Biblijny komentarz
Rzymian 8,26.34
(Efezjan 5,2; Hebrajczyków 7,24-28; 8,1-2; 9,24; 1 Jana 2,1; Objawienie 8,3-4; patrz komentarz EGW do Dzieje Apostolskie 1,11; Hebrajczyków 7,25) — Wstawiennicza rola Chrystusa i Jego Ducha
Jezus Chrystus jest przedstawiony jak nieustannie stoi przed ołtarzem, aby w każdej chwili złożyć ofiarę za grzechy świata. Jest On sługą prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek. Wzorcowe cienie żydowskiej świątyni nie mają już więcej żadnego znaczenia. Owa symboliczna codzienna i roczna służba pojednania nie jest już dokonywana, natomiast pojednawcza ofiara dokonywana przez Orędownika jest niezbędna z powodu ciągłego popełniania grzechów. Jezus służy przed obecnością Ojca, wskazując na Swoją przelaną krew, jak to miało miejsce przy zabitym baranku. Jezus składa ofiarę za każde popełnione przestępstwo i każde niedociągnięcia grzesznika. BK 350.4
Chrystus, nasz Orędownik i Duch Święty wciąż wstawiają się za człowiekiem, jednak Duch nie wstawia się za nami tak, jak to czyni Chrystus, który przedkłada Swoją krew, przelaną od założenia świata; Duch oddziałuje na nasze serca, doprowadzając do modlitw i skruchy, uwielbienia i wdzięczności. Wdzięczność płynąca z naszych ust jest wynikiem oddziaływania Ducha na struny duszy, przypominając jej o świętych sprawach i wzbudzając muzykę [wdzięczności] w sercu. BK 350.5
Służba religijna, modlitwy, uwielbienia, skruszone wyznania grzechów szczerze wierzącego, wznoszą się niczym kadzidło do świątyni niebiańskiej; jednak przechodząc przez zanieczyszczone kanały ludzkiej natury, są tak skalane, że dopóki nie zostaną oczyszczone krwią [Baranka], nigdy nie mogą mieć wartości u Boga. Wstępujące [modlitwy i uwielbienia] nie są nienagannej czystości i póki Orędownik, siedzący po prawicy Bożej, nie oczyści je Swoją sprawiedliwością, nie mogą zostać przyjęte przez Boga. Całe kadzidło z ziemskich świątyń musi być pokropione oczyszczającymi kroplami krwi Chrystusa. On trzyma przed Ojcem kadzielnicę Swych zasług, w których nie ma nawet śladu ziemskiego zepsucia. W kadzielnicy tej gromadzi On modlitwy oraz uwielbienia i wyznania Swojego ludu, a następnie dokłada do nich Swoją własną, nieskalaną sprawiedliwość. Dopiero potem, dym kadzidła przesycony aromatem przebłagalnych zasług Chrystusa, wstępując przed Boga jest całkowicie i zupełnie przyjmowany. Wtedy też powracają łaskawe Boże odpowiedzi. BK 350.6
Ach, żeby wszyscy mogli dostrzec, że wszelkie posłuszeństwo, skrucha, uwielbienie i dziękczynienie musi przejść przez oczyszczający ogień sprawiedliwości Chrystusa. Aromat tej sprawiedliwości unosi się niczym obłok, otaczając Tron Łaski. — Manuscript 50, 1900. BK 350.7