Biblijny komentarz

Rzymian 3,24-26

(Patrz komentarz EGW do Rzymian 5,11) — Ojciec całkowicie usatysfakcjonowany

Pojednanie, którego dla nas dokonał Jezus, w pełni i całkowicie usatysfakcjonowało Ojca. [Odtąd] Bóg pozostając sprawiedliwym, może usprawiedliwić tych, którzy wierzą. — Manuscript 28, 1905. BK 342.8

(Rzymian 5,1) — Usprawiedliwienie oznacza całkowite przebaczenie

[Cyt. Rzymian 3,24-26.] Tutaj prawda wyłożona jest w jasny i prosty sposób. Ta łaska i dobroć są całkowicie niezasłużone. Łaska Chrystusa nieprzymuszenie usprawiedliwia grzesznika, bez jakichkolwiek zasług lub wymogów z jego strony. Usprawiedliwienie jest całkowitym i zupełnym przebaczeniem grzechu. Moment, gdy grzesznik przez wiarę przyjmuje Chrystusa, to moment przebaczenia mu. Sprawiedliwość Chrystusa zostaje mu przypisana, a on już więcej nie wątpi w przebaczającą łaskę. BK 342.9

W samej wierze nie ma niczego takiego, co by dokonywało nasze zbawienie. Wiara nie może usunąć naszej winy. To Chrystus jest mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy. Usprawiedliwienie przychodzi dzięki zasługom Jezusa Chrystusa. To On zapłacił cenę za odkupienie grzesznika. Tak więc dzieje się to tylko przez wiarę w Jego krew, że Jezus może usprawiedliwić wierzącego. BK 342.10

Grzesznik nie może polegać na własnych, dobrych uczynkach, jako na usprawiedliwiającym środku. Musi dojść do takiego punktu, w którym porzuci wszelki swój grzech i będzie skwapliwie przyjmował jeden promień światła po drugim, jaki zaświeci na jego ścieżce. Po prostu wiarą uchwyci ową darowaną i zasobną szansę, dokonaną przez krew Chrystusa, wierząc w obietnice Boże, dzięki którym Chrystus dokonuje w nim uświęcenia, usprawiedliwienia i odkupienia. Naśladując Jezusa, będzie pokornie kroczył w świetle i ciesząc się nim, będzie je przekazywał innym. Będąc usprawiedliwionym przez wiarę, z pogodnym duchem będzie wykazywał się posłuszeństwem w całym swoim życiu. Pokój Boży jest rezultatem tego, czym Chrystus jest dla niego. Boskie oświecenie otrzymują dusze, które są poddane Bogu, wielbią Go i wypełniają Jego Słowo. W drogocennym Słowie Bożym znajduje się czystość, wzniosłość i piękno, a tego nie może żadną mocą osiągnąć człowiek, jeśli nie towarzyszy mu Bóg. — The Signs of the Times, 19 maja 1898. BK 342.11

(Psalmów 18,35; 89,14; Objawienie 4,3; patrz komentarz EGW do Jana 3,16) — Połączenie sądu i miłosierdzia

Tak, jak tęcza na obłoku powstaje w wyniku połączenia się światła słonecznego z kroplami deszczu, tak tęcza otaczająca tron przedstawia połączenie mocy łaski i sprawiedliwości. Nie można jedynie podtrzymywać sprawiedliwości, gdyż to zaciemniłoby chwałę tęczy obietnicy otaczającej tron; wówczas też ludzie mogliby widzieć tylko karę Zakonu. Z kolei, gdyby nie było sprawiedliwości ani kąry, nie mogłoby też być trwałości Bożych rządów. BK 343.1

Połączenie sprawiedliwości i łaski sprawia, że zbawienie jest pełne i całkowite. Owo podwójne połączenie powoduje, że widząc Odkupiciela świata i Zakon Jahwe, wykrzykujemy: “Łaskawość Twoja czyni mnie wielkim.” Wiemy, że Ewangelia jest doskonałym i pełnym systemem, objawiającym niezmienność Zakonu Bożego; wzbudza w sercach nadzieję i miłość do Boga. Łaska zaprasza nas do wejścia przez bramy do miasta Bożego, a ofiarowana sprawiedliwość udziela każdej posłusznej duszy pełne przywileje do bycia członkiem królewskiej rodziny, dzieckiem niebiańskiego Króla. BK 343.2

Jeśli będziemy posiadali skazy w charakterze, nie przekroczymy bram, które łaska otworzyła dla posłusznych, a to dlatego, że sprawiedliwość stoi u wejścia i domaga się świętości i czystości u tych wszystkich, którzy mają widzieć Boga. Gdyby usunięto sprawiedliwość a boskiej łasce umożliwionoby otwarcie bram Miasta dla całej ludzkości bez względu na jakość charakteru, wówczas w niebie nastałby stan większego niezadowolenia i buntu, niż przed wypędzeniem szatana. Pokój, szczęście i zgoda nieba zostałyby zburzone. Przejście ludzi z ziemi do nieba nie zmieni ludzkich charakterów. Szczęście odkupionych w niebie jest wynikiem ukształtowania ich charakterów na podobieństwo [charakteru] Chrystusa w tym życiu. Święci w niebie będą najpierw świętymi na ziemi. BK 343.3

Wybawienie człowieka, dla dobra którego Chrystus poniósł ofiarę, ma jedynie wówczas wartość gdy zbawia od grzechu — przyczyny wszelkich nieszczęść i cierpień na naszym świecie. Łaska okazana grzesznikowi nieustannie przyciąga człowieka do Jezusa. Jeśli odpowie na nią, przychodząc w skrusze, w wyznawaniu [grzechów], w wierze, chwytając się nadziei przedstawianej mu w Ewangelii, Bóg nie pogardzi tak złamanym i skruszonym sercem. W ten sposób nie będzie poderwany autorytet Zakonu Bożego ale zostanie złamana moc grzechu, a sceptr łaski zostaje wyciągnięty nad pokutującym grzesznikiem. — Letter 1f, 1890. BK 343.4