[Cyt. Efezjan 1,3-5.] Jeszcze przed założeniem świata powstało przymierze dla wszystkich posłusznych i wszystkich tych, którzy przez dostarczoną obfitą łaskę, staną się świętymi w charakterze i będą bez skazy przed Bogiem; właśnie dzięki przywłaszczeniu sobie tej łaski, będą dziećmi Bożymi. To zawarte przed wiekami przymierze, zostało przekazane Abrahamowi dziewiętnaście stuleci przed pierwszym przyjściem Chrystusa. Z jakimż zainteresowaniem i z jakąż uwagą Chrystus, przebywając wśród ludzkości, śledził jej losy, aby zobaczyć, czy skorzysta ona z ofiarowanego sobie postanowienia Bożego. — Manuscript 9, 1896. BK 393.5

(Ezechiela 18,20-24; 3,12-16; Rzymian 11,4-6; 1 Piotra 1,2; 2 Piotra 1,10; 2,15-21) — Wybór, ale nie bez warunków

[Cyt. 2 Piotra 1,2-10.] Znajdujemy tu warunek jedynie zbawiającego wyboru w Słowie Bożym. Staliśmy się uczestnikami boskiej natury, wystrzegając się zepsucia, jakie wskutek pożądliwości panuje na świecie. Mamy dokładać łaskę do łaski a obietnica brzmi: “czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.” BK 393.6

W Słowie Bożym nie ma czegoś takiego jak bezwarunkowy wybór — raz w łasce, na zawsze w łasce. W 2 rozdziale, 2 Listu Piotra temat ten jest jasny i wyraźny. Po scharakteryzowaniu tych, którzy poszli złym torem, podano wyjaśnienie: “opuściwszy drogę prostą... wstąpili na drogę Baalama, syna Beora, który ukochał zapłatę za czyny nieprawe...” [Cyt. 2 Piotra 2,15-20.] Jest to grupa ludzi, którą apostoł ostrzega, “Lepiej bowiem byłoby dla nich, nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania...” BK 393.7

Tutaj jest przedstawiona Prawda, którą dusze muszą przyjąć, jeśli chcą być zbawione. Przestrzeganie przykazań Bożych jest życiem wiecznym dla przyjmującego. Ale Pismo Święte mówi wyraźnie, że tym, którzy poznali drogę życia i cieszą się w Prawdzie, grozi niebezpieczeństwo upadku przez wejście na drogę odstępstwa, a przez to wieczna zguba. Dlatego zachodzi konieczność codziennego nawracania się do Boga. BK 394.1

Wszyscy, którzy usiłują przeforsować naukę o wyborze — raz w łasce, na zawsze w łasce — sprzeciwiają się wyraźnemu “Tak mówi Pan”. [Cyt. Ezechiela 18,21; 33,13.] BK 394.2

Ci, którzy naprawdę są nawróceni, muszą być pogrzebani z Chrystusem na podobieństwo Jego śmierci i powstać z wodnego grobu na podobieństwo Jego zmartwychwstania, aby żyć nowym życiem. Przez wierne posłuszeństwo Prawdzie, umacniają swoje powołanie i wybranie. — Manuscript 57, 1900. BK 394.3